Maandag 6 maart 2023
Ochtendgebed
Hier is mijn leven, Heer. Ik leg het vandaag op Uw altaar. Gebruik het zoals U het wilt.
Albert Schweitzer
In 1916, tijdens de Eerste Wereldoorlog werd er een prachtige afbeelding gemaakt door schilder Harold Copping, dat hij ‘De Trooster’ noemde. Het is een schilderij van een slaapkamer in een Engels huisje ten tijde van de oorlog. Op het bed zit een lief, klein kindje met een speelgoedsoldaatje in zijn hand dat hij liefdevol tegen zich aan houdt. Aan de muur hangt een afbeelding van een jonge man in soldatenkledij; de vader van het kind. Geknield voor het bed zit de jonge weduwe te huilen. Het beeld geeft ons de indruk dat vader is gesneuveld. Wat een verdrietige afbeelding. Een kindje dat zijn vader nooit zal kennen en een jonge weduwe die door het leven zal gaan met een gebroken hart.
Maar daar, met het licht van de hemel op Zijn prachtige gezicht, buigt Jezus zich over haar heen en legt Zijn hand liefdevol op haar schouder. Het is niet verwonderlijk dat de schilder de afbeelding ‘De Trooster’ heeft genoemd. Jezus kent onze pijn en onze strijd is Hem bekend. Hij is onze rots en de burcht waarin wij mogen schuilen, ook al gaat niet altijd alles zoals wij het zouden willen. Vertrouw toch op Hem.
Mensen met een gebroken hart vinden bij Hem genezing, Hij heelt alle wonden. Hij weet precies hoeveel sterren aan de hemel staan, Hij kent ze zelfs bij hun naam.
Psalm 147:3,4 (Het Boek)
Deze week de moeite waard
Houd de banier van de Heer hoog, dan gaan de duivel en zijn gespuis op de loop. Een overdenking.
Lees er hier meer over
“Als ik eerlijk uitkom voor wie ik eigenlijk ben pakt de politie me direct op en ga ik naar de bajes,” zei de man. “Dat zal inderdaad wel zo zijn,” antwoordde de evangelist. “Maar de bajes die God er op nahoudt lijkt me toch nog minder aangenaam.”
Lees er hier meer over
Er was eens een klein jongetje dat heel oprecht zijn knuistjes vouwde en bad: “Heer, maak alle slechte mensen goed, en maakt U alle goede mensen een beetje aardiger.” Een overdenking over vergeving.
Lees er hier meer over
Spreuk van de week
Gods plan volgt altijd nauwgezet Gods schema
W. Tozer
Geluk hangt niet af van uiterlijke dingen, maar van de manier waarop we ze zien.
Leo Tolstoy
Over Gods gedachten
Als wij Gods gedachten, zoals die staan opgetekend in de Bijbel binnenlaten in de kamers van ons hart, zullen onze ideeën en gevoelens omtrent God radicaal veranderen. Het binnenlaten van Gods gedachten doet mij denken aan het Bijbelverhaal waar Jezus bij de treurende mensen binnenstapte toen er een jong meisje gestorven was. Hij zei: “Waarom huilen jullie toch zo? Het meisje is niet dood. Ze slaapt slechts!” Net zoals de rouwklagers en de wenende menigte direct door Jezus buiten de deur werden gezet, moeten ook onze wereldse gedachten plaats maken voor Gods gedachten. En dan, als alles in ons hart tot rust is gekomen zullen wij Jezus in de stilte van ons hart horen zeggen: “Kind, sta op.”
William Hepburn Hewitson
Heb je weleens geprobeerd om de zandkorrels op het strand te tellen? Onmogelijk. Zelfs als je slechts een handvol zand oppakt is het al een onbegonnen werkje. Maar in de Bijbel kunnen we lezen dat Gods gedachten omtrent Zijn schepping groter in aantal zijn dan al het zand aan de kusten van deze wereld. Wat een beeld! De Vader die ons geschapen heeft en onze dagen heeft vastgelegd denkt voortdurend aan ons. Hij houdt nooit op aan ons te denken. Sterker nog, Zijn gedachten zijn geen gedachten van woede, straf en oordeel, maar gedachten van liefde en genegenheid. Met ons uiterst gelimiteerde begrip zouden we haast zeggen dat het te mooi is om waar te zijn. Alleen…het is echt zo. Het is waar.
-Onbekend
Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE. Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten.
-Jesaja 55:8,9
Uit het archief van Spurgeon
O ziel, ziel, ziel… Pas op voor hebzucht. Het probleem is niet het geld zelf of de afwezigheid van geld, maar de liefde voor het geld. De Bijbel noemt het verlangen naar geld; de liefde ervoor, de wortel van al het kwaad. Het gaat er niet om dat je geld verkrijgt of bezit. Het wordt pas een probleem als je er van houdt en het daarom gaat dienen. Is geld je Meester? Is geld de reden dat je leeft en werkt? Het kan zich manifesteren in kleine dingen. Vergis je niet. Zelfs een bedelaar kan zo hebzuchtig zijn als een koning. Is de zaak van Christus je missie, of zijn het je aardse schatten waar je voor offert, bloedt, en tranen voor plengt?
Hij kent de wegen door het duister
Teder plaatst hij een hand op het gebroken hart
|En de andere op een ster.
