Maandag 27 juni 2022
“Jullie die nog steeds zo’n verlangen naar de wereld hebben zou ik graag het volgende advies willen geven,” sprak een christen eens tot een groepje jongeren die beweerden dat ze God helemaal niet nodig hadden. “Zorg er in elk geval voor dat je met God in het reine komt op de dag dat je gaat sterven.”
“Hoe kan dat nou,” schamperde een van hen. “Niemand weet toch zeker precies wanneer hij voor de poorten van de dood komt te staan?”
“Daar heb je gelijk in,” antwoordde de christen. “Daarom kun je maar beter het zekere voor het onzekere nemen en je hart vandaag nog voor God openstellen.”
***
Een wildebras stond eens hoofdschuddend te kijken naar een monnik die zich voor een groot deel van de dag bezighield met bidden en het bestuderen van de Bijbel. “Wat een verspilling van uw tijd om steeds maar met God bezig te zijn,” sprak hij, toen hij de monnik de volgende dag in de kloostertuin aan het werk zag. “Stelt u zich eens voor dat er helemaal geen eeuwig leven is en dat God niet bestaat. Dan heeft u uw leven toch mooi verkwanseld.”
De monnik keek de jongen meewarig aan en zei toen: “Daar heb je helemaal gelijk in, knul. Maar wat te denken van jouw leven als God wel bestaat en er wel eeuwig leven is?”
Daarom waarschuwt de Heilige Geest jullie. Hij zegt: “Als jullie Mij vandaag horen spreken, wees dan niet koppig en ongehoorzaam, zoals de Israëlieten in de woestijn. Want zij maakten Mij daar boos met hun koppigheid en ongehoorzaamheid.”
Hebreeën 3:7-8
Deze week nieuw op de Site
Gedachten over geloof
Een geestelijke vijand?
Kwetsbaar aardewerk
Spreuk van de week
“Wat zou je doen als je plotseling te horen kreeg dat je vanavond bij zonsondergang zou sterven?” vroeg iemand eens aan Franciscus van Assisi toen deze zijn tuin aan het verzorgen was. Hij antwoordde: “Ik zou gewoon mijn tuin verder schoffelen en mijn werk afmaken.”
Onbekend
Om over na te denken
Als we naar het oog van de mijnwerker kijken, kunnen we een mooie les leren. De hele dag werkt zo’n man tussen het rondvliegende kolenstof en zit hij bedekt onder dat spul. En dan, als zijn werk er voor die dag op zit en hij in het daglicht tevoorschijn komt, stralen en fonkelen zijn ogen op een haast bovennatuurlijke manier, ook al is hij verder smerig en vuil. Hoe kan dat? Dat komt door de manier waarop God het lichaam geschapen heeft. Wanneer er zo’n vuil stofdeeltje uit de mijn op het oog landt gaan de traanklieren aan het werk en wassen zij de ogen keer op keer weer schoon.
Is dit ook niet het wonder van reiniging dat onze geesten nodig hebben in een wereld zo vuil en verziekt met zonde als deze? En dit is wat onze gezegende Heer voor ons doet door Zijn reinigende bloed. Het enige wat Hij van ons vraagt is dat wij Hem vertrouwen.
F.B. Meyer.
Maar als we in het licht leven en Hem gehoorzaam willen zijn, net zoals Hij in het licht is, dan zijn we één met elkaar. Dan wast het bloed van zijn Zoon Jezus Christus ons schoon van al onze ongehoorzaamheid aan God.
1 Johannes 1:7
Uit het archief van Spurgeon
Stel dat een man hier zou rondlopen die zomaar uit de hemel kwam. Hoe zou zo’n man zich gedragen? Zou zo’n man uit de hemel zeggen: “Ik moet deze luxe hebben; Ik moet deze mooie kleren kopen; en ik heb een groot huis nodig.” Ik denk het eigenlijk niet. Ik denk dat hij zich zou afvragen hoe hij het beste zou kunnen investeren in het land waar hij vandaan kwam. En ik ben er van overtuigd dat als hij door de straten liep en zich mengde onder goddeloze mannen en ongelovige vrouwen, hij zijn uiterste best zou doen om hun geweten en hart te beroeren met de gelukzaligheid die hijzelf genoot.
