Een lied op kerstavond

Het was kerstavond 1875. Een beroemde Christelijke zanger van die tijd, Ira Sankey, reisde per stoomboot op de rivier de Delaware. Het was een rustige avond. De sterren stonden hoog aan de hemel en er waren een heleboel andere passagiers op het dek verzameld. Sankey werd gevraagd om iets te zingen. Hij leunde tegen de reling en hief zijn blik in gebed naar de sterrenlucht. Hij wilde eigenlijk een kerstlied zingen maar hij voelde een onbedwingbare neiging om ‘Heiland, als een herder leid ons’ te zingen. “Er heerste een volkomen stilte. De woorden en de melodie die opwelden uit de ziel van de zanger, zweefden over het dek de stille rivier op. Alle harten waren ontroerd.

Toen het lied ten einde was kwam er een man met een ruw, verweerd gezicht naar Sankey toe die zei: “Heeft u misschien in het leger van de noordelijke staten gediend?” 1

“Jazeker,” zei Sankey, “In de lente van 1860.”

“Kunt u zich nog herinneren of u op wacht stond op een heldere maanverlichte avond in 1862?”

“Jawel,” antwoordde Sankey, stomverbaasd.

“Ik stond daar ook,” zei de vreemdeling, “maar ik diende in het leger van de zuidelijke staten. Toen ik u daar op uw post zag staan zei ik in mezelf: Die vent komt hier nooit meer levend vandaan.” Ik hief mijn musket en richtte.

 

Ik stond in de schaduw, volkomen verborgen, terwijl het maanlicht op u scheen. Op dat moment, net zoals nu, hief u uw ogen hemelwaarts en begon te zingen. Muziek, vooral gezang, heeft altijd een magische uitwerking op me gehad en ik haalde mijn vinger van de trekker.

“Ik zal hem het lied tot het einde laten zingen,” zei ik in mezelf, “dan kan ik hem daarna altijd nog afschieten. Hij is toch al mijn slachtoffer en mijn kogel kan hem niet missen.” Maar het lied dat u zong was hetzelfde lied dat u nu heeft gezongen. Ik kon de woorden duidelijk horen:

‘Leer ons vroeg uw weg bewand’len
Vroeg uw licht betrachten Heer
Leer ons naar dien wil te hand’len
Dat we u eren keer op keer’

“Toen u uitgezongen was kon ik onmogelijk mijn geweer op u richten. Ik dacht: “De Heer, die in staat is die man van een zekere dood te redden moet zeker groot en machtig zijn.”

Mijn arm viel slap langs mijn lichaam, helemaal uit zichzelf.

“Sinds die dag heb ik rondgezworven van hot naar her, maar toen ik u zojuist zag staan bidden precies zoals die andere keer, toen herkende ik u. In die tijd werd mijn hart gewond door uw lied. Nu vraag ik u om me te helpen genezing te vinden voor mijn zieke ziel.”

Sankey was tot in het diepst van zijn hart ontroerd. Hij sloeg zijn armen om de man heen die in oorlogstijd zijn vijand was geweest. En die avond vond de vreemdeling de Goede Herder als zijn Heiland.

Uit: It happened on Christmas Eve

1 Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog (1849-1865)

Laat een bericht achter:

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier