Schoenen in de uitverkoop

Onbekend

Een schoenenverkoper was net bezig om zijn etalage opnieuw in te richten en zag een jong ventje verlangend naar een paar schoenen kijken. Toen de man wat beter keek zag hij tot zijn verbazing dat het jochie gehandicapt was. Onder zijn rechterknie zat niets. De broekspijp bungelde er maar wat bij. Had dat ventje schoenen nodig? Dat kon toch haast niet. Hij zou er in elk geval geen twee nodig hebben.

Na een tijdje hobbelde de jongen weg met zijn krukken. Opeens kreeg de schoenenverkoper een idee. Hij rende achter de jongen aan en vroeg hem: “Hé, jongen… wilde jij misschien nieuwe schoenen hebben? Ik heb een geweldige aanbieding voor je.”

“Ik heb het gezien,” antwoordde de jongen. “Maar ik heb er niets aan. Een van mijn benen heeft een afwijking. Vanaf mijn geboorte al.”

“Dat geeft helemaal niets. In deze wereld is niets perfect. Iedereen heeft wel een probleem. Sommige mensen hebben geen hand, anderen missen een been zoals jij en weer anderen hebben geen hersens.”

De jongen zei niets.
“En,” zo ging de verkoper verder, “Je kunt maar beter zonder been zitten dan zonder geloof. Als je dat niet hebt, dan heb je pas echt een probleem.”

Het jochie keek hem niet begrijpend aan en vroeg toen: “Hoezo, mijnheer?”

“Dat is niet moeilijk,” zei de man. “Zonder benen maar mèt geloof loop je zo de hemel in, maar mèt benen zonder geloof kom je daar niet binnen. Alles wat je hier niet hebt krijg je daar als je aankomt.”

Er verscheen een zwakke glimlach op het gezicht van het jochie. Toen wees de schoenmaker naar zijn etalage. “Die schoenen, die jij zo mooi vond, die zouden je perfect passen. Moet je ze niet eens proberen?”

“Nee,” zei de jongen verschrikt. “Er staat bij dat ze 40 Euro kosten. Zoveel geld heb ik niet!”

“Geen probleem,” antwoordde de schoenenverkoper. “Ik doe ze vandaag in de uitverkoop. Ze zijn nu nog maar 20 Euro. En omdat jij er maar eentje nodig hebt hoef je ook maar de helft te betalen. Dat komt dus neer op 10 Euro.”

“Ja maar,” stamelde het ventje… “Wat doe je dan met die andere schoen? Niemand gaat toch één schoen kopen?”

“Dat klopt,” zei de man met een grote grijns. “Dan verkoop ik die aan een jongetje dat zijn andere been mist. Zulke kereltjes komen regelmatig bij me in de zaak!” Het was even stil. Toen zei de schoenenverkoper weer: “Ga jij trouwens niet naar school?”

“Ja, ik ga naar groep vier,” zei de jongen.

“Dat dacht ik wel. Ik was zowaar nog vergeten om je een studentenkorting van 5 Euro te geven. Die schoen kost dus maar 5 Euro. En omdat ik altijd een marge van 5 Euro inbouw als mensen proberen af te dingen kost die schoen jou dus niets. Je kunt hem zo meenemen!”

Het ventje kon het haast niet geloven, maar stapte met de schoenenverkoper de winkel binnen, waar hij de nieuwe schoen aan zijn voet paste.

Toen wees de verkoper naar zijn oude schoen.

“Dat is een mooi exemplaar,” zei hij. “Oud. Misschien wel antiek. Die wil ik wel van je kopen!”

“Die schoen?” zei de jongen ongelovig. “Die heeft gaten in de zool!”

“Het is duidelijk dat jij niets van schoenen afweet,” zei de verkoper weer. “Dat is een zeldzame schoen. Die is wel 30 Euro waard.” Toen stopte hij 30 Euro in de hand van het jongetje en pakte de oude schoen bewonderend op.

De jongen dacht hij droomde en keek de schoenenverkoper even aan. Toen zei hij: “Mijnheer, u zei toch dat de uitverkoop is begonnen? Dan is 20 Euro voor mijn oude schoen genoeg.” Toen gaf hij een biljet van 10 terug aan de verbouwereerde schoenenverkoper die hem een tedere kus op zijn voorhoofd gaf en fluisterde: “God zegen je jongen.”

Het kind keek hem met blije ogen aan en zei: “Pappa had gelijk toen hij zei dat er geen enkele reden is om me zorgen te maken. God zorgt voor alles. Dank U mijnheer.”

Laat een bericht achter:

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier