Oerknal of schepping?
Het Scheppingsverhaal? Daar klopt toch niets van. Ik heb altijd geleerd dat alles is ontstaan door de Oerknal en de Evolutietheorie.
De Oerknal? Evolutietheorie in plaats van het Scheppingsverhaal? Daar kun je hele boekwerken over schrijven, en daar hebben we hier de ruimte niet voor. Het is echter zeker de moeite waard om eens te kijken naar de opvatting van aanhangers van de schepping door God en de vraagtekens die ze bij de evolutietheorie zetten. Er zijn heel wat mensen die beweren dat de evolutieleer inmiddels een gevestigde opvatting is, bewezen en wel, maar toch is het nog steeds niet meer dan een theorie en alhoewel we hier niet pretenderen een wetenschappelijke verhandeling te kunnen schrijven over dit onderwerp willen we toch graag wat stof tot nadenken aanreiken.
Om te beginnen klopt de evolutietheorie niet met de tweede wet van de thermodynamica uit de natuurkunde. Die wet stelt simplistisch gezien dat niets in onze wereld vanzelf beter wordt zonder toevoeging van een kracht van buitenaf.
In andere woorden, alle materie breekt af. Alles wordt minder en komt langzaam tot verval. Dat stopt pas als er op de een of andere manier wordt ingegrepen door een kracht van buitenaf, bijvoorbeeld een reparatie, een medische ingreep enz. In ons dagelijks leven zegt deze wet dus eigenlijk dat alles langzamerhand in verval raakt, stuk gaat, verslijt of oud wordt en wij er voortdurend voor moeten zorgen om er wat langer plezier van te kunnen hebben.
Dit wordt door de wetenschap gezien als een wet die altijd geldt. Maar de evolutietheorie, die begint met de oerknal, vertelt ons juist dat alles steeds beter wordt. Alles in ons universum evolueerde en doet dat nog steeds, ook al kunnen wij dat niet zien. In het allereerste begin was er niets, of op zijn best, nauwelijks iets. Maar door de juiste natuurkundige en chemische reacties begon er na vele miljarden jaren uit dat niets toch iets te borrelen en werd alles beter en beter en verdwenen alle zwakheden en slechte dingen. En nu zijn we al tot mens geëvolueerd.
Dat idee staat lijnrecht tegenover de tweede wet van de thermodynamica, die juist zegt dat alle dingen in de natuur waar niets aan gedaan wordt, langzaamaan in verval raken, hun kracht verliezen en tenslotte zelfs helemaal vergaan.
Er is echt meer nodig dan tijd, energie en een toevallige samenloop van omstandigheden om het leven tot stand te brengen. Niets kan ontstaan zonder intelligentie of informatie. Het is ook interessant om te kijken naar de oerknal waardoor volgens veel mensen alles is ontstaan, inclusief alle planeten.
Die theorie stelt dat alle energie die er lang geleden in het universum bestond op een bepaald moment als het ware samensmolt en dichter en dichter in elkaar werd geperst tot ze zich bevond in een minuscuul kleine ruimte, ongeveer zo groot als de punt aan het eind van deze zin. Je kunt je wel voorstellen dat er een ongekende hoeveelheid energie in die punt besloten lag. Daar kunnen we ons eigenlijk geen voorstelling van maken. Maar door al die energie begon dat hele zaakje te draaien, steeds maar sneller en sneller. Dat kon natuurlijk nooit goed gaan dus uiteindelijk zat er zoveel druk op de ketel dat de hele boel explodeerde in een geweldige knal, de oerknal. Daaruit onstond alle materie, de planeten en tenslotte ook de aarde, die nu netjes in banen om elkaar in de ruimte cirkelen.
Maar klopt dat wel?
Niet iedereen is het daar mee eens. Er bestaat ook voor deze theorie een natuurkundige wet waardoor we er vraagtekens bij kunnen zetten en dat is de Wet van het behoud van impulsmoment. Dat klinkt moeilijk, maar het wil alleen maar zeggen dat als een voorwerp eenmaal in een bepaald tempo en in een bepaalde richting aan het draaien is, het de neiging heeft om die draaiing vol te houden.
Wat heeft dat te maken met onze planeten?
De Amerikaanse evangelist Kent Hovind illustreert dit principe op komische wijze. Hij gebruikt het voorbeeld van een aantal kinderen die op een draaimolen zitten die steeds sneller en sneller begint te draaien. Als er niet wordt ingegrepen zal die draaimolen op een gegeven moment zo hard gaan dat die kinderen er allemaal afvliegen en de ruimte in worden geschoten, en wel precies in de richting waarin de draaimolen ronddraait. Zo zou dat dan ook met onze planeten moeten zijn. Die zouden volgens de wet van behoud van impulsmoment allemaal in dezelfde richting moeten draaien omdat ze, net als de kinderen van de fictieve draaimolen, de ruimte werden ingeschoten.
Maar dat doen ze niet allemaal.
Er zijn planeten bij die een baan beschrijven in de tegenovergestelde richting, of zelfs in hele andere richtingen en dat zou natuurkundig gezien niet mogelijk zijn als het ontstaan van onze planeten veroorzaakt was door de oerknal.
Ook al worden bepaalde theorieën ons met de paplepel ingegoten, toch wil dat nog niet zeggen dat die ook allemaal kloppen. Vergis je niet wat betreft de Bijbel. De Bijbel is echt niet tegen de wetenschap. Echte wetenschap bevestigt de Bijbel juist. Maar je moet er wel voor open staan.
