Maandag 10 januari 2022
Een predikant vertelde een klein jongetje over Jezus, die de blinde Bartimeüs had genezen. Het kereltje luisterde met open mond. Hij vond het prachtig. “En vertel me eens, jochie,” vroeg de predikant toen hij klaar was met de vertelling, “stel je eens voor dat jij blind was. Wat zou jij dan aan Jezus vragen?”
Het kereltje lachte blij en zei zonder aarzeling: “Ik zou Hem vragen om een lieve blindengeleidehond met een mooie grote halsband, die me overal naar toe zou leiden.”
Helaas zijn er onder ons nog wel meer mensen die niet beseffen dat ze om meer kunnen bidden.
Waar het om gaat is of God een nieuwe mens van u heeft gemaakt.
Galaten 5:16
Deze week nieuw op de site:
Het beste moet nog komen
Nog 37 wachtenden voor u…
De hemelse gewesten
Actief januari 2022
Spreuk van de week
Het Christelijk geloof is verondersteld moment voor moment te worden beleefd. Het is eigenlijk een lange wandeling met een Persoon. Alle details tellen mee: voorbijgaande gedachten, kleine opofferingen, aanmoedigende woorden, kleine vriendelijke daden, korte overwinningen over hinderlijke zonden, totdat we uiteindelijk aan het einde van de weg komen om samen met die Persoon de overtocht naar het hemelse Rijk te maken.
-Joni Eareckson Tada
Om over na te denken
Hoe prachtig is de muziek van het hemelse klokkenspel dat over de wateren der eeuwigheid vanuit de torens van het Nieuwe Jeruzalem tot ons komt. Pelgrim, zo vermoeid door de lange en moeizame tocht, luister ernaar! Er is rust in te vinden. Soldaat, met het bloed en het stof van de strijd nog op je kleren, luister er ook naar! Het is de melodie van de vrede. Reiziger, voortgedreven op de golven van zonde en verdriet en heen en weer gedreven op ’s werelds deinende oceaan van wisselvalligheid, laat die muziek tot je doordringen. De boodschap is telkens weer hetzelfde. Er is rust voor een kind van God. Weet dan dat de haven in zicht is. Nog even en dan is het zwoegen van die lange week op aarde ten einde en kan de rust van de ononderbroken sabbat begonnen. De vermoeide mens zal lang gezochte rust vinden in de schoot van de Almachtige God.
MacDuff
Uit de schatkist van het verleden
Karel de Grote gaf instructies dat hij, na zijn dood, zittend begraven moest worden in de koninklijke houding van een heersend vorst. Hij wilde dat het Evangelie op zijn knieën rustte, zijn zwaard naast hem lag, de keizerskroon op zijn hoofd rustte en de koninklijke mantel om zijn schouders hing. Zijn opdracht werd netjes uitgevoerd en zo bleef zijn dode lichaam 180 jaar verscholen in zijn graf. Totdat ongeveer 1000 na Christus, de toenmalige keizer Otto de graftombe opende. Men vond het skelet van Karel de Grote, en het was in elkaar gezakt. De schedel droeg nog steeds de kroon en de knokige vinger van het skelet rustte op de bladzijde in de Bijbel waar staat: “Wat hebt u eraan de hele wereld te winnen en uw leven te verspelen? En wat zou u kunnen geven in ruil voor uw leven?”
Mattheüs 16:26
Dat is grappig
Tijdens zijn stille tijd vraagt Piet aan God: “Heer, mag ik U iets vragen?”
“Natuurlijk,” antwoordt de Heer. “Vraag maar raak.”
“De eeuwigheid en het feit dat er geen tijd meer is… dat vind ik toch moeilijk te begrijpen. Kunt U me dat uitleggen?”
“Ja hoor,” antwoordt de Heer.
Piet denkt even na en vraagt dan: “Wat betekent duizend jaar bijvoorbeeld voor U?”
“Voor Mij,” zegt God, “is duizend jaar net zoveel als een minuut.”
“Werkt dat ook zo met Euro’s?” vraagt Piet weer. “Hoeveel betekent 1000 Euro bijvoorbeeld voor U?”
“Voor Mij is 1000 Euro hetzelfde als 1 cent,” antwoordt de Heer vriendelijk.
Het is even stil en dan vraagt Piet: “Heer… heeft U 1 cent voor mij?”
“Tuurlijk,” zegt God. “Geef me even een minuutje.”
