Maandag 24 oktober 2022

De Christenen in een plaatsje in Afrika vonden het moeilijk om een rustig plekje te vinden om te bidden. In de Bijbel hadden ze gelezen dat ze hun binnenkamer konden ingaan en de deur naar de wereld moesten sluiten, maar waar zouden ze dat doen? Ze hadden meestal maar een schamel hutje waar de hele familie zich bevond. De oplossing was eenvoudig. Ze stapten afzonderlijk het oerwoud in en zochten daar een rustige plek bij een boom waar ze in alle rust met God konden communiceren. Omdat ze daar iedere dag naar toe liepen vormden zich in het hoge gras automatisch paden waar ze over liepen naar hun ‘gebedskamer’.

Maar als ze hun tijd met God verwaarloosden, groeide dat gras heel snel terug en was het voor iedereen in het dorp glashelder dat er iets mis was met hun gebedsleven. Dan zei de dorpsoudste: “Broeder, er groeit gras op je gebedspad.”

 Maar als je bidt, ga dan je kamer in en doe de deur dicht. Bid dan tot je Vader terwijl niemand het ziet. En je Vader, die de verborgen dingen ziet, zal je er openlijk voor belonen.
Mattheüs 6:6

De moeite waard deze week:
Toen ik nog een kind was vertelde mijn vader me over een man die de Bijbel had ingeslikt. Daar begreep ik niets van. Ik had al moeite genoeg om mijn spruitjes door te slikken, laat staan een hele Bijbel. Maar vader zei dat het echt waar was. Lees er hier meer over.

Eens, in het begin van de vorige eeuw dacht men dat de wereld snel ten einde zou komen en dus besloten een heleboel mensen om maar op te houden met werken. “Waarom sloven we ons nog uit als de Heer toch binnenkort terugkomt?” Een goed idee? Lees er hier meer over.

Als wij ons dicht tegen God aandrukken en Hem gebruiken als basis voor onze groei, zijn we te allen tijde veilig beschut. Lees er hier meer over.

Spreuk van de week
De poort naar het christendom loopt niet door een ingewikkeld labyrint van dogma’s, maar door een eenvoudig geloof in de persoon van Christus.
William Lyon Phelps

Om over na te denken
Want Hij weet waarvan wij gemaakt zijn. Hij vergeet niet dat wij maar stof zijn.”
Psalm 103:14

De Bijbel staat vol met zulke genadige, tedere woorden waaruit Gods liefde voor ons tot uiting komt. Zo lezen we in Psalm 133: “Hij die ons hielp toen we in nood waren.” In het Evangelie van Johannes staat: “Ik heb jullie nog veel te vertellen, maar jullie kunnen dat nu nog niet aan.” En zo zijn er nog veel passages te vinden, vol met de tedere woorden van Gods liefde voor ons. Jezus zal nooit toestaan dat we verzocht worden boven wat we kunnen dragen. De last is altijd aangepast aan onze kracht. Hoeveel Hij ons kan openbaren wordt bepaald door onze ervaring en het tempo waarin Hij ons leert hangt af van onze jaren. Hij draagt de lammeren in Zijn armen en leidt met zachte hand. Niets wordt per ongeluk gedaan of in onwetendheid. De Heer denkt aan de Zijnen en is altijd bij ons betrokken.

Daarom is het belangrijk dat ik mij oefen in het herkennen en beleven van Gods barmhartige nabijheid. Toen ik nog een klein kind was zong ik: “Er is een vriend voor kleine kinderen, boven de heldere blauwe hemel.” Ik weet nu wel beter. Hij is dichterbij dan ik kan dromen. Zo zong ik ook: “Er is een gelukkig land, ver, ver weg.” Nu zing ik dat lied nog steeds, maar ik heb de woorden veranderd: “Er is een gelukkig land, niet ver weg, maar heel, heel dichtbij.” Het huis van mijn Vader ligt niet in een afgelegen, onbekend en onherbergzaam  gebied. God is dichtbij. Hij weet alles over mij en weet waarvan ik gemaakt ben.
J.H. Jowett

 Uit het archief van Spurgeon
In Gods school moeten zij die les denken te kunnen geven aan anderen, zelf meesters zijn in de kunst van heiligheid. Als we iets aan anderen leren met grote, gezalfde woorden, maar onze eigen levens het tegenovergestelde laten zien, zullen degenen die naar ons luisteren al snel zeggen: “Geneesheer, genees eerst jezelf maar eens.”

Als je mensen aanspoort om berouw te tonen en zich te bekeren maar zelf geen berouw toont en Gods woorden aan je laars lapt, wat voor boodschap geef je dan uit? God vraagt van ons om Hem met ons hele hart te dienen en Zijn woorden te gehoorzamen. Zo niet, dan zal de wereld met ons spotten en zijn onze woorden over de kracht van het Evangelie niets waard. Vaten die de olie van de Heilige Geest met zich meedragen zouden schone, geheiligde vaten moeten zijn. Daarmee worden geen volmaakte vaten bedoeld, maar kruiken die gevuld zijn met een oprechte liefde voor God en een duidelijk besef van onze eigen zwakheid en dwaasheid. Laat ons dus streven naar eenheid met God, ook al hebben we maar kleine mogelijkheden en zijn onze bekwaamheden uiterst gelimiteerd. Met een oprecht geloof zullen wij, zwak en beperkt, toch een beter instrument in Gods hand zijn dan de mens met gigantische verworvenheden en schitterende talenten die niet gehoorzaam is aan de goddelijke wil, en die het niet zo nauw neemt met Gods roep naar een zuiver leven.

Charles Haddon Spurgeon, The Soul Winner: How to Lead Sinners to the Saviour

 

Uit de schatkist van het verleden
Wellicht heb je nog nooit gehoord van Imam Shamil. Hij leefde van 1797 tot 1871 en was de politieke, militaire en geestelijke leider van het Kaukasische verzet tegen het keizerlijke Rusland in de jaren 1800. Ofschoon hij geen Christen was bestaat er toch een anekdote over zijn leven die de moeite waard is om te onthouden. Hij was geen gemakkelijke man en duldde dan ook geen enkele tegenspraak. Zo vaardigde hij eens een wet uit waarvoor, als die overtreden werd, een straf van honderd zweepslagen zou worden gegeven. De eerste die de wet overtrad was zijn eigen moeder en als leider van het land kon hij niet anders dan zijn moeder aan de zweepslagen onderwerpen. Zo kwam het dat zijn moeder ten aanzien van het hele volk gestraft werd. Maar na de vijfde zweepslag kon hij de aanblik niet langer verdragen en schreeuwde hij: “Stop er mee. Houd onmiddellijk op.” Toen ontblootte hij zijn bovenlichaam en nam hij de plaats van zijn moeder in en beval hij de beul om hem de overige 95 zweepslagen te geven. Jezus ging nog een stap verder en droeg alle zweepslagen.

Ook Christus Zelf heeft één keer geleden voor de ongehoorzaamheid van de mensen. Hij was Zelf een onschuldig mens. Maar Hij werd gedood voor schuldige mensen. Zo kon Hij jullie bij God brengen.
1 Petrus 3:18

 We dwaalden allemaal rond als schapen die geen herder hebben. We deden allemaal wat we zelf wilden. Maar de Heer heeft al ónze ongehoorzaamheid op Hém gelegd. Hij werd mishandeld, maar Hij protesteerde niet. Hij zei niets, net als een lam dat wordt weggebracht om geslacht te worden, en net als een schaap dat wordt geschoren.
Jesaja 53:6-7

Dat is grappig
Over examens en testen

Karel wilde graag dominee worden en moest daarvoor de universitaire opleiding Theologie volgen. Op zijn examen kreeg hij de vraag om in te gaan op de complexiteit van de theologie en met voorbeelden aan te tonen wat de moeilijkheden zijn. Dat vond Karel lastig, maar toen hij er over nadacht kreeg hij een lumineus idee. Dit was zonder meer een strikvraag. De professor wilde hem testen op zijn vermogen om geloof te etaleren bij moeilijke en complexe vraagstukken. Vol enthousiasme schreef hij dan ook op: “Alleen God zelf, in Zijn almachtige wijsheid, kent de antwoorden op deze vragen!” Hij feliciteerde zichzelf met zijn spitsvondigheid en leverde zijn papier in.

Hij zakte als een baksteen.

De professor schreef op zijn examenformulier: “Dat is een mooie stelling, Karel, maar als dat waar is kan ik jouw examen helaas alleen maar beoordelen met een drie. Omdat alleen God de antwoorden kent is Hij dus geslaagd, maar ik vrees dat jij het jaar nog eens zult moeten overdoen.”

***

Een man moest bij het hoofdkantoor van de zending komen voor een test om te zien of hij wel geschikt was om uitgezonden te worden. Maar de uitnodiging verbaasde de goede man. Hij moest om 3 uur ‘s-nachts op het kantoor verschijnen. Beetje raar, maar goed, hij haalde zijn schouders op en besloot gewoon te gaan. Precies om 3 uur in de nacht belde hij aan bij het hoofdkantoor en werd daar door een slaperige dienstbode naar de wachtkamer geleid.

“De directeur komt zo bij u,” aldus de dienstbode.

Maar er kwam niemand en de man bleef zwijgend wachten terwijl hij probeerde zich al zijn gememoriseerde Bijbelverzen voor de geest te halen.

Eindelijk om 9 uur in de morgen verscheen de directeur. Hij veegde de kruimels van het ontbijt nog van zijn mond en zei: “Goedemorgen. Ik heb een paar vragen voor u om te zien of u geschikt bent voor het zendingsveld.”

De aankomende zendeling deed een poging om de directeur zijn folder met diploma’s en aanbevelingen te geven, maar de man schudde zijn hoofd en zei: “Niet nodig. Daar heb ik niets aan. Het gaat om de vragen.”

De aankomende zendeling zette zich schrap. Nu gaat het gebeuren.

Vraag 1: Hoeveel is 3 plus 2?”

Huh? De zendeling begreep er niets van maar gaf gewoon antwoord. “Dat is 5.”

“En wie is de burgemeester van Wezel?

Het werd de arme zendeling bijna te gortig, maar hij antwoordde beleefd: “Ik vermoed… Ezel?”

“Prima,” zei de directeur. “U bent geslaagd. Wij kunnen u uitsturen.”

“Maar,” protesteerde de zendeling, “U heeft me nog helemaal niet getest?”

“Dat dacht u maar,” antwoordde de directeur met een grijns. “Eerst heb ik u getest op uw bereidwilligheid om offers te maken. U kwam hier om 3 uur in de nacht. Toen heb ik u getest op uw vermogen om rustig en geduldig te blijven en niet te gaan mopperen, door u zes uur te laten wachten terwijl ik lekker sliep en een prima ontbijt heb gehad. En tenslotte heb ik u getest op uw nederigheid door u een paar stompzinnige vragen te stellen die u rustig en zonder beledigd te zijn hebt willen beantwoorden. Ik denk dat u uitermate geschikt bent om het Evangelie op het zendingsveld te verkondigen. Gefeliciteerd.”

Laat een bericht achter:

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier