Zware pelgrimstocht
Jezus zei: “In de wereld zult u het zwaar te verduren krijgen. Maar houd moed! Ik heb de wereld overwonnen.” (Johannes 16:33)
De Bijbel vergelijkt onze levenstocht door de velden van deze wereld met een pelgrimstocht en soms valt de reis ons zwaar. Pelgrims zitten over het algemeen niet in snelle auto’s met een drankje en een goede airconditioning. Als je aan een pelgrim denkt zie je eerder een vermoeide reiziger op een stoffige weg die niet veel meer bezit dan de kleren op zijn lichaam, een knoestige wandelstok en een hart vol overtuiging. Onze vermoeide lichamen doen dan ook vaak pijn op onze tocht en nadat wij de ene hoge berg overwonnen hebben zien we de volgende al weer opdoemen in de verte. En dat kan ontmoedigend werken.
Koning David worstelde er ook mee. In Psalm 13 schreeuwde hij uit naar God. “HERE, bent U mij helemaal vergeten? Wanneer komt U mij weer tegemoet? U bent toch mijn God?”
Zulke momenten van twijfel overvallen ons allemaal wel eens. Toch deed koning David het beste wat hij kon doen. Hij riep uit naar zijn Heiland en hield zich telkens weer aan Hem vast. Dat is onze garantie, elke dag weer en zo klimmen wij ook iedere dag weer een stukje verder op weg naar het beloofde land.
Als wij naar de stille stem van Jezus luisteren zullen wij Hem horen zeggen: “Natuurlijk is de weg lang, Mijn kind. Maar troost je in de wetenschap dat jouw weg nog geen meter langer zal zijn dan noodzakelijk. Bij Mij ben je veilig en geborgen.”
En dan, als wij eindelijk bij de laatste berg zijn aangekomen en wij uitkijken naar het beloofde land dat zich voor onze voeten uitstrekt, zal ons hart juichen.
Dan weten we dat elke meter het dubbel en dwars waard was. De Bijbel vertelt ons dat de huidige tegenslag en de vermoeienissen van het moment dan zullen vervagen als een vluchtige droom bij het ontwaken. Dan zullen we alles begrijpen en zullen we zien hoe de vork precies in de steel zit. Dan zullen wij zien zoals Jezus het ziet.
Zijn wij niet bereid om voor zo’n geweldige schat door te vechten? Het is dan ook goed om moed te putten uit het feit dat Jezus ons juist door de vermoeiende levensweg kneedt en vormt en ons stap voor stap ombuigt naar Zijn evenbeeld. Realiseren wij ons wel voldoende welke geweldige dingen God voor ons op deze weg aan het doen is en hoe Hij ons door dit kortstondige lijden vormt en kneedt zodat wij voor eeuwig van waarde kunnen zijn voor Zijn hemelse Koninkrijk?
En tenslotte mogen wij nooit vergeten dat wij geestelijk niet langer tot deze wereld behoren. Toen wij ons hart aan Jezus gaven veranderde alles en werd deze wereld vijandelijk gebied. En de medestanders van de prins van deze wereld zijn ons niet bepaald goed gezind. Terwijl ook wij eerst nog werkten als dienstknechten van Satan zijn wij door ons geloof vijanden van deze wereld geworden.
Is er ook maar één vorst in deze wereld die het niets kan schelen als een andere koning zijn onderdanen bij hem wegplukt? Bij Satan, de prins van deze wereld, is dat niet anders en hij doet zijn best om ons te doen struikelen, te ontmoedigen en alles somber en zwaar in te zien, en dat terwijl hij reeds lang geleden is overwonnen.
Verwacht dus tegenslag in deze wereld, maar strijd altijd moedig door. God staat naast ons. Hij loopt met ons mee en wij hebben de verzekering van een veilige thuiskomst in die prachtige eeuwigheid wanneer wij voor altijd samen mogen leven met onze geliefden en de Heer. En dat is het waard om de volgende berg weer te beklimmen.
