Maandag 5 september 2022
Er is één plaats op aarde waar de angst voor de dood geen kracht heeft en waar ieder mens zich veilig kan voelen. Dat is onder de vleugelen van God, in de toren van Gods aanwezigheid en die wordt gevonden op de Calvarieberg.
Soms gebeurt het op de steppen dat het gras zo droog wordt en alle planten zo verdorren dat zelfs één schamele vonk een moorddadig vuur kan veroorzaken dat kilometers grond volledig verwoest en afbrandt. Als de wind verkeerd staat slaan de vlammen soms meer dan zes meter de hoogte in en verspreidt het vuur zich met ongekende snelheid.
Voor de pioniers in Amerika die een nieuw bestaan probeerden op te bouwen was dit een gruwel. Wat konden ze doen om aan de vuurzee te ontkomen? Rennen konden ze niet, maar er was een uitweg. Zolang het vuur hen nog niet bereikt had was er hoop, als ze het gras in een wijde cirkel rondom hen en hun bezittingen alvast afbrandden. Als de vlammenzee hen dan bereikte kreeg het vuur geen kans, want er was rondom de pioniers niets om het vuur mee te voeden. Het vuur raasde om hen heen, maar ze voelden geen angst, want ze waren veilig en geborgen.
Het vuur van Gods oordelen raast ook over deze wereld. Dat vuur wordt gevoed door de menselijke zonde en vernietigt alles waar het mee in aanraking komt. Maar tweeduizend jaar geleden heeft Jezus een veilige plaats voor Zijn kinderen afgebrand. Ook al razen de vlammen, door het vuur van Zijn kruisdood zijn wij veilig en geborgen. – Naar een artikel van Dwight L. Moody
Deze week nieuw op de site
Een strijd voor vrede
Gedachten over het avondmaal
Heilige grond
Spreuk van de week
Je bent vandaag een christen omdat er gisteren iemand was die om je gaf. Nu is het jouw beurt.
Warren Wiersbe
Om over na te denken
Als je ‘s avonds naar bed gaat, dan weet je als kind van God al zeker dat je de volgende dag opnieuw gezegend zult worden. Elke morgen staat er weer een nieuw pak met zegeningen voor je klaar, zegeningen en wonderen, die de Vader bij je bed heeft neergezet en die jij mag uitpakken.
Die zegeningen hebben niets te maken met jouw eigen kracht, talent of inzicht. Zelf kun je die zegeningen niet ontwerpen. Ze worden ons gegeven, als een geschenk van de Vader die ons liefheeft. Dat begint al op het moment dat je je ogen open doet en weer kunt ademen en je bed uit kunt klimmen. Heel gewoon toch zeker? Tot op de dag dat je misschien je bed niet uit kunt komen en opeens weet wat een wonder het is dat je mag leven, denken en doen.
Als je achter de schermen zou kunnen kijken, zou je zien dat God je meer wil zegenen dan jij gezegend wilt worden. Dat is reden tot dankbaarheid.
Joseph Prince
Vraag alles aan de Here en laat zijn kracht u tot steun zijn, blijf voortdurend in contact met Hem. Herinner u alle wonderen die Hij heeft gedaan. Denk nog eens na over de bijzondere dingen die Hij in het verleden deed en hoe Hij oordeelde.
Psalm 105:4-5 Het Boek
Uit het archief van Spurgeon
Het geschrei van een kind raakt het hart van een vader, en onze Koning is de Vader van zijn volk. Als wij niet meer kunnen doen dan huilen, zal dat genoeg zijn voor de Almacht om ons te helpen. Huilen is de moedertaal van een hulpbehoevende ziel; zij heeft genoeg van al die mooie zinnen en lange redeneringen. God neemt genoegen met gesnik en gekreun; en zo grijpt een gebroken hart naar het machtigste van alle wapens. De hemel zwicht altijd voor zulk zwaar geschut.”
