Maandag 20 maart 2023
Gebed voor de week
Vader, dit is Uw week en ik vraag U om mij te helpen Uw wil te doen en niet mijn eigen impulsen en gedachten te volgen. Wat er deze week ook mag gebeuren, wilt U mijn hand vasthouden zodat ik alles samen met U aankan? Amen
Een man hoorde tijdens een zakenlunch aan een andere tafel een dame vol vuur over de Bijbel praten. “Mevrouw,” zei hij spottend, “U gelooft die onzin toch zeker niet. Dat is allemaal maar verzonnen.”
“Natuurlijk geloof ik in de Bijbel,” antwoordde de dame verbaasd. “En ik heb uit goede bron vernomen dat er geen woord van verzonnen is.”
“Hoe bedoelt u?” vroeg de man weer.
“Omdat ik de schrijver van de Bijbel persoonlijk ken. Ik heb vanmorgen toevallig nog uitgebreid met Hem gesproken.”
Het eeuwige leven is dat de mensen U kennen, de enige echte God, en Jezus Christus die U heeft gestuurd.
Johannes 17:3
Deze week de moeite waard
Het duister heeft niets in te brengen tegen het licht en als we onze ogen weer op God vestigen en het licht binnenlaten slaat de droefenis direct op de vlucht.
Lees er hier meer over
Laatst stond ik aan de oever van een bruisende bergstroom die vanaf de rotsige bergwand naast me naar beneden stroomde. Wat een lawaai was dat terwijl het water met donderend geraas door de rivierbedding stroomde…
Lees hier verder
Gods rust is die vrede die je ervaart als je je eigen werken achterlaat en door de deur in het hart van Jezus binnenstapt. Daar zit je dan heel stil aan Zijn voeten en kijk je in Zijn liefhebbende ogen.
Lees hier verder
Spreuk van de week
Zien is niet hetzelfde als geloven. Voelen of horen ook niet. Wat is geloof dan wel? Het is een vertrouwen in God; zelfs als we niets voelen, niets horen en niets zien. Overal in de Bijbel kunnen we lezen dat onze redding alles met geloven te maken heeft en niets met horen, zien of voelen. Daarom moeten we geloven voordat we iets voelen, ook al gaat dat vaak tegen ons gevoel in. Met zo’n houding staan we sterk en eren we God met een waarachtig geloof.
Hannah Withall Smith
Het is onze taak om het christelijk geloof in moderne termen te presenteren, niet om het moderne denken in christelijke termen te propageren… Verwarring tussen deze twee gedachten is fataal.
-J.I. Parker
Om over na te denken
Toen Jezus de wereld verliet, maakte ook Hij zijn testament. Zijn ziel liet Hij na aan de Vader. Zijn lichaam aan Jozef van Arimathea. Zijn kleren gingen naar de soldaten, Zijn moeder kreeg de zorg voor Johannes. Maar wat moest Hij nalaten aan Zijn arme discipelen, die alles voor Hem hadden achtergelaten? Zilver en goud had Hij tenslotte niet, maar Hij liet hen iets na wat veel beter was; Zijn vrede.
-Matthew Henry
Mijn vrede laat Ik jullie na. Die vrede is heel anders dan die van de wereld. Wees dus nooit meer bang of ongerust.
Johannes 14:27
Wie zijn eigen zorgen op zich neemt, belast zichzelf met een haast ondraaglijke last. De angst voor wat er kan komen, de verwachting van wat er zal komen, het verlangen naar de dingen die niet zullen komen, en het onvermogen om dit alles netjes te regelen en een plaats te geven zal een voortdurende kwelling worden. Hoeveel beter om te doen wat Jezus ons zegt en al onze zorg op Hem te werpen: Hij heeft beloofd voor mij te zorgen. Mijn zorgen kunnen Hem niet schaden: Hij kan ze verhelpen.
-Hall
Uit het archief van Spurgeon
Het is merkwaardig dat wij als mensen soms trots kunnen zijn op de onverdiende genade die God ons geeft. Zo kan het zijn dat iemand stiekem denkt: “Mijn geloof is eigenlijk best groot. Ik zal niet vallen. Die andere mensen, die hebben echt nog heel wat te leren, maar ik ben dat stadium al voorbij.” Een ander denkt wellicht: “Ik heb wel het een en ander geleerd over de liefde. Anderen vallen, maar ik zal zeker niet verdwalen.” Het hart van de mens… wie kan het doorgronden?
Wie zich beroemt op de genade die hij voor niets van God heeft ontvangen, heeft eigenlijk niets om zich op te beroemen. Begrijpen we niet dat de stroom van waarheid voortdurend naar ons toe moet vloeien en dat de stroom anders snel zal opdrogen? De bron is toch zeker niet van onszelf? Als de olie in de olielamp niet voortdurend gevuld blijft met olie, zal de lamp die nu nog zo vurig brandt, morgen niets dan stinkende rook voortbrengen. Roem in niets anders dan in Christus en Zijn kracht. Alleen dan behoed je jezelf voor een pijnlijke val.
Hoe doe je dat dan? Breng veel meer tijd door in gebed. Lees de Schrift met meer aandacht. Let beter op je leven en leef dichter bij God. Laat alles wat je zegt een hemels aroma verspreiden en zorg ervoor dat je hart geparfumeerd is met genegenheid voor de zielen van mensen. Dan zal de wereld weten dat je bij Jezus hoort en dat je in Zijn school hebt gestudeerd.
Uit de schatkist van het verleden
Een arme soldaat werd dodelijk gewond tijdens de slag bij Waterloo. Zijn metgezel sleepte hem in veiligheid en legde hem voorzichtig neer onder een boom. “Ik ga sterven,” fluisterde de jonge soldaat tot zijn vriend. “Wil je mijn bijbeltje uit mijn ransel pakken en mij er iets uit voorlezen?”
Dat deed zijn vriend maar al te graag en toen hij hem vroeg welke passage hij moest lezen, zei de gewonde soldaat: “Johannes 14:27. Over de vrede die Jezus ons geeft.”
Zijn vriend deed wat hem gevraagd was en nadat hij gelezen had lispelde de gewonde soldaat: “Nu sterf ik gelukkig. Ik verlang ernaar om vrede met God te hebben, en die heb ik nu. De vrede van God gaat werkelijk alle verstand te boven.”
Enige tijd later kwam er een kolonel langs de boom en zag de soldaat daar bleek en uitgeput zitten, maar met een stralende uitdrukking op zijn gezicht.
“Hoe gaat het met je?” vroeg de officier.
“Goed,” antwoordde de jongen bijna onhoorbaar. “Weet u, ik sterf gelukkig. De vrede van God die alle verstand te boven gaat leeft in me…” Het waren zijn laatste woorden.
De officier keek de soldaat niet-begrijpend aan, maar al snel herinnerde het oorlogsgeweld hem aan de strijd en trok hij schouderophalend het slagveld weer in. Daar werd hij dodelijk getroffen. Ook hij werd in veiligheid gesleept, maar toen hij zich, omringd door zijn onderofficieren, realiseerde dat hij zou gaan sterven, riep hij vol angst en ontzetting uit: “O, ik zou alles wat ik heb, mijn huis, mijn geld en mijn faam weggeven als ik die vrede maar bezat die op dat stralende gezicht lag van die stervende soldaat die ik onder een boom zag liggen.”
“Wat bedoelt u, kolonel?” vroeg een van zijn officieren.
“Die soldaat… die stervende soldaat onder die boom die zei dat hij de vrede van God bezat die alle verstand te boven gaat. Ik weet niets van die vrede. Ik sterf als een ellendig mens in wanhoop!”
Want er staat ook: ‘Ieder die de naam van de Here aanroept, zal gered worden.’ Maar als zij niet in Hem geloven, hoe kunnen zij Hem dan aanroepen?
Romeinen 10:13-14a
Over de schepping
In India, waar veel giftige slangen voorkomen leeft een soort wezel die weet hoe hij met een giftige slang moet afrekenen. Als zo’n beestje een dodelijke slang tegenkomt gaat het direct en onbevreesd de strijd aan. De slang; een geslepen vechtersbaas, bijt doorgaans al snel maar daar weet het dier wel raad mee. Het rent direct het bos of veld in, eet daar van een bepaalde plant waar tegengif in blijkt te zitten en gaat dan direct weer terug naar de slang om door te vechten. Dat proces herhaalt zich vele malen en telkens wanneer de slang de overwinning lijkt te behalen, sleept het beestje zich naar het speciale plantje, eet weer wat van het tegengif en heeft weer nieuwe kracht. Daar kan de slang uiteindelijk niet tegenop en hij verliest het gevecht iedere keer. Hoe bijzonder dat zo’n klein diertje precies weet wat het moet doen als het op het punt staat te sterven. Ook bijzonder is, dat de regering een grote beloning heeft uitgeloofd voor de ontdekking van dit tegengif en hoe het precies werkt.
Een logische gedachte, want als zo’n diertje dat tegengif weet te vinden kan een wetenschapper dat toch zeker ook wel?
Toch niet. Het geheim van dit tegengif is nog steeds niet ontrafeld. Het diertje is uitgebreid onderzocht, de plant waar het van eet is volledig ontleed en uit elkaar gehaald, maar vooralsnog is niemand erin geslaagd het geheim te ontdekken. God heeft dat beestje de kennis gegeven, die Hij ons mensen heeft onthouden. Ook kunnen we er lering uit trekken in onze strijd tegen het gif van de duivel. Terwijl de wereld niet begrijpt hoe het mogelijk is dat een waarachtig geloof in God ons op de been houdt in tijden van verdrukking en moeilijkheden weten wij heel goed waar we naar toe moeten rennen als een van Satans vurige pijlen ons heeft getroffen.
Dat is grappig
Een klein meisje vertelde haar moeder dat ze die morgen aan God had gevraagd of Hij kon maken dat de gemene vogelval die haar broertje achter in het veld had neergezet geen enkel vogeltje zou vangen. “En ik denk dat God mijn gebeden gaat verhoren,” sprak het meisje beslist.
“Hoe dat zo?” vroeg haar moeder. “Je weet toch nooit hoe God gaat antwoorden?”
“Dit keer wel,” antwoordde het meisje met een tevreden glimlach. “Ik heb die val namelijk omver getrapt.”
Jezus zei: “Haal de steen weg!”
Johannes 11:39
***
Er was eens een jonge voorganger die voor het eerst mocht preken in de gemeente. Zo trots als een pauw, met hoge schouders en de borst vooruit beklom hij de kansel waar hij met de blik van een Romeinse keizer over de gemeente uitkeek en zijn bijbel met een zwierige zwaai opende.
Helaas… zijn preek werd een ware ramp; niemand werd door zijn woorden geraakt, er begonnen mensen te gapen en tot overmaat van ramp begon hij zenuwachtig te stotteren toen hij doorkreeg dat de geest ver te zoeken was. Ten einde raad, als een gebroken man, sleepte hij zich het trapje weer af. Het huilen stond hem nader dan het lachen.
“Wat is er misgegaan,” fluisterde hij na afloop in de koffiekamer toen de hoofdpredikant hem probeerde op te monteren. De man keek zijn pupil even meewarig aan en zei toen: “Als jij de kansel was opgeklommen op de manier waarop je er afkwam, zou je er afgegaan zijn op de manier waarop je er opklom.”
Zo dan, die meent te staan, zie toe, dat hij niet valle.
1 Korinthiërs 10:12
