Maandag 5 december 2022
Ik hoorde eens het verhaal van een moeder die in God geloofde, maar er niet veel aan had. Het geloof hielp haar niet, want ze maakte zich druk over van alles en nog wat en de vrede die alle verstand te boven zou moeten gaan was schrijnend afwezig in haar leven. Volgens haar zoon was er geen land met haar te bezeilen. Ze was als die oude dame die zei: “Ik heb een zwaar leven gehad. Als je eens wist wat ik heb moeten doormaken… vreselijk. Maar als ik heel eerlijk ben zal ik moeten toegeven dat ik het meest heb geleden van alle problemen die niet eens gekomen zijn.”
Maar op een goede dag verscheen de moeder aan het ontbijt met een stralend gezicht. Dat was nog nooit gebeurd. Haar zoon vroeg haar verbaasd waarom ze zo blij en rustig was.
“Ik had een droom,” antwoordde de moeder. “Ik liep over een snelweg, samen met een heleboel andere mensen. Iedereen was bedrukt en vermoeid, want wij droegen allemaal een zware last. Toen ik beter keek zag ik dat er boven ons hele nare, enge gedrochten zweefden die steeds probeerden om nog meer rommel op onze schouders te plaatsen. Zo was het ook bij mij. De last werd steeds maar zwaarder en ik ging er bijna onderdoor. Toen zag ik opeens een Man, met een liefdevol, zachtmoedig gezicht die iedereen probeerde te helpen en te troosten. Toen Hij bij me in de buurt kwam zag ik opeens dat Hij de Heiland was en begon ik te huilen. “Ik ben zo moe, Heer… Ik kan niet meer.”
“Mijn lieve kind,” antwoordde Hij, “Die lasten die je draagt zijn niet van Mij. Je hebt ze niet nodig. Het zijn de lasten van de duivel en ze maken je leven kapot. Gooi ze gewoon van je schouders en weiger ze met nog maar een vinger aan te raken. Dan zul je zien dat je kunt vliegen met vleugels als van een adelaar.”
In de droom raakte Hij haar hand aan en een hemelse vrede stroomde haar leven binnen. Toen werd ze wakker. Die dag veranderde haar leven en werd ze een van de vrolijkste, blijmoedigste mensen in de omtrek.
Deze week de moeite waard:
O, wat verlang ik naar dat land waar niemand meer zucht vanwege de ongerechtigheid die vandaag zo alom aanwezig lijkt. Maar die tijd staat te komen, ook voor jou en mij.
Lees er hier meer over
Een Amerikaanse organisatie betaalde vorig jaar vele Dollars om overal in Amerika borden te plaatsen met een grijnzende Kerstman die iedereen aanspoorde om met kerstmis vooral niet naar de kerk te gaan. Dit jaar zijn de borden terug met de boodschap: “Je hebt dit jaar een fijner kerstfeest als je Kerstmis links laat liggen.” De brullende leeuw is nog steeds actief, maar zal het uiteindelijk afleggen tegen de Leeuw van Juda.
Lees er hier meer over.
God heeft hoop voor Zijn kinderen en weet hoe Hij elke situatie moet ombuigen voor het goed van het Koninkrijk. De Bijbel vertelt ons 112 keer dat wij niet bang hoeven te zijn.
Lees er hier meer over.
Spreuk van de week
Leid mij voorwaarts, o vriendelijk Licht, te midden van de omringende duisternis. Leid me voort! Het is waar, de nacht is donker en ik ben zo ver van huis, maar houd mij stevig vast; ik vraag niet ver vooruit te zien, één stap is mij genoeg.
John H. Newman (1801 – 1890)
Om over na te denken
Kom naar Mij als je moe bent. Kom naar Mij als je gebogen gaat onder het gewicht van je problemen! Ik zal je rust geven.
Mattheüs 11:28
Vanmorgen bezocht ik het huis van vrienden waar ik een klein meisje op een krukje zag zitten dat verbeten en diep geconcentreerd met naald en draad op een stukje stof zat te werken om de kostbare kunst van het naaien onder de knie te krijgen. Maar opeens brak het arme schaap in tranen uit en rende ze naar mama. Toen ik informeerde naar de oorzaak van haar verdriet, bleek dat haar draadje uit de naald was geschoten. Het kind was er van overtuigd dat ze gefaald had en haar werk nu ten einde was.
Maar haar moeder wist wel beter en terwijl ze de tranen van haar dochtertje wegwiste sprak ze troostend: “Dacht je, liefje, dat ik het draadje niet opnieuw zou kunnen vastmaken?”
“Ik denk het wel,” snikte het kind onzeker. Moeder legde haar andere werkzaamheden neer, pakte de naald en draad uit de handjes van haar dochtertje en met haar geoefende oog was het hele zaakje in nog geen tien seconden gepiept.
