Bouwen op het zand
De geschiedenisboeken staan er vol van.
Verhalen over rijke en machtige mensen die zomaar opeens hun rijkdom en aanzien verloren. Zomaar opeens was hun wereldse zekerheid verdwenen en weg was het vertrouwen. Maar het leven ging door. Dat gebeurde bijvoorbeeld tijdens de grote depressie van 1929. Mannen gingen die morgen opgewekt naar hun werk met plannen hoe ze hun volgende miljoenen dollars zouden moeten investeren en naar welk land ze op vakantie zouden gaan. Maar het noodlot sloeg toe en aan het eind waren ze alles kwijt. Het was zo erg dat sommige mannen zelfs uit het raam sprongen. Ze waren geruïneerd; verslagen, kapot en verloren. Alles was weg.
Toch niet alles. Hun materiële welstand was verdwenen en in sommige gevallen ook hun goede naam. Maar ze realiseerden zich niet dat God, waar het uiteindelijk toch om gaat, helemaal niet weg was. Die stond nog steeds klaar voor iedereen die naar Hem wilde uitroepen en Hem om hulp vroeg bij het opruimen van de scherven.
Dat was toen, maar dat doet God ook vandaag nog steeds. Een onverwachte ziekte, een economische terugslag of problemen in de familie… Hij kan het aan. Hij lijmt niet alleen het gebroken hart, maar vernieuwt het zelfs helemaal. Tenminste, als we naar Hem kijken en Hem bij ons leven betrekken.
Wereldse roem is vergankelijk, deze wereld is onberekenbaar en iets waar je niet op kunt bouwen. Jezus vergeleek het met het bouwen van je huis op het zand. Als de storm komt blijkt dat het mooie huis van je levensvisie in elkaar stort. Daarom vraagt God van ons om verder te kijken. Richt je ogen op de dingen van werkelijke waarde.
Het beste dat deze wereld heeft te bieden is waardeloos in vergelijking met wat God voor ons in gedachten heeft. Paulus begreep het. Die zei : “Echt, ik beschouw zelfs alles als waardeloos, omdat niets meer waarde heeft dan het kennen van Christus Jezus. Ik heb alles als vuilnis weggegooid om Christus te kunnen ontvangen en één met Hem te zijn.” * Vuilnis? Ja, in vergelijking met de rijkdom van de Geest is zelfs het mooiste dat deze aarde te bieden heeft, niet meer dan vuilnis. Paulus vertelt ons ook dat wij dankbaar moeten zijn. Dankbaar voor onze gezondheid, onze auto, ons huis. Dankbaar voor de kinderen. Maar ook als we ziek zijn en geen auto hebben en door moeilijkheden overmand dreigen te raken. Want God staat naast ons. Elk moment van de dag. Hij leidt ons door de ruige wateren van dit leven naar de veilige haven van Zijn hemelse rijk. Johannes zei: “Aan de wereld en haar zondige begeerten komt een einde; maar wie doet wat God wil, zal eeuwig blijven leven.”*
Dat geeft reden tot dankbaarheid.
