Niet zwart of wit, maar gekleurd
Als iets goed gaat zeggen we al snel dat God ons aan het zegenen is. Wij zitten op de juiste weg, want de omstandigheden zijn perfect. En dat is een logische gedachte. Welke vader is er nu niet tevreden als zijn kind netjes de weg bewandelt die hij voor hem of haar in gedachten had. Een zoon of dochter die voortdurend opstandig tegen de wensen van de ouders ingaat kan nog steeds rekenen op hun liefde, maar er zitten ongetwijfeld toch scheuren in de relatie die een warme familieband in de weg staan.
Dus als alles op rolletjes gaat en de luchten zijn zonnig en blauw, is dat inderdaad vaak een indicatie dat God Zijn zegeningen over ons uitstort. Er zijn zelfs hele boeken geschreven over het vinden van Gods wil, waarbij de omstandigheden vaak worden gezien als een aanwijzing van Gods welbehagen en leiding.
Maar tegelijkertijd schuilt er ook een gevaar in het koppelen van voorspoed en geluk aan Gods zegeningen. Want als het altijd waar is dat God ons zegent met voorspoed als wij in Zijn wil verkeren, wat moeten we dan geloven als iets niet loopt zoals wij denken dat het moet, en de rotsblokken zich voor ons opstapelen? Is dat dan misschien het bewijs dat er iets goed fout zit met ons en dat God niet tevreden is?
Dat is wel erg kort door de bocht. Het is echter een feit dat de meeste mensen meteen aan zichzelf of aan God beginnen te twijfelen zodra ze oog in oog komen te staan met problemen.
Het is een menselijk euvel dat wij alles altijd willen begrijpen en alles het liefste in vakjes plaatsen. Dan vinden wij het leven georganiseerd, is het te overzien en hebben we er ook een bepaalde mate van zeggenschap over.
Voor ons zijn de dingen al snel goed of slecht, zwart of wit. Iets anders kan eigenlijk niet. Maar God gaat veel en veel verder. Voor God is iets niet zwart of wit, of gaat het zelfs maar om een bepaalde gradatie van grijs, maar God introduceert alle kleuren van de regenboog. Rood, groen, blauw… en zelfs hemelse kleuren waar we nog niets eens van gehoord hebben. God is zoveel groter dan wij, dat onze enige juiste houding ten opzichte van Hem, er een van geloof zou moeten zijn.
Waar het dus om gaat is dat we zelf heel dicht bij God zitten en Hem horen zeggen wat Hij over alles denkt. En God spreekt. Ook tot jou. “Als je Mij om hulp roept, zal Ik je antwoorden. Ik zal je grote en geweldige dingen laten zien, waarvan je nu nog niets weet.” *
Paulus is een goed voorbeeld. Die had ook gebeden en God had tot hem gesproken dat hij naar Rome moest gaan om daar het Evangelie te verkondigen. Je zou dus verwachten dat God hem een gratis kaartje voor de boot zou geven, hem onderweg zou omringen met de beste slaapplaatsen en hij mensen zou ontmoeten die hem in de 5-sterren restaurants van die tijd zouden uitnodigen. Integendeel. Overal waar Paulus aankwam werd hij vervolgd en uitgejouwd, kreeg hij te maken met stormen, giftige slangen en dobberde hij uiteindelijk rond in het koude zeewater na een verschrikkelijke schipbreuk en kon hij maar ternauwernood ontsnappen aan een vroegtijdige dood. Als mij dat zou overkomen zou de verleiding toch groot zijn om te denken dat ik Gods plan voor mijn leven niet helemaal begrepen had.
God had toch zeker wel wat beter voor Paulus kunnen zorgen? Misschien wel, maar God koos voor een andere weg en het is niet onze taak om Gods werk te beoordelen. Het is onze taak om vast te houden aan Zijn aanwezigheid, naar Zijn stem te luisteren en te vertrouwen op Zijn woord.
En wat Paulus betreft, als die op de vleugels van troost en gemak naar Rome was vervoerd had hij nooit de volgende woorden geschreven; woorden die talloze Christenen steun hebben gegeven in hun zwaarste momenten: “We zijn wel in moeilijkheden, maar door zijn kracht zitten we nooit helemaal klem. We hebben wel raad nodig, maar door zijn kracht zijn we nooit wanhopig. We worden wel vervolgd, maar door zijn kracht laat God ons nooit in de steek. We worden wel vertrapt, maar door zijn kracht staan we telkens weer op.” **
