Wat een contrast
Wat is het geweldig om Uw goedheid en liefde te mogen ervaren, Here! Daarom komen talloze mensen bij U schuilen. Zij genieten van al het goede dat U hen biedt en U overspoelt hen met Uw zegeningen. Want U bent de bron van al het leven: als wij in Uw licht staan, zien wij de dingen duidelijk.
Psalm 36:8-10
In onze wereld worden we vaak geconfronteerd met uitersten. Soms trekken wij door kale, stoffige vlakten. Er is daar geen leven te bekennen en onder de verzengende zon zwoegen wij verder. Maar dan opeens is daar een oase, een plaats vol overweldigende schoonheid, waar de planten uit de grond schieten en dier en mens zich samen laven aan het verfrissende leven gevende water. Een verschil tussen hemel en hel, verlichting en wanhoop.
In het verhaal van Jozef lezen wij over de uitgemergelde, kleurloze koeien uit de droom van de Farao in Egypte; een symbool van armoede en tegenslag. En dan dat sterke, vette vee dat heerlijk graasde op de vruchtbare akkers van zijn rijk, een beeld van gezonde overvloed.
De vergezichten in Oostenrijk met het troostrijke geklingel van koeienbellen en het gekwetter van vogels die elkaar toeschreeuwen dat het leven mooi is, staan in schril contrast met een door rook vervuilde horizon vol met schimmige silhouetten van fabrieken. Het verschil tussen overvloed en gebrek, schoonheid en lelijkheid.
Zo is er ook verschil tussen de dorheid van een kunstmatig, oppervlakkig geloof en een stralend geloof dat de warmte en liefde van God overvloedig beleeft. Als gelovigen kennen wij zowel die droge woestenij als de groene weiden aan de stille wateren, maar waar hebben wij onze tenten eigenlijk permanent opgeslagen?
God, de Koning en de Schepper van dit leven kan onmogelijk tevreden zijn als wij geestelijk gezien als haveloze bedelaars door een dorre woestenij stappen, terwijl de poorten naar de rijke tuinen van Zijn goedheid voor ons open staan.
Zo zijn er Christenen die ternauwernood in leven blijven en zich lijken te voeden met de karige restjes van een geloof dat ze eens, in een ver verleden omarmd hebben, maar wat niet of nauwelijks vrucht voortbrengt omdat het levende woord niet in hun harten gezaaid en geoogst wordt. Hun geestelijke gewaad is versleten en biedt nauwelijks bescherming tegen de kille wind van dit aardse leven.
God daarentegen wil ons graag overspoelen met Zijn geestelijke gaven. De Geest belooft rust in plaats van stress; vrede in plaats van onrust en zorg; geluk in plaats van wanhoop en de innerlijke overtuiging dat wat er ook gebeurt op onze aardse tochten, Hij altijd voor ons zal zorgen.
Als wij heel eerlijk zijn en eens goed naar ons geestelijke kostuum kijken, zullen wij ongetwijfeld allemaal wel het een en ander kunnen verbeteren. Misschien is jouw pak niet zo gerafeld als het mijne, en misschien zie ik er zelf geestelijk gezien wat minder mager uit dan iemand anders, maar vergeleken bij de schoonheid en het diepe geluk dat God ons wil geven valt er ongetwijfeld wel wat aan te merken op onze geestelijke kleding.
Wat doen we er aan?
Zware geestelijke fitness training misschien? Gedwongen afzondering met de Bijbel en het mes zetten in de dingen die geestelijk maar weinig te bieden hebben?
Er is niets mis met tijd in het Woord, en er zijn ongetwijfeld pleziertjes waar we best zonder kunnen, maar om die oase van schoonheid binnen te gaan is er niet veel meer nodig dan het oprechte verlangen om bij Hem te zijn.
Jezus zei: “De Heilige Geest zal jullie kracht geven.” Jezus geeft. Je hoeft er dus niet voor naar boven te klimmen, maar het komt van boven naar je toe. Een bedelaar doet niets anders dan ontvangen. Hij houdt zijn hand op. Geloof ontvang je door er om te vragen. Oprecht en gebroken als een geestelijke bedelaar en dan ontvang je de kracht van God. Precies zoals Jezus het beloofd heeft.
