Slechts een kleine dwaling
Jaren geleden was er nergens in Australië ook maar een distel te vinden. Een man in Europa had echter een bijzondere voorliefde voor deze plant en besloot een pak met distelzaadjes op te sturen naar een kennis in het verre continent. Bij de douane haalde iedereen de schouders op. “Geen probleem. Een paar zaadjes. Laat die maar binnen.” Het waren inderdaad maar een paar zaadjes, maar die wisten zich snel te vermenigvuldigen en inmiddels is de distel uitgegroeid tot een ware plaag voor het boerenland. Kleine zaadjes met grote gevolgen. Zo zit het ook met de zonde.
Het is maar een kleine dwaling. Bestaat er zoiets als een kleine dwaling? Een vergrijp waarvoor je je schouders kan ophalen zonder er verder veel woorden aan vuil te maken?
Natuurlijk is de ene fout de andere niet en vraagt Jezus van ons om te vergeven en het goede in onszelf en anderen te zien. Het is dus zeker niet de bedoeling dat we met een geestelijk vergrootglas rond lopen om alles wat er om ons heen gebeurd eens goed onder de loep te nemen. Toch is belangrijk om je te realiseren dat kleine problemen ook een aanwijzing kunnen zijn voor grotere problemen. Net als bij een ijsberg, waarbij de grootste ijsmassa verraderlijk verborgen blijft voor het oog en zo een gevaar vormt, mogen ook kleine problemen niet onderschat worden.
Het gaat vooral om de gesteldheid van je hart. Als je hart op de juiste plaats staat, komt het met de rest ook wel goed. Maar als de duisternis zich ergens in het hart heeft vastgebeten als een verziekend onkruid moet er direct worden opgetreden als de eerste tekenen aan de oppervlakte te zien zijn.
Dan is er iets niet in orde en is er genezing nodig.
Net als een ziekte pas effectief kan worden bestreden als de juiste diagnose gesteld is geldt dat ook voor de ziekten van het hart. Zijn er gedachten en dingen in je leven zijn waarvan je gevoelsmatig weet dat ze met God niet veel te maken hebben en die de hemelpoort niet binnen mogen?
En als dat zo is, wat doen we er dan mee? Laten we ze gewoon groeien of zoeken we de hulp van de grote Tuinman om ze uit ons hart te bannen? Zolang er onrecht is ons hart groeit, heeft onze geestelijke vijand recht van spreken.
Dan zit er toch een gaatje in de dijk waardoor het zoute zeewater onze kostbare akkers kan overspoelen en ons leven met het kwaad kan beïnvloeden.
Toch mag je troost putten uit de wetenschap dat God dat nooit zomaar zal laten gebeuren. Als er gaten zitten in ons verdedigingssysteem zal Hij ons dat zeker vertellen. We moeten er alleen wel naar willen luisteren. En daar is eerlijkheid voor nodig. En dat kan soms pijnlijk zijn. Je kunt alleen maar afrekenen met deze problemen als je het onkruid uit je hart door Hem laat wegsnijden.
Als je dat liever niet doet, zul je ook de overwinning niet krijgen. Maar als je hart op de juiste plaats staat en je je eerlijk en open voor God neerbuigt is er niets dat Hij niet voor je wil doen. In Zijn nabijheid verander elke wildernis in een oase van rust en voorspoedige vruchtbaarheid. En dat is zeker de moeite waard.
