Een pak melk
Vertaald uit Guidepost Magazine
Een jonge man was naar een Bijbelstudie geweest. De dominee had het gehad over het belang van het luisteren naar de stem van God.
Luisteren naar Gods stem?
De jonge man vroeg zich af of er wel zoiets bestond als “de stem van God.”
Na de Bijbelstudie dronk hij met een paar van zijn vrienden een kopje koffie en praatten ze nog wat na over de avond. Het bleek dat zijn vrienden wel degelijk geloofde dat God nog steeds tot de mensen sprak, maar de jonge man had het er moeilijk mee.
Toen het een uur of tien was geworden besloot iedereen naar huis te gaan. Toen de jonge man bij zijn auto was aangekomen besloot hij iets te doen wat hij eigenlijk al lang had willen proberen, maar waar hij nu pas de moed toe had. Misschien moest hij maar eens bidden. Baat het niet, dan schaadt het ook niet, en dus begon hij met een eenvoudig gebed toen hij achter het stuur zat.
“God, als U echt tot de mensen spreekt, spreek dan ook tot mij. Ik zal mijn best doen om te luisteren en te doen wat U van mij zult vragen…”
Terwijl hij onderweg naar huis was kreeg hij een vreemde inval. “Stop bij de avondwinkel en koop een paar liter melk.”
Hij schudde zijn hoofd. Waarom zou hij dat doen? Maar toen bedacht hij zich dat hij had beloofd om te doen wart God van hem zou vragen. Maar kwam dit idee wel van God?
“God, is dat Uw stem?” Maar hij kreeg geen antwoord en reed rustig verder. De gedachte aan de melk wilde hem echter niet loslaten. De jonge man dacht aan een Bijbels verhaal waarin God spreekt tot de jonge profeet Samuel, die de stem van God eerst niet herkende.
“Het is al goed,” bromde de man. “Ik koop gewoon wat melk. Dat is tenslotte niet zo moeilijk en ik kan het best gebruiken.”
Zodoende stopte hij bij de avondwinkel en kocht een paar pakken melk. Toen hij weer in de auto zat voelde hij opeens dat hij rechts moest afslaan. Dat was niet de weg naar zijn huis, maar juist de tegenovergestelde richting.
“Wat een onzin,” dacht de man en hij reed door. Maar bij het volgende kruispunt besloot hij toch gehoor te geven aan zijn gevoel en draaide hij om.
“Ja, ja”, grapte hij half…”we zullen wel eens zien of dat Uw stem is, God…”
Nadat hij langs een aantal apartementen was gekomen voelde hij opeens dat hij moest stoppen. Niet het beste deel van de stad. De lichten waren bijna overal uit. De mensen waren ongetwijfeld allemaal in bed. Zijn blik werd getrokken naar een huis aan de overkant. Het was er donker en de mensen waren ofwel in bed, of ze waren gewoon niet thuis. Hij had het gevoel dat hij daar de melk moest brengen…
“Ik lijk wel stapelgek. God, als dit Uw stem is dan is het wel erg raar. Die mensen slapen of zijn er helemaal niet. Als ik ze wakker maak zullen ze erg boos of me zijn.”
Nadat hij een tijdje met zijn gevoelens had geworsteld besloot hij toch te gaan.
“Vooruit dan maar. Als dat Uw stem is God, dan is het de moeite waard om het uit te zoeken. En als het allemaal onzin is dan ben ik hier meteen weer weg. Proberen maar.”
Hij klom uit zijn auto en belde aan met de pakken melk onder zijn arm. Binnen in klonk wat gestommel. Een zware mannenstem barstte uit:
“Wie is daar? Wat moet je?”
Toen, nog voordat de jonge man terug kon vluchten naar de veiligheid van zijn auto werd de deur met een ruk opengedaan. De man die de deur had geopend stond er bij in zijn T shirt en een spijkerbroek. Hij zag eruit alsof hij net uit bed was gekomen en leek niet al te blij te zijn met het bezoek van deze vreemdeling. “Ja, wat moet je?”
De jongeman pakte de melk en zei: “Hier, die heb ik voor je gekocht.”
De man pakte de melk aan en rende door de gang naar de keuken. Hij zei iets in het Spaans. Er verscheen een vrouw uit de keuken. De man volgde haar met een huilende baby op zijn arm. Er waren tranen in zijn ogen. Hij sprak half huilend:”We hadden net gebeden. We hebben zoveel rekeningen en het geld is op. Onze baby heeft geen melk meer en we wisten niet meer wat we moesten doen. We hadden net gebeden en God gesmeekt ons te helpen met melk voor onze baby.
Zijn vrouw riep uit: “Ik had God gevraagd om een engel te sturen. Ben jij een engel?”
De jongeman die de melk had gebracht verliet het huis, haast in trance. De tranen welden ook in zijn ogen op.
Die avond wist hij weer heel zeker dat God nog steeds spreekt tot de harten van de mensen.
Soms kan men niet onderscheiden of een engel een gewoon gehoorzamend mens is of andersom een mens een echte engel die zich even mocht manifesteren.