Maandag 20 december
“Ik begrijp niet waarom niet iedereen zo druk is met het geloof als ik,” sprak de trouwe kerkganger tegen een oud vrouwtje uit de gemeente. Ze keek hem onderzoekend aan en wist wel wat hij bedoelde. De man was erg actief in de kerk, gaf altijd trouw aan iedere collecte en deed nauwgezet wat de dominee van hem verwachtte. Toch was hij niet altijd zo’n licht in het duister, al was het niet zo duidelijk waar dat door kwam.
“In zekere zin heb je wel gelijk dat jouw geloof wat verschilt van dat van anderen,” zei ze tenslotte zachtjes. “Jouw geloof bestaat uit vier letters. Het geloof van veel anderen uit zes.”
“Hoezo dan?” antwoordde hij verbaasd.
“Jouw geloof is d-o-e-n. Vier letters. Anderen geloven in g-e-d-a-a-n. Zes letters. Er zit een groot verschil tussen die twee manieren van geloven.”
Toen zei Jezus: “Alles is gedaan!” En Hij boog zijn hoofd en stierf.
Johannes 19:30
Deze week nieuw op de site
In de mensen een welbehagen
Het kindje in de kribbe van je hart
Harder nodig dan ooit
Spreuk van de week
“Kerstmis is gebouwd op een mooie en weloverwogen paradox; dat de geboorte van de dakloze in elk huis gevierd moet worden.”
G.K. Chesterton
Om over na te denken
Engelen waren aanwezig bij plechtige en verheven gebeurtenissen en zij hebben meegezongen met vele prachtige liederen van lof aan hun Almachtige Schepper. Zo waren zij aanwezig in het eerste begin bij de schepping: “De morgensterren zongen samen, en al de zonen van God juichten van vreugde.” Zij zagen hoe de planeten gemaakt werden, de zon, de maan en de sterren, allemaal gevormd door de eeuwige handen van God.
En ik twijfel er niet aan, dat zij telkens weer hun lof zongen als God Zijn wonderen volbracht: “Zegen, eer, en heerlijkheid; majesteit en macht behoort Hem toe die op de troon zit,”
Engelen hebben altijd gezongen, maar die ene keer, die wonderlijke keer toen er een kindje geboren werd, toen was hun lied wel heel bijzonder. Toen verhieven zij hun engelachtige stemmen nog hoger en bereikten zij de hoogste noten van de goddelijke toonladder van lof: “Ere aan God in de hoge,” want zij voelden dat God in Zijn goedheid niet hoger kon gaan dan op dit moment toen Hij Zijn eigen Zoon naar een wrede wereld stuurde, in de hoop de mensheid te redden. Toen die engelen dat lied zongen gaven zij hun hoogste lof aan Hem in de hoogste daad van Zijn Godheid.
-Spurgeon
Dat is grappig
Opa zag niet zo erg uit naar kerstmis. Voor hem was het een drukke tijd en ieder jaar viel het hele feestgebeuren hem zwaarder. Inkopen, sjouwen met pakjes, familiebezoek en ga maar door. Hij had er niet zoveel zin meer in. Wat kon hij doen om er toch voor te zorgen dat hij geen valse noot in de kersttijd zou zijn? Toen hij daarover nadacht kreeg hij een idee. Hij zou dit jaar iedereen een mooie sfeervolle kerstkaart sturen met een goede cadeaubon er in. Dan was hij in een klap van alles af, had hij toch een mooi geschenk voor al zijn geliefde familieleden, en kon hij lekker in zijn huisje blijven zonder al die poespas.
Dus kocht hij een stel mooie kaarten en cadeaubonnen en schreef hij in de kaart: “Koop zelf maar wat voor deze kerst.” Met een tevreden gevoel likte hij de enveloppen dicht, plakte er kerstzegels op en deed hij alles in de bus.
Maar toen hij een maand later geen enkel bedankje ontvangen had vroeg hij zich af of iedereen wel zo blij met hem was geweest. Hij zette zich neer achter zijn stoffige bureau om een paar nieuwe brieven te schrijven en te vragen of zijn cadeaubonnen wel in goede aarde gevallen waren.
En daar, tot zijn schrik vond hij onder een stapel boeken alle cadeaubonnen die hij gekocht had. Hij was vergeten ze bij de kaarten in te sluiten.
