Het hemelse vaderland
En ze dansen en zingen: “Jeruzalem, jij bent de bron van ons leven, de bron van onze blijdschap!”
Psalm 87:7
Als ik diep van binnen verlangens heb die maar niet bevredigd kunnen worden op deze aarde, is het logisch om te veronderstellen dat ik eigenlijk gemaakt ben voor een andere wereld.
C.S. Lewis
Muzikanten, dichters, kunstenaars… Gelovigen, profeten… eenvoudige mensen. Eens zitten wij allemaal bij elkaar en zijn alle verschillen verdwenen. Dat is de tijd wanneer er geen onderscheid meer zal zijn tussen wereld en religie. De dag waarop de leeuw zich uitstrekt naast het lam en het oorlogstuig wordt omgesmeed tot tuingereedschap. Vandaag is dat nog niet zo. Nu zien we vooral de grote verschillen. Muzikanten maken ofwel wereldse of Christelijke muziek. Kunstenaars zijn ofwel werelds of Christelijk.
Maar dat blijft niet zo, want de bron waaruit ieder mens drinkt is dezelfde. Die bron is God. “Onzin,” zegt een ongelovig mens. “Ik geloof niet in die bron. Ik werk vanuit een verlangen naar schoonheid en gerechtigheid. Heeft niets met God te maken.”
Toch wel, want waar komt dat verlangen naar een betere wereld vandaan? Iedere tekening, ieder muziekstuk en ieder verhaal, of het nu gemaakt wordt door een kind of door een bekwame kunstenaar, is een uiting van een diep geworteld verlangen naar iets beters, naar iets schoons en iets volmaakts. Iets wat beter is dan wat er in dit leven te vinden is. De huidige wereld is niet bevredigend. Er ontbreekt iets, ze is niet blijvend, maar het hart weet onbewust dat er wél een betere wereld is. Ergens is er een frisser, mooier en zuiverder leven. Want God heeft in ieder mens een stukje van Zijn licht geplaatst en dat licht straalt en roept en vertelt ons dat het paradijs nog altijd bestaat en dat het de bedoeling is om er naar toe te gaan en ons ermee te verenigen.
Het is de bron van ons leven. Daar komt het verlangen uit voort naar echte, blijvende schoonheid en die bron is in ieder mens aanwezig.
Zo probeert ieder mens op zijn eigen unieke manier gehoor te geven aan dat verlangen en de zwarte, donkere plekken in het leven weg te wassen, op zoek naar een leven dat volledige bevrediging schenkt. De Bijbel beaamt dat: “Zij verlangden naar een beter, hemels vaderland.” *
Hoe mooi het huidige leven soms ook kan zijn, toch is het vooralsnog gebrekkig, tijdelijk en nooit volkomen volmaakt. Wij blijven maar op zoek naar dat Ene, naar dat overweldigende en naar die schoonheid die niet vergaat… naar dat hemelse vaderland waar alles klopt en waar al onze gevoelens volledig tot vervulling komen.
Onze harten schreeuwen uit naar U, o God. Ik zie de schoonheid van de lelie, maar toch ontbreekt er iets. Ik hoor het geluid van een zacht kabbelende beek, maar toch vervult het me maar ten dele. De vreugde die dit leven mij schenkt is geweldig Heer, maar toch… het is geen blijvende vreugde. God, ik ben gemaakt voor U en voor U alleen. Ieder schilderij dat ik maak, ieder verhaal dat ik schrijf en ieder lied dat ik zing, telkens weer is het een uiting van verlangen naar U, een poging om dichter bij U te komen, in Uw licht te mogen wandelen en U beter te begrijpen.
Want U, o Heer, bent mijn schilderij. U bent mijn lied, mijn gedicht en mijn droom. Omdat ik Uw gezicht heb aanschouwd ben ik op zoek naar de hemel, naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Omdat ik Uw stem heb gehoord, zoek ik naar iets dat nog schoner is dan de mooiste plekjes op deze aarde.
U bent de bron van mijn blijdschap.
- Hebreeën 11:16
- Gebaseerd op een artikel van George Matheson
