De voortdurende strijd

Een succesvolle advocaat vroeg eens aan een eenvoudige boer: “Kerel, waarom gedraag je je altijd zo nederig? Steek je hoofd toch eens omhoog en laat de wereld weten dat je er bent. Ik buig voor niemand. Niet voor God en niet voor een mens.” De boer dacht even na en antwoordde toen: “Zie jij mijn korenveld? Alle korenaren waar niets in zit en waar je dus niets aan hebt staan recht overeind. De aren die vol met koren zitten buigen zich diep voorover!”

***

God dienen en Hem echt leren kennen? Een leven in dienst stellen van een groter doel? Een leven dat geeft en offert en iets betekent in deze wereld? Misschien wil iedereen dat wel. Maar hoe werkt dat? Waar ligt de kracht om je volledig over te geven en om niet zo afgeleid te worden door de dagelijkse beslommeringen, zorgen en afleiding? Waar vind je de moed om op te staan voor wat je echt gelooft en soms zelfs recht tegen de stroom in te zwemmen, uit liefde voor God? Waarom is er vreesen hoe kom ik daar vanaf?

Het is een gevecht dat ieder oprecht gelovig mens moet voeren. De strijd tussen enerzijds het verlangen om God te dienen ennanderzijds de natuurlijke begeerte om onze menselijke zelfzucht en trots te bevredigen.

Een strijd tussen gebroken nederigheid en starre, menselijke hoogmoed. Tussen eenvoudig geloof en wereldse logica. Een strijd tussen twee wegen. De ene leidt naar rust, vrede en vertrouwen; de andere naar zorg, angst en onrust.

Heeft het misschien iets te maken met overgave? Om God onvoorwaardelijk te vertrouwen voor de hulp en kracht die we nodig hebben, ook al zien we geen logische uitweg? Onze eigen, menselijke kracht schiet ernstig tekort. Jezus zelf zei: ‘Voor de mens is het onmogelijk, maar niet voor God. Bij Hem is alles mogelijk.’ Maar als je het zelf wilt uitzoeken krijgt de menselijke natuur al snel de overhand. Die fluistert je toe dat je overal hard voor moet werken. Dat je Gods liefde moet verdienen en dat je sterk moet zijn. Maar dat is een misvatting, want terwijl we zo heel erg ons best doen, weten we diep van binnen heel goed dat we eigenlijk niet in staat zijn om op eigen kracht de juiste resultaten voort te brengen. Diep van binnen, in de donkerste uithoeken van het hart, weet ieder mens dat hij zwak is en niet in staat om zichzelf te beschermen en te redden. Al doen we nog zo ons best, toch missen we de wijsheid en gaan we keer op keer weer onderuit. Dat verwart ons en werkt erg ontmoedigend. Het is die eeuwenoude strijd tussen genade en goede werken.

Vergis je niet. De menselijke natuur wil zich niet zomaar onderwerpen en doet er van alles aan om zich staande te houden. En daar komt de vrees vandaan. Want als je zelf de leiding neemt, weet je dat je er alleen voor staat en dat gevoel resulteert in het beklemmende gevoel van vrees, dat als een soort wolk boven je hoofd kan hangen. Angst om te falen. Angst om je goede reputatie te verliezen. Angst om te worden uitgelachen. Angst voor de dood. En zo is angst er uiteindelijk de oorzaak van dat er ook daadwerkelijk gefaald wordt, want angst maakt je onvruchtbaar. Alleen geloof overwint.

Geloof opent de poorten voor het genezende licht van God. Geloof rust in de wetenschap dat het zichzelf niet kan redden en dat het zichzelf niet hoeft te beschermen. Het koestert zich in de zon van Gods liefde, waardoor het hart vruchtbaar en gelukkig wordt. Roep God dus aan! Zoek Zijn aangezicht. Wees eerlijk en oprecht. Laat Gods licht de akkers van je hart bewerken en raak niet verstrikt in de kille zorgen van een hart dat het liever zelf uitzoekt. ‘Iedereen die de naam van de Heer aanroept zal gered worden.’ (Romeinen 10:13)

Download PDF

Reacties

Laat een bericht achter:

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier