Zuiver van hart
“Gelukkig zijn de zuiveren van hart, want zij zullen God zien.”(Mattheüs 5:8)
Jezus roept mij over het tumult van schuimende golven,
in ‘t midden van een kolkende en donkere zee.
Elke dag hoor ik Zijn stem; Hij roept mij door het duister,
“Christen, geef Mij je hand en vaar veilig met Mij mee.”
Er is slechts één soort schoonheid die alle grenzen overschrijdt en voor eeuwig bestaat. Het is de schoonheid van de Geest. Dat is de schoonheid die elk hart verwarmt dat er mee in aanraking komt. Het is de schoonheid die eenvoudige, gewone en zelfs onaantrekkelijke mensen een hemelse en betoverende uitstraling geeft. Vrouwen, die zichzelf verloochenen om anderen gelukkig te maken en het leven met dankbaarheid aanvaarden, hebben het. Mannen, die Gods rust en vrede uitstralen hebben het. Dat is de schoonheid die we in de hemel zullen tegenkomen.
Het is de blijvende schoonheid, die we zelfs op aarde al kunnen vinden.
***
Zuiver van hart? Wat wil dat zeggen en wie is er zuiver van hart?
Wij zijn toch geen van allen volmaakt en aan iedereen kleeft toch wel iets dat er niet behoort te zijn? Dat klopt, maar Jezus verlangt niet van ons dat we volmaakt zijn. Toen wij tot Jezus kwamen waste Hij ons schoon van onze zonden en kregen we in de geest een prachtig nieuw, wit pak. Dat oude, vuile kloffie werd toen in de vuilnisbak gegooid. Wij zijn vergeven en horen voor eeuwig bij Hem.
Toch is het zaak om dat nieuwe, witte pak schoon te houden. Dat doen we door ons voortdurend, van binnenuit, te laten reinigen door de Geest van Gods liefde en het Woord. Dan volgt de buitenkant vanzelf. De Farizeeërs begrepen dat niet. Die deden hun best om er van buiten goed uit te zien, maar van binnen was het een enorme puinhoop. Die vonden dat hun oude kleren mooi genoeg waren en bespotten Jezus toen Hij ook hen uitnodigde voor dat nieuwe, witte pak. “Onzin. Dat hebben wij niet nodig.” Maar ondanks hun ijver, wist iedereen die bij hen in de buurt kwam, dat zij het antwoord niet hadden. Ze straalden geen warmte uit. Er was geen echte liefde en geen echte wijsheid. Ze waren niet rein van hart en zagen dus ook God niet. Daar verlangden ze dan ook niet naar. Ze verlangden naar aanzien en macht, dingen die met het Koninkrijk niet veel te maken hebben.
Waar verlangen wij naar? Wat is belangrijk voor ons?
Als we niet oprecht verlangen naar vrede, liefde en vergeving die toch de bouwstenen van Gods Koninkrijk zijn, zullen we God niet herkennen, ook al staat die persoonlijk voor ons. Mensen die het slechte liefhebben, zullen het zuivere licht niet zien, want hoe kun je God ontdekken als het goede je niet interesseert?
Maar als je verlangt naar een zuiver hart ga je God zien.
Dan zie je Zijn plan en Zijn schoonheid. Dan begrijp je hoe Hij gebeden verhoort. Dan wordt je leven een groot avontuur en groeit Zijn aanwezigheid in je leven. Maar als we liever naar het duister kijken en daar onze inspiratie uit proberen te halen, zien we geen ware schoonheid. Dan zien we alleen de onrechtvaardigheid en de mislukkingen van dit leven. Dan staan klacht, haat en woede voor de deur. Geen plezierige positie. Wijs de zonde dus de deur.
Verlang naar Gods kracht en naar een zuiver hart door je tot God te richten, want dan zul je God zien.