God aanschouwt alles in de eeuwigheid
Voor Hem is niets te ver.
Dat brengt vervoering, vreugde en een lied,
Want wij kunnen slechts schaars doorgronden
Dat een machtige God ons door het leven draagt
En ons zo verlost van alle wonden.
Daarom is er hoop voor ieder mens,
Genezing, vergeving en remedie voor alle smart.
Onze God kent alle wegen door het duister
En woont zo heel graag in ’t gewonde, gebroken hart
Naar een gedicht van M.P. Ferguson
Uit de schatkist van het verleden
Jezus is niet de persoon die ‘eens was.’ Hij is de persoon die ‘nu is.’ Hij is de levende Heer.
Ik moest daar aan denken toen ik hoorde over de vlakte van Prestonpans in Schotland. Dit is een indrukwekkend stukje natuur, maar eens werd er een verschrikkelijk gevecht geleverd tussen de Engelsen en de Schotten. Op het hoogtepunt van de slag leek het alsof de veldheer van de Schotten sneuvelde. De man zakte ter aarde en een ogenblik lang sloeg de schrik de Schotten om het hart. “Onze leider is dood. Wat nu? Moeten we doorvechten?”
Maar al snel rees de oude krijgsheer weer op. Leunend op zijn zwaard schreeuwde hij: “Ik ben verre van dood, mijn kinderen. Ik keek slechts even toe en ik zie dat jullie nog steeds je plicht doen.” Er ging een luid gejuich op bij de Schotten, die de vijand toen met hernieuwde moed terugdreven. Ze behaalden die dag een grote overwinning.
Zo is het ook met onze Heer. Vanuit de wereld van de Geest kijkt Hij naar ons en roept ons toe: “Ik ben met jullie.” Wij zien Hem niet maar wij horen Zijn troostende, liefdevolle stem. Die stem zegt niet: “Kinderen, Ik was eens bij jullie.” Zijn stem zegt ook niet: “Morgen zal Ik bij jullie zijn.” Nee, Zijn stem belooft ons Zijn aanwezigheid vandaag. Jezus is niet dood, maar is nu bij ons. Altijd en tot in de eeuwigheid. Wie wil er niet vechten voor zo’n veldheer?
Uit: Tales Worth Telling
En vergeet dit niet: Ik ben altijd bij u, tot het einde van de tijd.
Mattheüs 28:20
Dat is grappig
De voorganger had zich ingeschreven voor een quizprogramma en hoopte er een hoop geld mee te verdienen voor zijn zendelingen in Afrika. Wonder boven wonder werd hij uitgekozen en zo verscheen hij op de bewuste dag op de televisie.
Het ging gesmeerd. Hij wist bijna alle antwoorden en kwam zomaar in de finale terecht. Er restte hem nog een laatste vraag. Als hij die goed zou beantwoorden zou het werk in Afrika voorlopig uit de brand zijn, maar als hij verkeerd zou antwoorden kreeg hij niets, behalve een bosje bloemen, een klap op de schouders en een foto van zijn aanwezigheid.
Dus stond het zweet op zijn voorhoofd en terwijl de klok gestart werd schalde er opeens luide opzwepende muziek door de studio en werd de laatste vraag op hem afgevuurd.
“Mijnheer de voorganger, welke vogel maakt zelf geen nest maar legt zijn eieren in het nest van een andere vogel? A: De mus, B: De koekoek, C: De wielewaal, en D: De papegaai.”
De voorganger bevroor als het ware. Hij werd misselijk en het werd hem zwart voor de ogen. De stress werd hem gewoon te veel. Hij wist niets meer.
“U heeft nog een laatste redmiddel,” sprak de presentator die wel zag dat de arme man onderuit ging. “U mag een vriend bellen en die mag helpen.”
Een vriend? Maar wie…? Hij kon zich door de stress niemand herinneren. Alleen de naam van Japie kwam nog in hem op. Japie, het goedlachse, minderbegaafde gemeentelid dat sinds enkele weken op de Bijbelstudie kwam. “Ik… eh… bel Japie,” hakkelde de voorganger. Japie wist het waarschijnlijk niet, maar er kwam geen enkele andere naam in hem op.
Maar Japie wist het antwoord wel en schreeuwde enthousiast door de telefoon dat B het juiste antwoord was. “De koekoek natuurlijk. Dat is nogal wiedes.”
Dat was het dan. De voorganger moest nu antwoorden. Japie, die niets wist en niets kon, leek toch zo zeker van zijn zaak. “Heer, wat moet ik doen,” vroeg de man in een stil gebed.
“Luister maar naar Japie,” klonk de geruststellende stem van de Heer. “Alle dingen werken mede ten goede voor hen die Mij liefhebben.”
En dus gaf de voorganger het antwoord. “Het antwoord is B… de k-koekoek.”
De lichten gingen uit en aan, nieuwe muziek barstte los en iedereen schreeuwde en juichte. De voorganger had gewonnen.
Later vroeg de voorganger Japie hoe het kwam dat hij zoveel van vogels wist.
“Ik weet niks van vogels,” lachte Japie, “maar iedereen weet toch wel dat de koekoek geen nest maakt, want die woont altijd in een koekoeksklok.”
