Maandag 4 april 2022
Het verhaal gaat dat er ergens in Australië een oude man overleed die zijn hele leven op zoek was geweest naar goud en rijkdom. Hij had een stuk land gekocht en daar zijn hele leven naarstig op gewerkt in de hoop daar de rijkdom te vinden die zijn leven gelukkig zou kunnen maken. Maar hij had klaarblijkelijk niets gevonden want hij leefde zo arm als een kerkrat in een schamel en gammel hutje zonder enige vorm van comfort. De postbode bezocht hem af en toe maar toen die voor de laatste keer langskwam lag de oude man op zijn harde bed en stamelde hij koortsachtig iets over zijn plunjezak. “Mijn zak… mijn plunjezak.” Daar begreep de postbode niets van en nadat hij de man nog had gevraagd of hij wellicht medische hulp wilde hebben, antwoordde deze met de woorden: ”Nee, ik wil mijn plunjezak.” De postbode haalde toen zijn schouders op en verliet het hutje.
Twee dagen later stierf de man en toen de gemeente de boel kwam opruimen vonden ze ook een plunjezak. Er ging een schok door de mannen heen toen ze die doorzochten. Daar, in die zak, zat een fortuin aan goud. Er was zoveel goud dat de man als een welgesteld heertje door het leven had kunnen gaan. Maar het hart van de vrekkige man was zo versteend door zijn eigen hebzucht dat hij nooit wat met het goud had willen doen. Het goud in de plunjezak was het enige houvast geweest in het duistere hart van deze ongelukkige ziel. Jezus zegt in Markus 8: “Wat heb je eraan als je alles hebt wat je hebben wil, maar het kost je je leven? En wat kun je geven in ruil voor je leven?” Laat ons liever op zoek gaan naar de schatten in de hemel die ook in de eeuwigheid nog vrucht voor ons dragen.
Maar door (beproeving) zal blijken of jullie geloof wel écht is. Echt geloof is kostbaarder dan zuiver goud. Goud wordt in het vuur zuiver gemaakt. Zo wordt ook jullie geloof door het ‘vuur’ van moeilijkheden zuiver gemaakt.
1 Petrus 1:7
Deze week nieuw op de site:
Aan de wateren van rust
Weggestopt bij de beek
De tuin van God
Deze nieuwsbrief lezen op de website
Spreuk van de week
Gods geschenken maken de beste dromen van de mens tot een beschamend aftreksel van onvolmaaktheid.
Elizabeth Barrett Browning
Om over na te denken
Daarom maakte ze een rieten mandje met een deksel. Ze smeerde het in met teer om het waterdicht te maken en legde het kind er in. Daarna zette ze het mandje tussen het riet langs de rivier.
Exodus 2:3
Hier staat beschreven hoe de moeder van Mozes het biezen mandje met haar baby in het riet aan de oever van de Nijl zette. Daar was enorm veel moed voor nodig en die moed had ze niet zomaar. Die kwam ergens vandaan. Het kan dan ook niet anders dan dat ze, voordat ze afstand van Mozes deed, haar kindje in de handen van God had gelegd en hem volledig aan Zijn zorg had toevertrouwd. Dat is de les die wij moeten leren.
Wij zijn dikwijls verbaasd als we die uiterlijke kalmte zien van mensen die geroepen zijn om onaangename, zware wegen te bewandelen. Maar die kalmte krijgen ze niet zomaar; als wij hen in het verborgene hadden kunnen aanschouwen, zouden wij zonder twijfel hun gebedsstrijd hebben ontwaard, de geestelijke voorbereiding die zij ondergingen voordat zij met hun werk begonnen. Dit vraagt God ook van ons.
Wees oprecht in het geloofsgebed, als je oprecht wilt zijn op het marktplein van deze wereld. Wees standvastig in je gebed, als je kalm wilt zijn in ellende of strijd. Begin je weg bij de troon van God zelf, als je die weg goed wilt afleggen en uiteindelijk de prijs wilt winnen die God voor je klaar heeft staan.
Joseph Parker
Het archief van C.H. Spurgeon
Hij stort zijn goedheid over mij uit. Hij geeft mij de kracht van mijn jeugd terug. Hij maakt me weer zo sterk als toen ik jong was, zo sterk als een jonge arend.