‘Lief kind,’ dacht ik bij mezelf. ‘Wat lijk ik veel op jou. Jouw verdriet en jouw eenvoud zijn net als die van mij. Hoe vaak en hoe lang heb ik niet zitten huilen en snikken als mijn draadje uit mijn naald was geslipt of de draad zelfs was gebroken. Mijn Papa heeft de wereld gemaakt en zou Hij mijn draadje niet kunnen repareren? Hij is zo sterk dat Hij alle gebroken draadjes weer kan maken en alle gebroken harten van zijn kinderen kan genezen. Wat je daarvoor moet doen? Is dat nog niet duidelijk? Ren met al je tranen naar Hem toe. Hij stuurt je nooit weg.
Old Humphrey
Het archief van C.H. Spurgeon
Jezus zei: “Ik zal altijd bij je zijn en je niet verlaten.” Het betekent zoveel als: “Omdat Ik bij je ben, zal Ik je nooit alleen laten werken en zal Ik je helpen. Ik zal je niet verlaten wat betreft Mijn aanwezigheid en Ik zal je niet verlaten wat betreft Mijn hulp. Ik zal er voor je zijn.”
Deze belofte beschermt ons tegen het meest verschrikkelijke onheil dat ons ooit zou kunnen overkomen. Als God ons zou verlaten, zouden de hemel en het licht van de zon voor altijd worden gedoofd. De weg naar het duister zou dan voor ons open liggen en de hoop op de eeuwige vrede zou verdwijnen. Maar zo is het niet, want Hij die niet kan liegen heeft ons deze belofte gegeven. Daar komt nog bij dat als God niet die God is die Hij zegt te zijn, Hij ons allang verlaten zou hebben. Ons geduld met onze medemensen duurt maar even. Onze liefde is hopeloos ontoereikend en vaak zelfzuchtig. Hebben wij niet allemaal duizenden dingen gedaan die Hem een goede reden zouden geven om ons te verlaten? Als Zijn liefde voor mij niet zo echt was, zou Hij mij allang achtergelaten hebben in mijn eigen web van eigenbelang om daar mijn welverdiende straf te ontvangen. Maar dat zal een gelovige nooit overkomen, want God heeft gezegd: “Ik zal u nooit verlaten, noch u in de steek laten.” Je bent Hem veel te dierbaar en Zijn beloften staan vast. Denk daar eens goed over na.
Uit de schatkist van het verleden
Samuel Rutherford (1600-1661) was weggestopt in de gevangenis van Aberdeen waar hij veel brieven schreef. Boven elke brief schreef hij als plaats: Het Paleis van God
Madame Guyon (1648-1717) werd in de gevangenis van Vincennes gegooid waar ze zeven jaar vastzat. Ze schreef: “Ik ben als een klein vogeltje dat door mijn Heer in een kooitje is gezet. Wat Hij nu van mij vraagt is dat ik zing, want zo kan ik Hem mijn eer betuigen.”
John Bunyan (1628-1688) schreef de beroemde Christenreis vanuit zijn gevangenis in Bedford. Hij schreef: “Nog nooit was het Woord van God zo schoon, zo diep en zo rijk als het me hier in mijn donkere cel wordt geopenbaard. Passages in het Woord van God die eerst niets voor me betekenden zijn gangen geworden die me naar prachtige gebieden leiden waar ik God op een nieuwe manier leer kennen. Jezus was nog nooit zo echt en dichtbij als hier. Wat een zegen.”
Dit is het geloof dat bergen verzet en ons helpt om iedere tegenslag of moeilijkheid moedig aan te pakken.
Dat is grappig
Zuster Angela deed al jaren met veel plezier vrijwilligerswerk voor de kerk in een van de grote krottenwijken aan de rand van de stad, maar op zekere dag, op weg naar haar missiewerk, sloeg de motor van haar kleine autotootje af. Ze was vergeten benzine te tanken; er zat geen druppel meer in de tank. Gelukkig was er niet heel ver weg een benzinestation, maar waar moest ze de benzine mee vervoeren? Ze had niets om de benzine in te doen. Toen viel haar oog op een oude po in de achterbak die iemand uit de goedheid van zijn hart gedoneerd had om de missie te steunen. Niet ideaal, maar omdat ze niets anders had liep ze met de po naar het benzinestation en vulde hem daar op. Terwijl ze de kostbare brandstof even later met veel moeite in haar tank gooide werd ze aandachtig gadegeslagen door twee slonzige mannen. “Asjemenou,” bromde de een tegen de ander. “Moet je dat nou eens zien. Ik heb nooit veel met dat christelijke geloof opgehad, maar ik zweer het je, als dat autootje nu weer opstart zit ik morgen vooraan in de kerk.”
