Er zijn absolute waarden

Een Christen op de universiteit was eens op bezoek bij een medestudent die niets van het geloof moest hebben. “Geloof? Onzin,” zei de ongelovige medestudent. “Ik vind het prima dat jij gelooft, maar je moet begrijpen dat wat waar voor jou is, niet waar voor mij hoeft te zijn. Als het geloof iets voor jou doet en het werkt voor jou, prima, maar je moet het mij niet opdringen, want voor mij werkt het niet. Jouw houding is gewoon kortzichtig, want alles is maar betrekkelijk.” Nadat die woorden waren uitgesproken stapte de Christen op en zei: “Nou, dan ga ik maar eens. Ik moet nog studeren.” Hij stapte op de laptop van de ongelovige medestudent af, pakte die op en liep er mee de deur uit. “Hé,” schreeuwde de ander. “Wat moet dat; blijf met je vingers van mijn laptop af!” De Christen glimlachte vriendelijk en zei: “Alles is maar betrekkelijk. Je kunt mij jouw geloof dat het verkeerd van me is om jouw laptop te stelen toch zeker niet opdringen. Dat is reuze kortzichtig van je.” Daar had de ander niet van terug. Over het algemeen zijn de meeste mensen maar al te snel bereid om met twee maten te meten. Als het er om gaat om jezelf te verrijken of te helpen, wordt er even een oogje dicht geknepen, maar als anderen hetzelfde met ons doen schreeuwen we moord en brand. Is alles betrekkelijk? Of zijn er toch grenzen en wetten die voor alle mensen gelijk zijn omdat God die in ons hart heeft meegegeven? CS Lewis spreekt over de wet van de moraal, een wet die ieder mens kent en waardoor niemand echt gelooft dat wij er maar op los moeten leven. De waarheid is nu eenmaal dat sommige dingen goed zijn en andere slecht. En wie heeft dat bedacht? Dat zou God wel eens kunnen zijn.
-Naar een artikel van Paul Copan

***

“Ik kan doen wat ik wil!” schreeuwde de jongeman tijdens de lezing. “Wij zijn vrije mensen. God is er niet en met al die wetten heb ik niets te maken.” “Dat is mooi,” zei de evangelist. “Dan pak ik een geweer en ga ik op je schieten.” “Dat kan niet,” riep de jongeman terug. “Waarom niet?” antwoordde de evangelist. “We mogen toch doen wat wij willen, en ik wil graag op jou schieten…” “Maar eh…dat…dat is verkeerd.” stamelde de jongeman. “Onzin,” zei de evangelist. “Je zegt zelf dat God er niet is en dat wij met al die wetten niets te maken hebben. Als ik jou was zou ik het maar op een lopen zetten, want de lezing is bijna voorbij en dan kom ik er aan.”

***

2000 jaar geleden stelde een Romeinse leider de hamvraag aan een man die ter dood veroordeeld zou worden. “Wat is waarheid?” Dat is een vraag die ieder mens zich wel eens heeft gesteld en vooral ten tijde van strijd en tegenslag ligt die vraag al snel op onze lippen. De nood om iets te begrijpen is tenslotte erg menselijk. Sterker nog, er bestaat geen betekenis zonder een absolute waarheid.

Het is dan ook niet zomaar dat juist de mensen die beweren dat God niet bestaat ook de mensen zijn die zeggen dat alles betrekkelijk is en dat er geen absolute waarheid bestaat.

Toch leeft er diep van binnen bij ons de heilige overtuiging dat er toch een absolute waarheid is. Iets fluistert ons toe dat God bestaat en dat de sleutel tot alle waarheid bij Hem ligt.

En zo vroeg ook Pontius Pilatus aan Jezus om hem uit te leggen wat waarheid was. Maar daar kwam hij niet achter, want een menselijk hart dat niet bereid is om zich aan die waarheid te onderwerpen zal de waarheid ook niet kennen. Jezus praatte echter niet alleen over waarheid. Hij leefde en was de waarheid. Hij toonde Zijn mededogen door grote groepen mensen te genezen, hij voedde mensen, vergaf zonden, verrichtte wonderen en stond uiteindelijk weer op uit de dood. Talloze profetieën werden eeuwen voor Zijn geboorte over Hem uitgesproken, profetieën die tot op de letter vervuld werden. Maar ook al staat de waarheid voor je, zoals die voor Pilatus stond, je moet je er aan onderwerpen om het te begrijpen, want anders zul je je altijd blijven afvragen: “wat is waarheid?”

***

“Waar voor jou, maar niet waar voor mij.” Die uitspraak klinkt heel wijs maar klopt toch niet. Dat kun je makkelijk uitproberen. Rij maar eens met 90 km door een woonwijk, waar de snelheidslimiet 30 km is. Voor je het weet word je aangehouden door de politie. Maar dat is geen probleem, want je vertelt de politie gewoon dat 30 km voor jou te langzaam is. Voor jou gelden nou eenmaal andere regels, dus waar heeft de politie het over? Toch vrees ik dat je direct een proces-verbaal aan je broek krijgt. Zo is het ook met de wetten die God heeft opgesteld. Het is jammer, maar er zijn bepaalde plaatsen op aarde waar God een bepaalde snelheidslimiet heeft ingesteld en als je verstandig bent doe je gewoon wat er op de geestelijke verkeersborden staat.
Frank Turek

Laat een bericht achter:

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier