De rijkste mens
Het verhaal gaat dat een ongelovige, doch steenrijke boer eens werd aangesproken door zijn arme stalknecht. De knecht hield van God en leefde een godvruchtig, nederig leven met zijn vrouw en dochter. “Wat moet je?” vroeg de rijke boer een beetje geïrriteerd, want hij had wel meer te doen dan te luisteren naar religieuze praatjes. Zijn knecht was altijd vol van zijn geloof en dat was behoorlijk vervelend.
“Mijnheer,” zei de knecht aarzelend. “Ik had vannacht een droom en in mijn droom vertelde God me dat de rijkste man in onze vallei vannacht komt te overlijden. Ik wilde u dat graag vertellen.” De rijke boer vond het maar een raar verhaal. Wat een onzin. Maar naar gelang de dag vorderde werd hij toch bezorgd, want niemand was er zo rijk als hij en tenslotte reed hij op zijn paard naar de dokter die hem van top tot teen onderzocht. “Nee hoor,” zei de dokter, “Je bent zo gezond als een vis en je kunt nog jaren mee.” Maar de droom van zijn knecht bleef hem toch verontrusten en dus besloot de boer om de dokter voor de rest van de dag in te huren voor het geval er toch nog iets mis zou gaan. Maar er gebeurde niets en tegen middernacht mocht de dokter naar huis. ‘Die dwaze knecht met zijn geloof… altijd wat met die kerel.’ Toen werd er op de deur geklopt en nadat de rijke boer had opengedaan staarde hij in het betraande gezicht van de dochter van zijn knecht. “Mijnheer,” huilde het kind, “Mamma wilde dat u weet dat mijn vader niet meer voor u kan komen werken. Hij is vannacht gestorven.”
Toen besefte de boer dat er wel degelijk iets met de droom aan de hand was geweest. Maar ze hadden geen van beiden begrepen wat er met rijkdom bedoeld werd. Zijn knecht was rijk in geloof geweest en was op dat gebied misschien wel de rijkste van de vallei geweest. Vanaf die dag keek de boer anders tegen het leven aan.
Verzamel op aarde geen kostbaarheden, want die vergaan of worden gestolen. U kunt beter kostbaarheden in de hemel verzamelen, waar ze nooit zullen vergaan of worden gestolen. Want waar u uw kostbaarheden bewaart, daar zal ook uw hart naar uitgaan. -Mattheüs 6:19-21
Vreemd eigenlijk dat de dingen die hier op aarde worden gezien als de meest kostbare, niet zo makkelijk te vinden zijn. Goud, diamanten, en andere edelmetalen… die liggen niet zomaar voor het oprapen en om die te vinden moeten we heel wat moeite doen. Daarvoor dalen we af in diepe, ondergrondse koude mijnen.
Andere mensen werken zich in het zweet ergens in een verlaten woestijn om olie uit de grond te halen, en parelvissers zoeken de zeebodem af op zoek naar oesters die hun grote rijkdommen kunnen schenken.
Maar is het dat allemaal wel waard? Hoe lang gaat die rijkdom mee en kunnen we het echte geluk er wel aan meten? De meeste mensen zullen grif toegeven dat dit niet kan, en toch jaagt het overgrote deel van de wereld die dingen steeds weer na, en wordt er niet geaarzeld om de ruwste omstandigheden te trotseren en worden levens en ledematen geriskeerd om die rijkdommen te bemachtigen. Slechts een klein deel zal daar uiteindelijk in slagen…
Maar God heeft Zijn rijkdommen voor ieder mens klaar staan. Om Gods rijkdom te bemachtigen hoeven we niet in de diepste afgronden af te zakken, sluwer te werk te gaan dan een concurrent, en ons leven op het spel te zetten in een roekeloze onderneming. God wil ieder mens zegenen met Zijn liefde en vrede die tot in de eeuwigheid zal reiken.
Waarom zouden we onze tijd toch verspillen door ergens anders naar te kijken dan naar de bron van Gods liefde? Er zijn geen halsbrekende toeren voor nodig om uit die bron te drinken en deelgenoot te worden van de rijkdom die nooit vergaat. Wat het kost?
Dat is misschien juist het probleem. God vraagt van ons om onze menselijke trots onder Zijn heerschappij te plaatsen, en daar hebben we het allemaal wel eens moeilijk mee. Zolang een mens zich niet wil buigen voor de Koning der Koningen en zelf de touwtjes in handen wil houden zal diezelfde mens ook zelf voor zijn zaakjes moeten zorgen.
