De cursus die ik niet wilde
Door Koos Stenger
Het was maar een klein artikel en het stond niet op de voorpagina. Toch kon ik mijn ogen nauwelijks geloven toen ik las wat er stond. “Regering sponsort opleiding helderziendheid voor langdurig werkelozen.” Dat kon toch niet waar zijn? Maar het stond er echt.
De Bijbel waarschuwt ons dat wij in het laatste der dagen moeilijke tijden tegemoet zullen gaan, een tijd waarin het kwaad vrij spel lijkt te hebben en het geloof; dat kleine, onaanzienlijke mosterdzaadje van het Koninkrijk van God, bespot en belasterd zal worden. Die tijd is met rasse schreden naderbij gekomen.
Terwijl ik achter mijn bureau over de gekkigheid in onze wereld nadacht sukkelde ik in slaap en droomde ik dat ik zelf werk zocht en bij het gemeentehuis naar binnen was gestapt om raad te vragen…
“Ik denk dat ik wel iets voor u heb,” zei de bleke mijnheer met zijn uilenbrilletje in het gemeentehuis terwijl hij een inschrijfformulier van onder een stapel folders uittrok. “U kunt het ook online invullen,” zei hij tevreden. “Dit is net iets voor u. Een gedegen cursus in hypnose en helderziendheid, en alles wordt betaald door onze regering. Wat wilt u nog meer?”
“Wat zegt u daar?”
De man staarde over zijn brilletje en leek verbaasd dat ik niet wat enthousiaster reageerde. Hij was duidelijk vermoeid en wilde naar huis.
Maar voor iemand in de zestig die het meest van zijn leven als zendeling ergens ver weg van Nederland en zonder noemenswaardige diploma’s het Koninkrijk van God heeft proberen te vertegenwoordigen, is het vinden van passend werk geen eenvoudige opgave. Dus toen hij begon over de cursus kristallen-bol-kijken en ik hem niet dankbaar om de nek vloog was hij zichtbaar geïrriteerd.
“Ik zei dat u helderziende kunt worden. U weet wel, u kijkt in zo’n kristallen bol en legt wat Tarotkaarten op tafel en zo nu en dan heeft u een gesprek met een dode. Kind kan de was doen en er is verschrikkelijk veel vraag naar.”
Ik schudde mijn hoofd en zag hoe de man gespannen met zijn vingers op tafel roffelde. Ik had hem eerder nog gevraagd of het niet mogelijk was om een cursus ‘Christelijk counselor’ te volgen, maar dat was volgens hem absoluut onmogelijk.
“Dat zal niet gaan,” had hij droogjes geantwoord. “Dat is geen bonafide opleiding en bovendien, wie heeft er nu christelijke counseling nodig? Dat is zó ouderwets en achterhaald.”
Ik kneep mijn ogen samen en vroeg: “Dat begrijp ik niet. Christelijke counseling is taboe, maar in het occultisme is volop werk te vinden?”
Hij keek me gepijnigd aan en antwoordde fel: “Dat ziet u verkeerd. Occultisme is een erg beladen woord. Haast negatief zou ik denken.” Hij trok nerveus aan twee haartjes van zijn neus en zei toen: “Dit is wetenschap. De regering betaalt graag voor uw opleiding als erkend waarzegger en hypnotiseur. U wilt toch graag mensen helpen? De regering biedt u echt alle kansen.”
“Dus als ik het goed begrijp betaalt de regering mijn opleiding in de hekserij. En hoeveel kost zo’n cursus?”
De man keek me vernietigend aan. “U neemt mij niet serieus, mijnheer. Als wij het over zo’n boeg gooien wil ik u niet langer van dienst zijn. Evengoed, zo’n cursus kost maar liefst 1000 Euro.”
“1000 Euro… Zodat ik gratis kan leren hoe ik met de doden kan spreken?”
“Dat klopt, mijnheer.”
“En als ik die cursus neem, leer ik dan misschien ook hoe ik een ouija bord moet bedienen?”
De man perste zijn lippen samen. “Dat weet ik niet, maar ik kan het navragen.”
“Dat zal niet nodig zijn,” zei ik, terwijl ik opstond. “Bedankt voor uw tijd. Ik heb God al mijn hele leven vertrouwd voor mijn wel en wee. Hij heeft me nog nooit verlaten en dat zal Hij zeker niet doen op mijn oude dag.”
De man keek me verbaasd aan. “M-Maar het is een prima cursus. U kunt Tarotkaarten blijven lezen tot u 95 bent. Wat wilt u nou?”
“Ik wil hier weg,” antwoordde ik kortaf. “Prettige dag.”
Ik kon me nog net inhouden en sloeg de deur niet keihard achter me dicht terwijl ik de Heer in stil gebed vroeg om toch vooral spoedig terug te keren.
