Het beste moet nog komen
Leer ons alzo onze dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen.
Psalm 90:12 Statenvertaling
Onze dagen tellen? Houden onze dagen dan eens op? Ja, dat weet ieder mens. De kortstondigheid van dit leven en de daaraan gepaarde onzekerheid kent iedereen. Iedere dag opnieuw worden we er mee geconfronteerd. Soms in het nieuws, soms door gesprekken met anderen, en soms ook door een voorval in ons eigen leven. De dood treft zowel de machtige eikenboom als het madeliefje in de wei.
Waarom vraagt de psalmist dan aan God om hem te leren zijn dagen te tellen?
Omdat er maar weinig mensen zijn die hun leven er naar inrichten. Het is makkelijker om elke dag opnieuw op te staan en te leven alsof er niets zal veranderen en we altijd in deze vorm op aarde zullen zijn. Het voelt veiliger aan om de pinnen van onze aardse tenten diep in de grond te slaan en ons hebben en houden er veilig mee vast te binden. Als we zo leven, zijn we ons er natuurlijk van bewust dat er kwaad en ellende in deze wereld is, maar eigenlijk hopen we diep van binnen dat we er, als het ons even meezit, toch aan zullen ontkomen.
Toch niet, want de tijd van ons aardse bestaan is in de handen van God en niet in die van ons. Daarom waarschuwt God ons, Zijn kinderen die Hem kennen en liefhebben, om niet in die valkuil te vallen en te rusten op ons eigen inzicht en kracht.
De Bijbel spreekt in Psalm 90 over onze gemiddelde leeftijd van zeventig jaar. Alleen de zeer sterke mensen worden ouder… Slechts zeventig jaar? Dat is een gedachte die we liever onder het vloerkleed schuiven, maar door dat te doen leggen we niet het juiste fundament voor de toekomst waarvan de vader van Corrie Ten Boom telkens weer zei: “Het beste deel moet nog komen.”
En dat is dan ook precies de sleutel. Het beste staat ons nog te wachten. Terwijl God niet wil dat we gespannen naar een onzekere toekomst kijken, wil Hij wel dat wij zo leven dat onze visie gericht is op de eeuwigheid en op de hemelse waarden. Deze wereld, met al haar pracht en praal, gaat uiteindelijk verloren. Alleen Gods Woord met die prachtige beloften over een nieuwe wereld waar rechtvaardigheid en liefde regeren, blijft bestaan.
Vaak kijken we als toeschouwers op de tribune van het leven toe, hoe het schouwspel van de wereld zich ontvouwt, maar we hebben er nauwelijks deel aan en blijven liever hangen in onze schijnwereld van aards geluk en wereldse zekerheid. Maar dat hoeft niet.
Door ons te laten leiden door de hemelse overtuiging, in de wetenschap dat het beste nog moet komen, stappen we van de tribune af en gaan we meespelen op het speelveld dat naar de eeuwigheid leidt.
Iedere dag telt. Iedere dag kunnen we meebouwen, op wat voor kleine manier dan ook. Wij zouden ons telkens weer moeten haasten om onze toevlucht te nemen tot Hem die in die eeuwigheid verblijft en zo gaan leven met die hemelse visie.
Laten we dus niet klagen of bedroefd zijn over de kortstondigheid van dit leven, maar vanaf de Rots van onze redding uitkijken naar die heerlijke toekomst die ons te wachten staat.
Het beste moet nog komen.