Psalm 103:5
Niemand wordt ooit beter verzadigd dan een gelovige, en alleen God zelf kan hem echt verzadigen. Menig mens in de wereld voelt zich verzadigd, maar die vreugde is maar uiterst oppervlakkig als God niet in het spel is. De wereld kan geen echte bevrediging schenken. Dat kan alleen God. De volheid die God geeft gaat het aardse verstand te boven en wat God geeft is altijd goed. Hij geeft alleen echt goede dingen en nooit ijdele speeltjes of vruchteloze genoegens. Zo belooft Hij bijvoorbeeld om onze jeugd te vernieuwen als die van de adelaar. Door Gods Geest veranderen we van een mus in een adelaar. Dat is genoeg om ieder mens in vreugde te doen uitroepen: “Zegen de Heer, o mijn ziel.” Zonden vergeven, de macht ervan bedwongen en de straf ervan afgewend, en onze natuur vernieuwd, totdat we als pasgeboren kinderen binnenkomen in het huisgezin van God. O Heer, wij willen u loven en liefhebben met geheel ons hart, onze ziel en onze kracht.
Uit de schatkist van het verleden
Martin Luther was als jonge monnik in het klooster van Erfurt, hartstochtelijk op zoek naar echte vrede met God, maar kon die maar niet vinden. In die tijd zocht Luther vaak het gezelschap van de geleerde David Staupitz, die hem als zijn beschermeling onder zijn hoede nam. Uiteindelijk werd Luther ook zijn opvolger op de leerstoel voor Bijbelwetenschappen aan de Universiteit van Wittenberg. Toen Luther Staupitz vertelde dat hij maar geen vrede met God kon vinden wees deze hem op dat artikel van de geloofsbelijdenis dat zegt: ‘Ik geloof in de vergeving van mijn zonden.’ “Geloof je daar in?” vroeg Staupitz hem.
“Natuurlijk,” antwoordde Luther. “Daar geloof ik in.”
“Toch lees je dit niet goed,” sprak Staupitz. “Jij gelooft dat God de zonden van de mensen vergeeft. Hij vergeeft de zonden van mensen zoals Koning David, die van de apostel Petrus en die van Paulus, en met hen de zonden van vele anderen. Maar daarbij vergeet je iemand. Je gelooft eenvoudigweg niet dat Hij ook jouw zonden, die van Martin Luther, vergeeft. Het geloof is nog niet iets persoonlijks voor jou.” Vanaf die dag ging Luther de Schrift met andere woorden lezen en zette hij de woorden ‘ik, mij en mijn’ op de plaatsen in de Bijbel waar dat mogelijk was. Het licht begon in zijn hart door te dringen en zijn geloof werd een persoonlijke beleving, vol met vrede van God.
Want omdat God zo liefdevol en goed is, heeft Hij jullie gered door jullie geloof. Jullie hebben niet jezelf gered, maar Gód heeft jullie gered. Het is zíjn geschenk.
Efeziërs 2:8
Ja, de oude strijd met al die oude zonden
wacht ons iedere dag weer op.
Maar voor de diepste zielewonden
heeft God de balsem zelf gevonden
en zijn gena’, eens ondervonden,
stilt elke bange harteklop.
Dat is grappig
Op een dag zit een klein meisje bij het aanrecht te kijken hoe haar moeder de afwas doet. Plotseling ziet ze dat er tussen moeders prachtige bruine haar enkele witte draden zitten. Dat vindt het meisje maar raar en ze vraagt nieuwsgierig: “Waarom heb je wit tussen je haar, mama?”
Haar moeder kijkt verbaasd op en antwoordt: “Nou, dat komt door jou. Elke keer dat je iets verkeerds doet en me laat huilen of je maakt me verdrietig omdat je ongehoorzaam bent, wordt een van mijn haren wit. Zo werkt dat.”
Daar moest het kind enige tijd over nadenken. Toen lichtte haar gezichtje op en zei ze: “Nu begrijp ik eindelijk waarom oma’s haar zo wit is.”
