Reuzen in het land
We hebben de afstammelingen van de reuzen gezien (Numeri 13:33)
Hoofdschuddend en met bevende stemmen vertelden de spionnen aan Mozes wat ze hadden gezien in het beloofde land. Daar woonden verschrikkelijke, afschrikwekkende mensen en de spionnen hadden alle moed verloren. Als ze daar naar toe zouden gaan, zouden ze zeker verslagen worden. Het ongeloof droop van hun gezichten. Wij zouden dat toch wel anders aangepakt hebben, zeker?
Maar is dat ook zo? Natuurlijk hoeven we vandaag niet meer door de woestijn te ploegen op zoek naar het beloofde land en wij hoeven ook niet te vechten met die uit de kluiten gewassen woestelingen, maar toch zijn er nog reuzen genoeg. Reuzen van moeilijkheden, reuzen van twijfel en onzekerheid, reuzen van een slecht bericht, een ziekte, een sterfgeval of een zware financiële tegenslag.
Zo gemakkelijk is dat niet voor ons om net als Jozua en Kaleb direct naar God te kijken, om de dingen door de bril van het geloof te bestuderen, in plaats van direct toe te geven aan onze eigen onmacht.Maar voor de mens die op geloof leeft zijn de moeilijkheden als voedingsstof voor het vertrouwen. Juist door de problemen samen met God aan te pakken zien we hoe God alles telkens weer uitwerkt en uiteindelijk overal een oplossing voor heeft. Dat is het lopen met geloof.
Wij zijn zo doordrongen van de noodzaak om direct in actie te komen, zelf iets te doen, zelf de controle te houden over alles wat er om ons heen gebeurt, maar dat is meestal niet de juiste oplossing.God weet heel goed dat de reuzen strikt genomen veel en veel sterker zijn dan wij. De golven zijn soms zo hoog en de storm is zo duister dat ons kleine, schommelende bootje in een klap naar de bodem van de oceaan kan worden gestuurd. Maar dat gebeurt niet.
Telkens weer komen wij boven drijven omdat niet wij de herders zijn, maar God. En daar staan we dan, gebroken voor God, overtuigd van onze eigen gebreken en tekortkomingen, maar met een geloof dat vurig in onze harten brandt in de wetenschap dat God ons vasthoudt in Zijn machtige handen. Daar staat iets over geschreven in de Schrift: U zult niet hoeven te vechten. Neem uw plaatsen in, blijf staan en kijk toe hoe God u allen op een wonderlijke manier gaat redden! Wees niet bang of ontmoedigd, want de Here staat aan uw kant!”*
Laat ons daarom bidden dat wij de geest van het geloof mogen hebben. Het geloof van mannen als Jozua en Kaleb die heel goed wisten dat de reuzen sterker waren dan zij zelf, maar die nooit vergaten dat God op Zijn beurt vele malen sterker was dan de reuzen. Paulus schreef daarover: “Wat kunnen wij hier nog over zeggen? Als God aan onze kant staat, wie kan dan tegen ons zijn?” God houdt ons vast, en daar kun je op bouwen.
