De schuld op Zijn schouders
De schuld op zijn schouders
Een vrouw vroeg eens aan een oude dominee hoe ze toch dicht bij Jezus mocht komen. “Hoe kan ik toch gered worden? Ik wil zo graag geloven, maar ik voel me zo onzeker, want voor God ben ik vast niet goed genoeg! Hoe doe ik dat toch?”
“Door in Zijn Woord te geloven,” sprak de man eenvoudig. “Voor God is niemand goed genoeg. Daarom hebben wij Hem juist nodig. In de Bijbel staat: ‘Wij zijn het, die als schapen afdwaalden! Wij verlieten Gods paden en gingen onze eigen weg. Desondanks legde God de schuld en zonden van ons allen op Hem!’ (Jesaja 53:6)
Jezus heeft het voor ons gedaan. Het is volbracht. Het heeft met ons niets te maken, maar we moeten in Zijn Woord geloven.”
Opeens leek het alsof de vrouw het begreep. Er verscheen blijdschap op haar gezicht en het was alsof er een zware last van haar schouders viel. “Ik ben dus gered. Ik zal altijd bij God wonen, nu en later in de hemel!” Verheugd ging ze naar huis. Maar de volgende morgen werd ze wakker met hoofdpijn. Dat gevoel van vreugde was ver te zoeken en opeens werd ze weer overweldigd door haar oude gevoelens van angst en onzekerheid.
Gisteren voelde ze zich geweldig. Maar vandaag voelde ze niets. Vandaag voelde ze zich helemaal niet gered. Teleurgesteld besloot ze nogmaals naar de oude dominee te gaan en stortte ze haar hart bij hem uit. “Het was maar een droom,” zei ze wanhopig. “Ik voel niets. Ik ben waarschijnlijk misleid!”
De dominee pakte de Bijbel weer en liet haar het vers uit Jesaja weer lezen: “Desondanks legde God de schuld en zonden van ons allen op Hem.”
“Staat dat vers er nog steeds?” vroeg de dominee weer, of is dat ook opeens verdwenen?
“Nee,” zei de vrouw bedremmeld. “Dat staat er nog steeds!”
“Dan heeft Jezus de schuld dus nog steeds op zich genomen,” glimlachte de dominee. “De prijs is betaald, ongeacht hoe wij ons voelen.”
Geloof is gebouwd op de beloften van God en niet op onze gevoelens. Gevoelens komen en gaan, maar Gods Woord is de rots waarop wij staan. Rust in God. Rust in Zijn Woord. De laatste woorden van Jezus toen Hij aan het kruis hing waren: “Het is volbracht.” Het was klaar. Het werk was af. Het offer was gebracht.
De deur naar het leven staat open. Het licht straalt en God staat daar met open armen voor ons klaar, zoals ook de verloren zoon vol liefde en blijdschap werd ontvangen na zijn vruchteloze tochten door de barre woestenij van zijn eigen keuzes.
