Wachten in het donker

Er zijn van die momenten dat het leven er donker uitziet – zo donker zelfs dat het laatste sprankje hoop lijkt te zijn weggeëbd, en me niets anders rest dan te wachten en te wachten. Het is al moeilijk genoeg om op iets te wachten waar je zo vurig naar verlangt terwijl je nog vol hoop bent, maar om te wachten terwijl je niets ziet en alle hoop is weggetrokken, en dan toch te weigeren om te wanhopen, dat is de essentie van het geloof; als we niets anders zien dan het duister van de nacht, maar we blijven het raam van ons hart openhouden omdat we ervan overtuigd zijn dat we de sterren weer zullen zien; als we een lege plaats in ons hart bespeuren, maar weigeren die leegte op te vullen met waardeloze dingen en geen inferieure aanwezigheid in ons hart dulden, dan beginnen we iets te leren over het geduld van God, en het geduld dat God ons wil geven.

Zo’n houding is de vruchtbare grond waarop ons geloof kan uitgroeien tot een machtige boom die iedere storm aankan. Het is het geduld van Job in het stof en vuil. Het is de overtuiging van Abraham op de weg naar Moria met Izaak; het is Mozes in de woestijn van Midian; en het is de Zoon des mensen in de Hof van Gethsémané.

 

Dat is wat Paulus bedoelde toen hij over Mozes schreef: “Hij vond het lijden voor Christus meer waard dan al de rijkdom van Egypte, want hij verwachtte dat God hem daarvoor zou belonen. In dat vertrouwen verliet hij Egypte en was niet bang voor de woede van de farao. Hij liet zich niet van de wijs brengen, het was alsof hij steeds de onzichtbare God zag.”

De onzichtbare God… Hij die we niet met onze aardse ogen kunnen zien, maar die er altijd is, en die ons iedere keer weer zal sterken en helpen.

Heer, het wachten is niet makkelijk en toch is het zo mooi om te wachten met geloof. Geduld is een goddelijke gave. U leert ons wat het wil zeggen Uw wil te doen en onze eigen wil daar ondergeschikt aan te maken. Zelfs als er van die momenten zijn waarop wij niets anders in onze drinkbekers zien dan verdriet, leert U ons te vertrouwen dat Uw ogen veel verder zien dan de onze en dat Uw wegen vele malen wijzer zijn dan de onze.

Geeft U mij deze Goddelijke kracht, de kracht van Gethsémané. Geef mij de kracht om te wachten op de hoop zelf, om uit te kijken in het duister van de nacht als er geen ster aan de hemel lijkt te staan. Geeft U mij de kracht om, wanneer de vreugde uit mijn leven verdwenen lijkt te zijn, toch te kunnen zeggen: “Voor God is het duister licht. Hij ziet de schatten al die Hij voor mij heeft bestemd.”

—Door George Matheson

Download PDF

Laat een bericht achter:

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier