Maandag 12 december 2022
Toen de voorganger op sterven lag werd hem door een angstige ouderling gevraagd: “Wat kunt u nu nog doen, dominee?”
De man keek hem diep in de ogen en zei toen langzaam: “Ik zal je vertellen wat ik nog ga doen. Ik pak alle gebeden die ik ooit gebeden heb, alle preken die ik gepreekt heb, alle goede dingen die ik ooit gedaan heb, bind ze samen met alle fouten en zonden die mijn leven hebben bezoedeld, en dan kieper ik het hele zaakje in de rivier die ik nu ga oversteken. Dan pak ik dat kleine plankje van genade dat me door God is gegeven en peddel ik daarmee naar de eeuwige kusten die mij wachten.”
Gebeden en goede daden zijn allemaal goed op de plaats waar God ze bedoeld heeft, maar die dingen zijn volkomen waardeloos wanneer we ze zien als het fundament om onze hoop op te vestigen. We worden gered door genade alleen. Verder niets.
Want omdat God zo liefdevol en goed is, heeft Hij jullie gered door jullie geloof. Jullie hebben niet jezelf gered, maar Gód heeft jullie gered. Het is zíjn geschenk. Jullie zijn dus niet gered doordat jullie zelf zo goed je best deden om goede mensen te zijn. Want Hij wilde niet dat jullie over je redding zouden kunnen opscheppen.
Efeziërs 2:8-9
Deze week de moeite waard:
Er was een tijd dat arme mensen In Zuid-Frankrijk zich tijdens de zomer bezig hielden met het zoeken naar stofgoud in de beddingen van opgedroogde riviertjes. Dat zouden we ook vandaag nog steeds moeten doen.
Lees er hier meer over.
Old Humphrey maakt ons deze week op eenvoudige wijze deelgenoot van enkele inspirerende en diepe overdenkingen.
Lees er hier meer over
Blijf bij ons, Lam van God! Het leven is ons te zwaar om op eigen kracht te kunnen leunen. Een gebed van Northcote Deck (1875-1957)
Lees het hier
Speciaal voor de kerst: In 2008 gaven we een kindertijdschrift uit en bij het opruimen van de zolder vonden we nog een exemplaar. Hier voor kinderen tot 12 jaar de PDF van het kerst-tijdschrift. Een warm kerstfeest gewenst!
Download het hier
Spreuk van de week
“Waar het bovenal om gaat in gebed is niet dat je een antwoord krijgt, maar dat je God zelf krijgt. Dan volgt de rest vanzelf. Sta God toe om je aan te raken, je binnen te dringen en bezit van je te nemen. Dan stroomt Zijn gebed als het ware door jou heen. Dan wordt jouw gebed Zijn gebed, dan worden jouw woorden door God geïnspireerd, en dus door God beantwoord.
Je staat toe dat Zijn genade en Zijn leven je vullen. Zo’n gebed vindt altijd een antwoord.
Stanley Jones
Om over na te denken
Als je de Zalige Bergen nog niet kent, er over gehoord hebt en er graag wilt binnengaan om van de schoonheid aldaar te genieten, dan heb ik de sleutel voor je. Deze sleutel opent alle poorten die je van Gods aanwezigheid weghouden. De naam van de sleutel is eenvoudig.
Het is geloof.
Deze sleutel wordt al eeuwenlang met succes gebruikt. Hij heeft ontelbare heiligen troost gebracht. Hij heeft nooit gefaald om de hardste harten te ontsluiten. De zwaarste beproevingen worden er door verlicht en de ergste twijfels smelten er door weg als sneeuw voor de zon.
Maar je moet hem wel gebruiken, anders heeft hij geen nut. Je kunt een prachtig vooruitzicht krijgen van het Beloofde Land, dat je hart in vuur en vlam zal zetten. Maar gevoelens zijn niet alles. Die zijn vluchtig. Ze zullen je in de steek laten wanneer je die laatste donkere rivier oversteekt.
Niets is blijvend, totdat ook jij je aansluit bij de gelederen van de verlosten. Dit kun je doen zonder er voor te betalen. Het kost niets, behalve je hart. Dat is de prijs. Betaal die prijs alsjeblieft, want als je vasthoudt aan je eigen goedheid, verlies je de Liefde die zijn weerga niet kent en verwerp je de heerschappij van Christus de Heer in je hart.
Northcote Deck
Het archief van C.H. Spurgeon
Jezus zei: “Ik geef ze eeuwig leven, en ze zullen nooit verloren gaan. Niemand zal ze uit mijn hand rukken.” Wat zeg je daarvan, bevend, angstig kind van God? Dit is een kostbare belofte en de genade van God. Als je tot Christus komt, kom je niet tot iemand die je een tijdje goed behandelt en je dan weer wegstuurt. Hij zal je ontvangen en je tot Zijn bruid maken. Dan zul je voor altijd de Zijne zijn! Weiger om je over te geven aan die zorgen en leef niet langer in de geest van gebondenheid aan angst. Leef in de geest van vertrouwen die roept: “Abba, Vader!” O, de genade van deze woorden: “Ik zal u nooit verstoten.”
Uit de schatkist van het verleden
Het verhaal gaat dat een Spaanse kunstschilder in de Gouden Eeuw eens besloot om het Laatste Avondmaal te schilderen. Dat schilderij moest de kroon op zijn werk worden en vol enthousiasme ging hij aan de slag. Jezus kwam eerst, daarna de discipelen en tenslotte begon hij de details te schilderen; de koppen op tafel, de gordijnen op de achtergrond, het houtwerk van de tafel… Hij had er zoveel plezier in dat al die details schitterden met een haast bovennatuurlijke pracht. Toen was hij klaar. Hij toonde zijn werk aan zijn vrienden en vroeg hen om hun oordeel. “Prachtig gewoon,” stamelden die. “Die koppen op de tafel, die gordijnen, dat hout… net echt. Hoe heb je dat zo mooi gekregen?”
Dat had de schilder niet verwacht. “Asjemenou,” verzuchtte hij, “ik heb een vreselijke fout gemaakt. Al die onbelangrijke dingen halen de aandacht weg van de Meester. Dit schilderij is een mislukking.” Diezelfde avond nog begon hij opnieuw met het schilderij, maar ditmaal stond de Meester centraal. Paulus had het bij het juiste eind toen hij schreef:
Ik wil alleen maar opscheppen over onze gekruisigde Heer Jezus Christus, en over niets anders. Door Hem is de wereld voor mij gekruisigd. En door Hem ben ik voor de wereld gekruisigd.
Galaten 6: 14
Dat is grappig
Eens ging ik mee met een Amerikaanse vriend die in Portugal met wat jonge tieners aan straatevangelisatie deed. Het plan was om een soort straattheater op te voeren waarbij ze probeerden het boek Openbaringen wat toegankelijker te maken voor het grote publiek. Het ging om de vier ruiters van de Apocalypse beschreven in Openbaringen 6; de eerste ruiter met het witte paard, de tweede op een rossig paard, de derde op een zwart paard, en de laatste op een vaal paard. Vier jonge tieners waren verkleed als de ruiters, compleet met plastic zwaarden en schilden en fleece dekentjes over hun schouders en stonden met wapperende haren klaar om daar de voorstelling van hun leven te geven. Een groot bord moest verklaren waar het om ging en er stond in het Portugees geschreven: “Hoje apresentamos-vos a verdade bíblica de: Os quatro cabeleireiros do apocalipse.”
Het publiek keek verward. Sommige mensen gniffelden, andere schudden meewarig hun hoofd en liepen snel door. De hele voorstelling werd een grote sof, totdat iemand mijn vriend aanstootte en zei: “Dat bord… dat is helemaal fout.”
En toen werd het duidelijk. Het Portugese woord voor ruiters is niet cabeleireiros maar cavaleiros. Bijna hetzelfde maar toch heel anders. Want in plaats dat er stond: “Vandaag presenteren wij jullie de bijbelse waarheid over de vier ruiters van de Apocalypse” stond er met grote zwarte letters:
Vandaag presenteren we de Bijbelse waarheid over de vier kappers van de Apocalypse.
