De hemelse stad
Wie heeft hier op aarde Gods schoonheid niet gezien? De zon die ondergaat met haar palet van schitterende kleuren; de zon die weer opkomt en het met dauw besprenkelde landschap beschijnt in een hemels tafereel van frisse pracht. Schitterende rivieren slingeren zich door groen en goud gekeurde velden en stille meren komen tot rust in de zuivere avondlucht. De hele natuur zingt en danst ter ere van haar Schepper. Toch is dit alles maar een schaduw van het huis van de Vader. De plaats die God voor ons heeft voorbereid na ons aardse leven. Als de aarde al zo schoon kan zijn, terwijl ze nog onderworpen is aan de gevolgen van de menselijke rebellie, hoe zal de hemelse stad er dan uitzien? Johannes schrijft erover in Openbaring 21 en 22. Het beschrijft een stad die de zon niet nodig heeft, want de glorie van God zelf zal haar verlichten. De nati‘n van de wereld zullen in haar schoonheid lopen. De funderingen van die stad zijn gemaakt van materiaal dat slechts vergeleken kan worden met de meest kostbare edelstenen van deze aarde: diamanten, saffieren, smaragden en amethist. Haar poorten zijn gemaakt van parels. Twaalf poorten, twaalf parels. De stad en haar straten zijn van goud. Maar de schrijver heeft het hier niet over het goud dat wij hier op aarde kennen, want de Bijbel spreekt over goud zo helder als het zuiverste glas. Hemels goud. Glorie-goud. Dat is goud waar Gods eer door heen kan stralen en zo de stad kan verlichten. Woorden schieten te kort en zijn slechts een waterige afspiegeling van wat ons daar werkelijk te wachten staat. God de Schepper heeft ons een plaats bereid. Jezus zei: “In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken.”
-Naar een artikel van James MacConkey
***
Terwijl de dodelijke ziekte als een duistere deken over de stad hangt gaat de man elke dag weer naar zijn werk. Hij moet tenslotte verder. Maar zal hij in de avond zijn vrouw nog levend terugvinden? Of zal de alles verslindende ziekte haar ook te pakken gekregen hebben. Die avond slaat de schrik hem om het hart. Als hij zijn huisje nadert ziet hij dat alles donker is. Er is geen licht te zien. Hij klopt op de deur, maar er wordt niet geantwoord. Zijn hart zinkt hem in de schoenen. Het zou toch niet waar zijn dat zijn vrouw…maar opeens ziet hij een briefje dat op de deur is geprikt. Het is een boodschap van zijn vrouw: “Onze vriend heeft mij opgehaald en me meegenomen naar de bergen. Daar heerst de ziekte niet. Daar ben ik veilig. Het is de bedoeling dat jij ook komt, want hij heeft alles in huis dat we nodig hebben.” Hoe opgelucht is de man. Zijn angst en zorgen slaan om in vreugde en hoop. Alles is goed. Zo komen ook wij bij het huis van onze Geliefde. Het is er donker. Het licht lijkt te zijn gedoofd. Onze geliefde is vertrokken. Blijven wij eenzaam achter? Nee, want wij krijgen de boodschap dat Hij naar de bergen is gegaan om voor ons een plaats voor te bereiden. Naar de bergen waar de pijn en de angst niet komen kan. Waar de dood en het lijden zijn overwonnen en de tranen van onze ogen worden gewist. Jezus heeft het volbracht. Onze toekomst staat vast. Laat ons daarom zingend met vreugde uitkijken naar de dag dat ook wij naar de bergen mogen vertrekken.
Naar een artikel van Zitella Cocke
***
Ik bezocht eens een oude dame, waarlijk een kind van de Vader. Ze kende de Heer zo goed en had zoveel van Zijn warmte en liefde ontvangen. Maar nu begon haar leeftijd op te spelen. Ze werd vergeetachtig en had moeite om alles te doen dat ze zo graag wilde doen. Toen ik opstond om naar huis te gaan stond zij ook op en sprak: `Ik wil ook naar huis.` Ik begreep het niet. `Maar moedertje«, sprak ik zacht, «Je bent al thuis!` Ze keek me een beetje verward aan en antwoordde toen verlangend: `Ik wil naar huis voordat het donker wordt.` Toen ik weer buiten stond en de prachtige zonsondergang gadesloeg realiseerde ik me opeens wat ze had gezegd. Wat een zegen als Gods kinderen thuis mogen komen v——r het duister van een aftakelend lichaam en een gebroken gezondheid aanbreekt. Het is niet iedereen gegeven om thuis te komen voor het donker, maar het is goed om het leven zo te bekijken. Sommige mensen zijn woedend op God als een jonge vrouw komt te overlijden, of zelfs een kind. Natuurlijk is er die intense pijn van het verlies, maar realiseren wij ons wel wat een zegen het is voor die jonge vrouw of dat kind om voor het donker thuis te komen?
-Onbekend
Gaat het goed met uw kind? En zij zei: Het gaat goed. (2 Koningen 4:26)
Wie kan de pijn beschrijven nu het kindje is heengegaan? Toch kunnen we troost en moed putten uit de wetenschap dat een liefde die groter en sterker is dan de onze over hem waakt en hem heeft meegenomen. Waarom hij van ons werd weggenomen in het ochtendgloren van zijn bestaan is ons niet duidelijk.
Dat is het geheim van de wereld waar hij nu is binnengegaan en alleen in die wereld zullen wij het ten volle begrijpen.
Onze aardse wereld is klaarblijkelijk niet de plaats waar iedere ziel de school van het leven moet doorlopen. Voor sommigen is deze aarde slechts hun geboorteplaats.
Zij werden geboren om te worden opgenomen en zo hun opleiding in een andere wereld te krijgen. Kunnen we er niet op vertrouwen dat onze hemelse Vader heel goed weet waar Zijn kinderen het beste tot volledige volwassenheid kunnen komen?
Is het niet genoeg voor ons om te weten dat Hij ze in zijn handen bewaart?
Ik zal u niet als wezen achterlaten; Ik kom weer naar u toe.(Johannes 14:18)
***
Ben je bang voor de eenzaamheid? Jezus komt naar ons toe en spreekt liefdevol tot onze harten: “Mijn kind, het is niet Mijn wil dat je deze aarde alleen doorkruist; je bent niet verondersteld om de rivier alleen te doorwaden en alleen aan de overkant te komen!” Hoe zou het ons troosten en steunen als wij die woorden echt zouden begrijpen.
Jezus leidt ons over ons levenspad en soms zelfs door een duistere vallei, maar altijd weer leidt hij ons uiteindelijk rechtstreeks naar het doel. Dat is het hart van God. We praten graag over “die andere wereld”, maar is die toekomstige wereld wel zo anders? Is ook die wereld niet, net als deze, ‘Gods wereld’?
Na dit aardse leven gaan onze geliefden niet naar een vreemde dimensie waar ze zich nauwelijks thuis zullen voelen omdat die nieuwe wereld zo anders is dan het aardse. Hoe zou je het licht van de Hemel dan kunnen beschrijven? Het is het gezicht van Jezus. Wat geeft de Hemel ons? Hij geeft ons de warmte van Jezus.
Waar draait het om in de Hemel? Het draait om Jezus. In dat opzicht is het dus niet nieuw. Wij zullen ons daar thuisvoelen vanaf het moment dat we er binnenkomen.
Er is niets onbekends en vreemds aan de Hemel. De Hemel straalt natuurlijk oneindig veel warmer en helderder dan onze aarde en de zuivere vrede en vreugde kunnen met geen aardse pen worden beschreven, maar het draait om dezelfde waarheden als hier op aarde. Het draait om de aanwezigheid van God.
***
Tegen de morgen klinkt er gejuich. (Psalm 30:6)
Even verderop zijn er geen doornen meer. Daar loop je langs velden vol bloemen en ruik je hun hemelse geur.
Even verderop kom je geen vijanden meer tegen. Daar lopen alleen nog gelijkgestemden, die je aanmoedigen met wijsheid, humor en hun diepe gedachten.
Even verderop zijn de zware wolken verdwenen. Daar stralen de helderste sterren en verwelkomt een frisse morgenzon een nieuwe dag.
Even verderop ziet alles er beter uit.
De dalen zijn vruchtbaarder, rijker en groener. De heuvels en bergen zijn indrukwekkender, de bloemen schoner en de kleuren intenser. Houd moed, dierbare vriend. Verderop is het allemaal beter.
***
Zij stralen van vreugde, voor altijd; zij zijn vervuld van uitzinnige vreugde. Alle leed is geleden, alle zorgen zijn verdwenen. Jesaja 35:10
