Waar draait het bij jou om?
Op zekere dag besloot een boer zijn land uit te breiden en daarom kocht hij een akker niet ver van zijn boerderij. Dat was een koopje, want de akker stond vol water en dus wilde niemand er in investeren. Maar de boer dacht dat hij dat land makkelijk kon droogleggen en ging enthousiast aan het werk. Tegen de avond leek het er op dat hij het hele land watervrij had gemaakt en ging hij tevreden en vol goede plannen voor de toekomst naar zijn huisje. Maar toen hij de volgende morgen terugkwam stond het water weer net zo hoog als voordat hij begonnen was.
Opeens realiseerde de boer zich waarom dat land zo goedkoop was geweest. Dat was geen regenwater op het land, maar dat water kwam uit een ondergrondse stroom. Hoe goed de boer het land ook zou bewerken, dat water zou steeds weer terugkomen tenzij hij een manier zou vinden om de ondergrondse stroom te stoppen.
Het is een goede illustratie van wat de bijbel onze zondige natuur noemt. Wij kunnen aan de oppervlakte doen wat we willen en onze fouten en tekortkomingen vol overgave te lijf in dag uit weer terugkomen.
***
Lang geleden dacht iedereen dat de aarde het middelpunt van ons universum was en dat de zon en alle planeten dus om de aarde draaiden.
Ten gevolge van deze misvatting deden er de vreemdste wetenschappelijke theorieën de ronde, en dat is goed te begrijpen, want als de basis van je wereldvisie verkeerd is kom je tot rare conclusies. Maar toen kwam de wetenschapper Copernicus op de proppen met nieuwe formules en ideeën die aantoonden dat de aarde juist om de zon draait en niet andersom. Opeens vielen alle puzzelstukjes op hun plaats en begon men beter te begrijpen hoe alles eigenlijk in elkaar steekt.
Zo is het ook op geestelijk gebied. Wij denken als mens bijvoorbeeld maar al te graag dat wij zó belangrijk zijn dat alles in de wereld om ons draait. Maar zolang wij denken dat wijzelf het middelpunt zijn en dat alles en iedereen om ons moet draaien houden we er de raarste ideeën op na.
Pas als wij beginnen in te zien dat daar niets van klopt, omdat God het middelpunt is en wij gemaakt zijn om Hem te behagen en niet andersom, beginnen we het leven beter te begrijpen. Dan gaan we de zin van het leven begrijpen en krijgen we eindelijk vat op onze moeilijkheden en zwakten. Door een juiste relatie met God bloeien we op tot vruchtbare bomen die goede vruchten voortbrengen; de vruchten van de Geest.
Als wij denken dat wijzelf het middelpunt zijn brengen we ook vruchten voort, alleen zijn dat niet de vruchten van de Geest, maar de vruchten van onze goddeloze, menselijke natuur. Bij de een is het de vrucht van woede, bij de ander de vrucht van luie onverschilligheid. Bij weer een ander is het de vrucht van zelfzucht of gulzigheid. Het maakt eigenlijk niets uit, want alles komt dan voort uit dezelfde verkeerde opvatting dat de mens het middelpunt is van het bestaan. Pas als wij net als Copernicus tot de conclusie komen dat alles om God draait, zullen ook onze gedachten en gevoelens gaan veranderen en gaan we pas echt leven.