Denk daar eens over na en leef ook op die manier. De beste regel van dit leven is immers: Wat zou Jezus doen als Hij hier naast je liep in deze harde wereld? Hoe zou Jezus reageren en naar welke dingen zou Hij verlangen?
Bedenk, mijn beste lezer, dat je spoedig in de hemel zult zijn. Daar zul je geen moment van vreugde beleven over alle luxe die je op aarde vergaard hebt en over alle zaken die je zuiver en alleen voor jezelf hebt gedaan.
Laten wij nu leven zoals wij zouden wensen dat wij geleefd hadden wanneer het leven voorbij is. Is er een andere manier om gelukkig te zijn?
Uit de schatkist van het verleden
In 1907 op de jaarvergadering van het Brits en Buitenlands Bijbelgenootschap gaf de bisschop van Selkirk het volgende getuigenis over de waarde van het Evangelie als boodschapper van de vrede. Hij zei: “Als je met een bootje langs de rivier Mackenzie vaart op weg naar de oceaan, een tocht van bijna 3000 km, zul je op iedere twee- tot driehonderd kilometer een kantoor van onze organisatie zien, altijd opgezet door de zendelingen. Heel bijzonder is dat je daar altijd tot op de grond afgezaagde stronken van bomen zult zien in een halve cirkel rondom het kantoor. Eerst waren die bomen nodig ter bescherming, want het gebied was onveilig en de zendelingen waren hun leven niet zeker. Maar toen, na verloop van tijd, zagen de Indianen dat ze van de zendelingen niets te vrezen hadden en sloten ze vriendschap. De bomen werden afgezaagd en voor betere doeleinden gebruikt. Het licht van het Evangelie verandert de wereld.”
Want ik schaam mij niet voor het goede nieuws van Christus. Want het goede nieuws is de kracht van God: iedereen die het gelooft, wordt erdoor gered. Het goede nieuws is op de eerste plaats voor de Joden, maar ook voor de andere volken.
Romeinen 1:16
Dat is grappig
Tijdens de rekenles op school leerde Karel dat er in deze wereld voor alles betaald moet worden. Dat heet rechtvaardigheid. De boer verkoopt melk en stuurt een rekening van 10 Euro. De tandarts trekt een kies en stuurt een rekening van 25 Euro, en ga zo maar door. Voor wat hoort wat. Daar was Karel het helemaal mee eens en omdat hij maar weinig zakgeld kreeg besloot hij dat mama hem ook best kon betalen voor alles wat hij in huis deed. En zo kwam het dat hij haar de volgende dag aan het ontbijt zijn eindafrekening voor die week overhandigde. Er stond:
Mama is me dit schuldig:
* Ik maak iedere dag mijn eigen bed op: Euro 1.
* Ik laat iedere dag twee keer de hond uit. Euro 2,50
* Ik hak hout voor de open haard: Euro 1,50
* Ik ben meestal gehoorzaam: Euro 4
Eindafrekening: Euro 8– Euro 9
Mama zei niets, maar de volgende dag lagen er naast het ontbijtbordje van Karel 9 fonkelende Euro munten. Toen Karel ze enthousiast in zijn broekzak stopte zag hij opeens dat mama ook een rekening had gestuurd. Wat was dat nu? Met trillende handen begon hij te lezen. Er stond:
Karel is me dit schuldig:
* Voor 8 goede jaren in een fijn huis: Euro 0.
* Voor hulp tijdens ziekten: Euro 0.
* Voor duizenden maaltijden: Euro 0.
* Voor al die keren dat Karel niet gehoorzaam was: Euro 0
Eindafrekening: Euro 0
Toen Karel klaar was met lezen trilde zijn lip en terwijl hij zijn 9 zuur verdiende munten teruggaf zei hij met een traan in zijn ogen: “Het spijt me, mama. Vergeef het me.”
“Betaald worden voor eerlijk werk is belangrijk en rechtvaardig, Karel,” zei mama. “Maar zonder genade vaart niemand wel.”
Toen ze klaar waren met eten, zei Jezus tegen Simon Petrus: “Simon, zoon van Jona, houd jij meer van Mij dan de anderen?” Simon zei tegen Jezus: “Ja Heer, U weet dat ik van U houd.” Hij zei tegen Simon: “Voed mijn lammetjes.”
Johannes 21:15-16
