Leun maar op God. Hij kan het aan.
In India woont de honingzuiger, een kleine vogel met een krom snaveltje. Zij bouwt een teer en breekbaar ogend nestje dat aan takjes hangt, met een klein dakje en een soort veranda. Zendelinge Amy Carmichael beschrijft in een van haar boeken hoe ze toekeek toen zo’n vogeltje vlak voor het regenseizoen zo’n nestje opbouwde.
Ze was er van overtuigd dat het vogeltje ditmaal een ernstige vergissing maakte, want ze bouwde het nestje op een plaats die totaal ongeschikt leek voor de zware regenval die voor de deur stond. Het was voor haar duidelijk dat dit nestje het niet zou houden. Toen de moesson losbarstte zag ze vanuit haar raam hoe het nestje in de wind met de takken heen en weer slingerde. Was dit het einde? Maar toen ze beter keek zag ze dat het zo ingenieus in elkaar was gezet dat het van alle kanten beschermd was tegen directe windstoten en dat de bladeren boven en rondom haar een geultje vormden waardoor al het water wegstroomde voordat het in het nestje terecht zou komen. De honingzuiger zat daar tevreden en zonder angst en leunde met haar kopje op de rand, terwijl ze de verwoestende regenval gadesloeg en haar eitjes warm hield.
En wij? Kunnen wij niet net als de honingzuiger veilig en zonder angst leunen op de beloften van God? Die zijn meer dan sterk genoeg om zelfs de ergste stormen aan te kunnen.
***
Iemand kwam er achter dat de uitdrukking ‘zich zorgen maken’ is afgeleid van een Angelsaksisch woord dat gebruikt werd voor ‘wurgen, verstikken of de keel toeknijpen’. Dit is een goede beschrijving van de gevoelens die ons dreigen te overmannen als we ons geloof terzijde schuiven en ons overgeven aan de onzekerheid die soms bij ons aanklopt. Maar juist als alles verkeerd lijkt te gaan, en de problemen zich ophopen en het er haast op lijkt dat God Zijn Woord en beloften niet nakomt, is het geloof zo hard nodig.
Job had het zwaar in het bijbelverhaal. Toch zei hij: Wil Hij mij doden, toch blijf ik op Hem hopen. (Job 13:15)
Hij dacht er niet over om zijn geloof terzijde te schuiven. Hij hield zich vast aan God en kwam als een nieuw mens uit de strijd.
Soms geven we het te snel op. We worden er moedeloos van. God antwoordt ons niet snel genoeg en we gooien het bijltje er maar liever bij neer. Maar daar schiet je niet veel mee op. Je hebt dan wél de pijn geleden en de strijd meegemaakt, maar de overwinning kun je niet vieren. Wanneer er zich dus donkere wolken boven je samenpakken is het tijd om je harnas aan te doen, om het gevecht aan te gaan en je niet over te geven aan de leugens en de angst die je proberen te overmannen. God zal je nooit laten vallen. Hij is de rots in jouw branding en Hij brengt je uiteindelijk veilig door het vuur van de beproeving. Het is je beloofd. God kan niet liegen.
Je zult morgen blij zijn dat je Hem vandaag vertrouwd hebt.
