Maandag 10 april 2023
Gebed voor de week
Deze week geef ik mijzelf opnieuw aan U, Jezus. Mijn armen staan voor U open en mijn hart is U toegewijd. Wilt U mij helpen om U deze week te volgen en U te laten leiden als ik beslissingen moet maken? Ik wil graag leren om volledig op U te vertrouwen en te leven in onafgebroken gemeenschap met U. Als er momenten zijn waarop ik gekwetst word of het niet meer begrijp, helpt U mij dan om mij direct naar U te richten en te rusten in de wetenschap dat alles goed zal komen. Dank U dat U voortdurend met mij meeloopt, en U mij ondersteunt en troost. Terwijl ik vertrouw op de kracht van het gebed, is troost misschien wel datgene wat ik het meest nodig heb. Troost en bemoedig mij, Heer, zoals alleen U dat kunt.
Er was daar ook een vrouw die Anna heette. Nu was ze een oude vrouw van ongeveer 84 jaar. Ze was alle dagen in de tempel. Ze diende God dag en nacht en bad zonder ophouden.
Lukas 2:36-37
Een dominee had onder de meest regelmatige bezoekers van zijn kerk een oude vrouw opgemerkt. Ze was er altijd, kwam altijd op de juiste tijd, en was er dan met haar hele hart bij. Toch zei ze nooit wat en niemand wist eigenlijk wie ze was. En dus besloot de voorganger haar eens op te zoeken. Wie schetst zijn verbazing toen hij uitvond dat het arme vrouwtje zo doof was als een kwartel en geen enkel woord kon horen? Door middel van een notitieblokje kon hij met haar communiceren en zijn eerste vraag was: “Waarom bent u altijd in de kerkdienst, terwijl u er niets van kunt horen?”
“O, mijnheer,” antwoordde zij vol warme genegenheid, “Dit is toch zeker het huis van mijn Vader? Ik ben er zo graag want Hij is zo blij om me daar te zien. Hij ontmoet mij in Zijn eigen heiligdom, en in de geest kan ik deelnemen aan het gebed en de lofprijzing. Het is waar dat ik uw woorden of die van anderen niet hoor, maar Jezus fluistert mij voortdurend van alles toe. Ik hoor Zijn liefdevolle stem, ik voel Zijn armen om mij heen, en mijn hart is zo blij en gelukkig omdat ik Hem daar mag ontmoeten en Hem samen met u kan eren. Ik kan nog maar weinig doen voor het koninkrijk van mijn Verlosser, maar ik kan nog steeds proberen om anderen te beïnvloeden en het goede voorbeeld te geven door de kracht van een nederig en ernstig leven. Zelfs dit zal spoedig voorbij zijn, maar wat heb ik te verliezen? Mijn Meester vergat ons arme zondaars niet in Zijn laatste uur van diepste lijdensweg; en zullen wij moe worden van een juk zo licht als het mijne en zou ik het opstandig afwerpen voordat mijn laatste uur gekomen is?”
De dominee was diep onder de indruk van haar oprechte en warme geloof. Wat een krachtig voorbeeld was deze oude vrouw, die ondanks haar gebreken in de vreugde van God leefde en God zo vurig diende met haar gebeden en liefde.
Deze week nieuw op de site
‘Nooit’ betekent ‘op geen enkel moment.’ Geen enkele keer en op geen enkel tijdstip. En dat is de belofte die Jezus ons geeft als Hij zegt: ”Ik zal je nooit of te nimmer verlaten.”
Lees verder
Een wetenschapper in Schotland was eens op zoek naar het ei van een bijzondere vogelsoort en tuurde met zijn verrekijker de bergwanden af, op zoek naar een nest. Toen hij een nest met verscheidene eieren ontdekte kon hij zijn geluk niet op, alleen kon hij er onmogelijk bij…
Lees verder
Spreuk van de week
Ik heb in 63 landen gewerkt voor de Heer, heb duizenden mensen over Jezus verteld en heb vele vragen beantwoord. Maar nog nooit heb ik iemand ontmoet die er spijt van had dat hij zijn hart voor Jezus geopend had.
Corrie Ten Boom
De mens die de zon wil zien opkomen moet zijn blik op het oosten richten. Er zijn echter mensen die erop staan dat de zon moet opkomen in het westen en hardnekkig in die richting blijven staren. Het resultaat? Ze worden ontmoedigd en beweren dat de zon niet bestaat.
Onbekend
De eenvoudige betekenis van Pasen is, dat we leven in een wereld waarin God het laatste woord heeft.
Onbekend
Om over na te denken
Neem toch de tijd om alleen met Jezus te zijn. Er staat in de Schrift dat Jezus alles wat Hij die dag gezegd had met Zijn discipelen besprak en het hen beter uitlegde toen ze alleen met Hem waren. Als jij het leven wilt begrijpen en vreugde en kracht uit je geloof wilt putten, stuur de menigte dan weg. Laat alles en iedereen weggaan, totdat er niets en niemand meer overblijft behalve Jezus. Dan zit je samen met Hem weggestopt in de stilte van Zijn geheiligde aanwezigheid.
Stel je eens voor dat jij het enige levende schepsel op aarde zou zijn; er is niemand anders dan jij onder de sterrenhemel. In zo’n wereld zou je enige gedachte zijn: “God en ik! God en ik! Ofschoon zo’n wereld niet bestaat, is God toch precies op die manier bij je. Hij is zo dicht bij je alsof er in het hele grenzeloze universum geen ander hart klopt dan het Zijne en het jouwe. O mijn ziel, oefen je in het verkrijgen van een stille eenzaamheid, een eenzaamheid die niet eenzaam is, maar een beleving vol verrukking en schoonheid.
