Leven zonder ledematen
(Vertaald van de website : http://attitudeisaltitude.com/)
Stel je eens voor hoe het zou zijn om zonder armen geboren te worden. Dan heb je geen armen die je om iemand heen kunt slaan en geen handen waarmee je kunt strelen of die je kunt gebruiken om een hand vast te pakken. En als je geen benen hebt? Wat dan? Dan kun je niet rennen en dansen. Je kunt niet sporten of even naar de brievenbus lopen. Eigenlijk kun je dan helemaal niets. Wat zou jij doen?
Dit is het verhaal van Nick Vujicic. Geboren in Melbourne, Australië in 1982, zonder ledematen. Volkomen onverwachts.
Een zoon zonder benen en armen was niet wat verpleegster Dushka Vujicic en haar man, dominee Borris Vujicic hadden verwacht. Je kunt je hun ontzetting wel voorstellen toen ze zagen hoe hun baby er aan toe was.
Hoe zou hun zoon een normaal en gelukkig leven kunnen leiden? Wat zou hij kunnen doen als hij volwassen werd? Zou hij überhaupt wel volwassen worden? Natuurlijk kon dit echtpaar toen niet bevroeden dat deze hulpeloze baby zonder ledematen eens een lichtend voorbeeld zou worden voor talloze mensen overal ter wereld. Maar dat het een strijd werd zal duidelijk zijn.
In zijn jeugd moest Nick niet alleen opboksen tegen de normale uitdagingen op school, zoals kinderen die je uitlachen of je vermijden, maar hij leverde in die tijd een grote strijd met eenzaamheid en depressie.
Waarom, zo vroeg hij zich af, was hij zo anders dan ieder ander kind? Waarom had hij geen ledematen?
Wat was het doel van het leven. Was er eigenlijk wel een doel?
Na veel pijn en frustratie probeerde Nick op zevenjarige leeftijd of hij misschien niet beter door het leven kon gaan met kunstarmen, kunsthanden en kunstbenen. Dan zou hij tenminste op andere, normale kinderen lijken. Maar dat was geen succes, want de apparatuur die hij moest rondslepen was veel te zwaar en maakte het onmogelijk voor hem om ook maar iets te doen.
Terwijl hij ouder werd leerde hij stap voor stap om beter met zijn gebrek om te gaan en begon hij meer en meer zelf te doen. Zo leerde hij om zelf zijn tanden te poetsen en zijn haar te borstelen. Hij begon te typen op de computer en ging zwemmen.
In het eerste jaar van de Middelbare school werd Nick benoemd tot klassenleider en deed hij mee met allerlei fondsenwervingscampagnes voor de gehandicapten.
Na zijn middelbare school bezocht Nick de universiteit en behaalde hij twee baccalaureaats-diploma’s. Ook begon hij op zijn 19e jaar rond te trekken als spreker om mensen aan te moedigen met zijn opzienbarende verhaal.
Zo vond hij zijn doel in het leven en begon hij ook te zien dat juist zijn gebrek hem de kracht gaf om iets te betekenen voor deze wereld.
Nick zelf beweert dat zijn overwinning over zijn strijd te danken is aan zijn geloof, zijn ouders en zijn vele vrienden die hem telkens weer aanmoedigden om vol te houden.
Nu heeft deze man zonder ledematen meer bereikt dan menig ander in een heel leven. Alleen dit jaar al staan er lezingen op het programma in meer dan 20 landen ter wereld.
Nick wordt vaak gevraagd: “Hoe kun jij in vredesnaam glimlachen?” Maar als je voor een man staat die vol overtuiging glimlacht, gelukkig is en God dankt voor het leven terwijl hij geen benen en armen heeft, is het antwoord snel duidelijk: Het leven heeft heel wat meer te bieden dan alleen wat je aan de buitenkant kunt zien.
Nick vertelt tijdens zijn lezingen graag over het belang van het dromen van ‘grote’ dromen en gebruikt zijn eigen leven daarbij als een voorbeeld. “Obstakels zijn geen problemen,” aldus Nick. “Obstakels zijn een nieuwe kans om te groeien en iets voor een ander te betekenen.” Zo legt Nick vooral de nadruk op het belang van de juiste levenshouding.
“Ik heb geleerd dat mijn houding van het grootste belang is. Ik mag schuldgevoel, angst om te falen en angst in het algemeen nooit toestaan om mij te verlammen. We moeten leren om fouten en problemen te omarmen als nieuwe kansen.”
En hoe gaat Nick nu met zijn gebrekkige situatie om?
Hij accepteert het en heeft vooral plezier tijdens zijn lezingen als hij de mensen vermaakt met zijn grappen en grollen over zijn conditie en trucjes vertoont om zijn boodschap te illustreren. In een van zijn lezingen een aantal jaren geleden sprak Nick over zijn wens dat hij een vrouw mocht vinden die God voor hem in gedachten had. Die wens is in vervulling gegaan toen Nick trouwde met Kanae Miyahara.
“Alle dingen zijn mij mogelijk door Christus, die mij kracht geeft!”
Dank u