De poort van het nieuwe jaar
Ieder jaar gaan wij weer door de poort van het nieuwe jaar. Op de drempel kijken we vaak nog even terug naar de weg die achter ons ligt en zwaaien we het oude jaar uit. En dan stappen we het nieuwe jaar binnen. En hoe ziet de toekomst er uit?
De luchten zijn duister en grauw. Het lijkt of er storm op komst is. Moeten we daar doorheen? Liever niet. Het oude jaar was al moeilijk genoeg. Anne Frank schreef eens: “Hoe moeilijk is het om je te handhaven in een tijd waarin het idealisme vernield en verpletterd wordt en waarin de mensen zich van hun slechtste kant laten zien en er getwijfeld wordt aan waarheid, recht en aan God.” Toen zij deze woorden neerschreef marcheerden de Duitse bezetters door de straten van Nederland en leek de hoop ver weg. Toch had God Zijn kinderen niet verlaten. Verre van dat. Maar eenvoudig was het niet.
Het overkwam de profeet Elia ook toen hij ontmoedigd was weggevlucht voor de toorn van de koning en zijn goddeloze vrouw Jezebel in kille, donkere grot. Toen sprak de Here tot hem en zei: “Wat doe je daar Elia?”
“Ik heb er geen zin meer in,” antwoordde Elia Hem. “Ik heb met grote ijver voor U gewerkt; maar niemand luistert. Al Uw profeten zijn gedood en alleen ik ben nog over en nu proberen zij mij ook te doden.”
Ontmoediging heeft de onaangename eigenschap dat het door een vergrootglas kijkt, wat alle moeilijkheden vele malen groter maakt dan ze in werkelijkheid zijn. Daarom hebben wij Gods aanwezigheid nodig, net als Elia die ook nodig had. Want toen verscheen God aan Elia in de stilte van een zacht suizende wind en nam Hij de ontmoediging weg. Hij onderwees Elia, zoals Hij ook ons wil onderwijzen. Bovendien bleek het toen dat Elia helemaal niet alleen was overgebleven. Er liepen nog vele duizenden trouwe volgelingen van God rond. *
God geeft moed. God geeft geloof en God draagt ons van bergtop tot bergtop en onder Zijn vleugelen zijn wij, ondanks de storm, veilig en geborgen. Jezus zei: “Dit heb Ik u verteld, omdat Ik wil dat u mijn vrede bewaart. In de wereld zult u het zwaar te verduren krijgen. Maar houd moed! Ik heb de wereld overwonnen.” *
En zo is het met dat Nieuwe Jaar dat voor ons ligt als een onbeschreven boek. De pagina’s zullen gevuld worden met pracht en met schoonheid, maar ook met storm en moeilijkheden. En altijd met Hem. Altijd onder Zijn beschermende vleugelen. Net als in het Oude Jaar. Nergens heeft Jezus ons alleen gelaten. Ook op die momenten van pijn en verslagenheid had Hij ons lief en was Hij de Goede Herder. Ons aardse leven is slechts een druppel in de zee van de eeuwigheid, waarin wij voor eeuwig verbonden zijn met onze hemelse Vader.
En als de dood een geliefde naar huis roept? Denk dan eens aan de woorden van Godfried Bomans die zei:
“Het is waar, de dood kunnen wij niet ontgaan. Maar dat is helemaal niet zo erg. Want dan begint het verblijven bij een gastheer die zo boeiend is dat de tijd volledig stil gaat staan en eeuwig wordt.”
Wat is het vreugdevol en troostrijk om te mogen wandelen onder de vleugelen van God, die beloofd heeft dat Hij ons nooit zal verlaten of zal verstoten. Een gelukkig en gezegend 2016.
1 Koningen 19
Johannes 16:3