Verdrijf dus het gekwetter van de wereld en het gejammer van de oppervlakkige menigte. Leef in de stilte van je eigen hart en denk steeds weer aan die machtige gedachte: “God en ik! God en ik!” Laat niemand tussen jou en het gevecht met de engel komen! Het is waar, in de stilte word je veroordeeld, maar je wordt ook direct vergeven en dan kennen jouw vrede en vreugde hun weerga niet. En dat alles als je Jezus alleen ontmoet.
George Matheson
***
Soms lijkt het wel alsof de zon een half uur boven de horizon hangt en heel langzaam naar beneden glijdt, alleen maar om te laten zien hoe prachtig hij is en hoe heerlijk het licht schijnt. De dag is nu bijna voorbij; het vuur van het licht dooft bijna uit en de zon schittert nog een laatste keer in al haar gouden tinten. Alles wordt zo onbeschrijflijk mooi door die rijke gloed die zij aan alle kanten verspreidt.
Zo is ook de ouderdom. God laat zo ook sommige van Zijn kinderen ondergaan. Zij zijn als de ondergaande zon wanneer hun taak er in deze wereld op zit. Daar zie ik ze, met die onbeschrijflijk mooie kleuren, het resultaat van een leven dat werd gevoed door het licht van de Schepper. Mensen kunnen er nog even naar kijken en zien hoe onbeschrijflijk mooi ze zijn. Kijk eens goed om je heen, want ook nu zie ik zulke mensen
W. Beecher
Uit het archief van Spurgeon
Wanneer een mens iets belooft en zich houdt aan wat hij beloofd heeft, dan is het verder klaar. De zakenman die zijn rekening eenmaal naar behoren nakomt, heeft deze voorgoed voldaan. Je kunt hem niet nog eens aan zijn belofte houden en hem twee keer voor dezelfde dienst laten betalen. Maar met God is dat anders. Wanneer God iets belooft, vervult Hij die belofte steeds weer opnieuw bij dezelfde man en bij honderden andere mensen. Wat God heeft beloofd wordt nooit herroepen. Tegen ieder mens die oprecht Zijn aangezicht zoekt zegt Hij: “Ik zal je nooit verlaten of je alleen achterlaten.” Je kon gisteren op die belofte leunen, je kunt er vandaag op vertrouwen en ook morgen is die belofte nog steeds net zo waardevol. Alles wat wij van God hebben ervaren, alles wat onze vaderen met Hem hebben meegemaakt, toont aan dat God Zijn kinderen nooit in de steek laat. Zijn belofte is voor eeuwig: “Vertrouw maar op Mij. Ik zal je niet verlaten of je alleen achterlaten.”
Uit de schatkist van het verleden
De bekende Christen George Müller (1805-1898) schrijft in zijn boek God’s dealings with George Müller het volgende: “Soms gebeurt het dat we geen zin meer hebben om het Woord van God te lezen of om tijd uit te trekken om te bidden. Dat is koren op de molen van Satan die meteen toehapt en ons de vele goede bezigheden toont waar we onze tijd beter aan kunnen besteden en ons zo verleidt om er maar helemaal mee op te houden. Maar we realiseren ons niet dat we op die manier het paard achter de wagen spannen. De waarheid is dat we, om plezier te krijgen in het lezen van het woord en zin te krijgen om te bidden, het juist moeten doen als we er geen zin in hebben. Om van het Woord te leren genieten, moeten we het blijven lezen, en de manier om ons leven te vullen met een geest van gebed is door te blijven bidden. Het is een strijd, maar hoe minder we het Woord van God lezen, hoe minder we verlangen het te lezen, en hoe minder we bidden, hoe minder we verlangen om te bidden.
Dat is grappig
We realiseren ons niet altijd hoe onduidelijk we zijn in onze gesprekken met anderen. Terwijl we enthousiast zijn over onze eigen ontdekkingen verwachten we direct dat andere mensen het net zo zien als wij en ook zo enthousiast zullen zijn. Helaas slaan we de plank nogal eens mis. Zo sprak ik laatst iemand die opgewonden naar me toe kwam en zei: “Ik heb laatst toch een preek gehoord… ongelooflijk gewoon. Een van de beste preken die ik ooit heb gehoord; dankzij die preek zie ik het geloof nu opeens in een heel ander licht. Och jongen, wat jammer toch dat je dit gemist hebt.” Na een korte pauze ging hij verder en zei op serieuze toon: “Weet je, hij zei dingen die ik al heel lang gedacht heb. Kun je je dat voorstellen?” Zonder verder op mijn antwoord te wachten liep hij verder.
Of wat te denken van de voorganger die zichzelf op de schouders klopte na een wat hem betrof geweldige Bijbelstudie. “Wat is die man toch diep,” sprak een van zijn gemeenteleden eerbiedig met een ietwat gepijnigde uitdrukking. Daar was een ander het niet mee eens. “Welnee Karel,” antwoordde hij. “Onze dominee is helemaal niet diep. Hij is gewoon niet duidelijk.”
Open mijn ogen, zodat ik kan zien hoe geweldig uw wet is.
Psalm 119:18
Nu is het nog net alsof we in een beslagen spiegel kijken en niet precies weten wat we zien. Maar straks zullen we God in de ogen kijken. Nu ken ik God nog niet echt. Maar dan zal ik God werkelijk kennen, net zoals Hij mij werkelijk kent.
1 Corinthiërs 13:12