De hoge en doorluchtige, die de eeuwigheid bewoont, de Heilige, zegt: Ik leef in die hoge en heilige plaats, maar ook bij ieder die berouwvol en nederig is, Ik verfris de nederigen en geef nieuwe moed aan mensen met een berouwvol hart
Jesaja 57:15
Uit de schatkist van het verleden
Lang geleden stond een man op het punt om te trouwen toen de Amerikaanse burgeroorlog uitbrak. Het huwelijk moest worden uitgesteld, maar voordat de man naar het front werd gestuurd beloofde de vrouw voor altijd op haar toekomstige man te wachten. Ze schreven elkaar bijna iedere week, maar op zekere dag stopte de correspondentie. De man schreef niet meer. De vrouw was radeloos en bad wanhopig voor haar toekomstige man. En eindelijk, na vele maanden kwam er een brief. Die was niet geschreven in zijn handschrift. Hij had de brief aan een vriend gedicteerd.
“Ik kan niet meer schrijven,” zo stond er in de brief. “Ik ben mijn beide armen verloren op het slagveld. Ik ben niets meer waard en kan ook niet meer met je trouwen. Ik onthef je van je belofte om op me te wachten. Je moet met iemand anders trouwen. Vaarwel en het ga je goed.”
Die brief werd nooit beantwoord. Daar had die vrouw geen tijd voor. Ze sprong nog dezelfde middag op de trein en ging op zoek naar het ziekenhuis waar de man lag. Met veel moeite vond ze hem. Ze rende naar zijn bed en sloeg haar armen om zijn nek. “Ben je gek,” zei ze. “Natuurlijk houd ik mijn belofte en natuurlijk zorg ik voor je. Ik houd meer van je dan ooit. De man weerstond haar liefde niet en trouwde enige tijd later. Het was een gelukkig echtpaar vol levenslust en geloof.
Dit is een plaatje van Gods liefde voor ons. Zo houdt God ook van jou. “Natuurlijk houd Ik van je,” zegt God. Dat is niet altijd even makkelijk voor ons om te begrijpen of zelfs te accepteren. “Ik ben zwak, slecht en waardeloos,” redeneren wij. “Mijn armen kunnen niets en ik ben U alleen maar tot last.”
Toch niet, want de liefde van God is waarachtig en Zijn beloften staan vast. Hij geeft ons de eeuwigheid en stierf voor ons aan het kruis.
Dat is grappig
Tijdens een rechtszaak waarbij een eenvoudige zeeman was opgeroepen om in een zaak te getuigen vroeg de rechter: “U begrijpt dat de aanklager een argument probeert te ontwikkelen op basis van een eerdere jurisprudentie en zo wil anticiperen op de tegenargumenten?”
“Nee, edelachtbare,” antwoordde de zeeman een beetje zenuwachtig. “Daar begrijp ik helemaal niets van.”
De rechter schudde verstoord zijn hoofd. “Ik spreek toch echt algemeen beschaafd Nederlands, mijnheer. Nou ja, vertelt u me dan nog maar eens waar u precies was tijdens het voorval.”
Het gezicht van de zeeman klaarde op. “Dat is makkelijk, edelachtbare. Ik stond op de buikdenning vlak bij de beunschouw en was bezig met de harpuis toen er geschoten werd.”
De rechter hief zijn hand op en sprak geïrriteerd: “Stop, mijnheer. Kunt u wellicht wat duidelijker zijn. Daar begrijp ik niets van.”
“O,” sprak de zeeman verbaasd. “Dat spijt me, edelachtbare, maar ik spreek helaas alleen maar Nederlands. Ik kan me niet anders uitdrukken.”
Een sporter traint zijn lichaam en is er streng voor. Anders wordt hij afgekeurd voor de wedstrijd. Net als een sporter ben ook ik streng voor mezelf. Want anders word ik zelf ongeschikt voor de wedstrijd waar ik andere mensen voor opgeroepen heb!
1 Corinthiërs 9:27
De predikant die zichzelf meet aan het beeld in zijn eigen spiegel zal wellicht een paar dwaze meisjes kunnen behagen, maar God noch de mensen zullen het lang met hem uithouden.
