Drijvend op Gods golven

Door Barbara Brown
Ik ben zojuist teruggekeerd van een korte vakantie in Florida. Ik had echt behoefte om even weg te zijn van de dagelijkse sleur en tot rust te komen en te genieten van God en Zijn wonderschone natuur.

Het was verfrissend, maar er was één voorval in het bijzonder dat diepe indruk op me heeft gemaakt. Dat gebeurde toen mijn zus en ik besloten om de middag door te brengen aan een schitterend strand aan de golf van Mexico dat bekend staat om het prachtige zand en het rustige zwemwater.

Nadat wij een mooi plekje hadden opgezocht en onze parasol hadden opgezet, renden wij meteen naar de zee om daar heerlijk rond te drijven op onze surfplanken in het koele water. Er is nauwelijks stroming en we konden ons dus zonder angst laten meevoeren op het schitterende water, net als de andere badgasten.

Nadat we een uurtje hadden rondgedobberd besloten we dat het tijd was om terug te gaan en roeiden we terug in de richting van onze parasol. Op dat moment dreven we langs een man en een vrouw die daar ook op hun surfplanken lagen en we vingen flarden op van hun gesprek.

“Ik weet niet of ik nog lang te leven heb,” sprak de man. “De kanker is in een vergevorderd stadium.”

“Dat spijt me,” antwoordde de vrouw. “Maar weet u dat u bij God mag aankloppen? Die kan altijd helpen.”

“Dat weet ik,” antwoordde de man. “Ik geloof in God. Ik ben niet bang voor de reis die ik binnenkort ga ondernemen.”

We hoorden nog net dat de vrouw tegen hem zei dat ze voor hem zou gaan bidden en toen was het tweetal buiten gehoorsafstand.

Mijn zus en ik waren allebei diep onder de indruk. Hoe was het mogelijk dat twee volslagen vreemden elkaar tegenkwamen op de golven van de zee en daar hun geloof deelden en wij dat ook nog eens mochten horen. We hadden geen wonder gezien, er was niets bijzonders gebeurd en toch hadden mijn zus en ik het gevoel dat wij getuigen waren geweest van een haast geheiligd moment. Voor mij was het net alsof de tip van de sluier van Gods wereld even werd opgelicht en ik iets mocht aanschouwen van de manier waarop God overal en te allen tijde aanwezig is. God gaf me een kleine, liefdevolle boodschap en zei: “Je hoeft je nergens zorgen over te maken, Mijn kind. Ik ben overal. Ik regel alles en heb alles in Mijn handen. Laat je maar drijven op Mijn zee want bij Mij ben je veilig.”

U bent bij mij, naast mij, voor mij, achter mij. Uw hand rust op mij. Het is voor mij onmogelijk dat te begrijpen. Het is zo wonderlijk, zo hoog. Hoe zou ik mij kunnen verbergen voor Uw Geest; waar zou ik naar toe moeten om U te ontvluchten?

Als ik naar de hemel ging, zag ik U daar. Als ik neerdaalde in het dodenrijk, zou ik U ook daar ontmoeten. Zelfs als ik vleugels had en ging wonen aan de andere kant van de zee, zou ik U daar ontmoeten. U zou mij vasthouden en Uw rechterhand zou mij stevig leiden.
(Psalm:139 6-10)

Laat een bericht achter:

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier