Wonder voor een piloot
Sheila Shayon
The Huffington Post
Tijdens de tweede wereldoorlog werd een piloot midden in de nacht neergeschoten boven de Stille Oceaan. Zijn vliegtuig kwam in het ijskoude water terecht en zonk snel de diepte in. De piloot kon zich met veel moeite nog bevrijden, waarna hij hopeloos verloren rondzwom door het ijskoude water van de oceaan in het pikkedonker. Veel hoop op redding was er niet. Wie zou hem hier kunnen vinden? Het was slechts een kwestie van tijd voordat de kou hem zou overmeesteren. Of was er toch hoop?
Hij moest opeens denken aan zijn kinderjaren toen hij naar de zondagsschool was geweest. Wat had de juf hem daar verteld? “Bij God is het nooit te laat. Zijn wegen zijn hoger dan die van ons en geen situatie is uitzichtloos voor God!” Kon hij nu, in deze erbarmelijke omstandigheden, toch vertrouwen op God? Erg godsdienstig was hij niet geweest de laatste tijd…
Ondanks de kou en de verlammende eenzaamheid besloot de piloot om zich vast te houden aan zijn geloof. “God, ik heb lang niet met U gepraat. Ik ken U nauwelijks. Toch keer ik mij tot U in mijn grote nood!”
Opeens hoorde hij het geluid van een helikopter. Het geluid werd sterker en sterker totdat hij zich realiseerde dat de helikopter boven hem rondcirkelde. Hij was gered. Al snel werd er een touw naar hem uitgegooid. Hij greep het met zijn laatste krachten vast en zo werd hij de kabine ingehesen.
De piloot van de helikopter zei tegen de geredde man: “Wat een geluk dat je die lamp had. Zonder die lamp hadden we je nooit gezien!”
“Lamp?” vroeg de uitgeputte man. “Wat bedoel je? Ik had helemaal geen lamp!”
Hoe wonderen precies werken is ons vooralsnog onbekend. Maar dat er wonderen gebeuren staat buiten kijf. Zoals koning David eens zei: ‘Als ik naar de hemel ging, zag ik U daar. Als ik neerdaalde in het dodenrijk, zou ik U ook daar ontmoeten.’
God staat naast ons en daar kunnen wij op bouwen.
