Toch is het anders
Maar later… -Hebreeën 12:11
De meeste dingen zien er heel anders uit als je ze vanuit een nieuwe hoek bekijkt of in een nieuw licht. Op het moment dat we ergens middenin zitten komen problematische gebeurtenissen veel zwaarder op ons over. Maar naderhand, als alles achter de rug is, zien we ze niet meer op dezelfde manier. En de manier waarop we alles later zien ligt dichter bij de waarheid. Dit geldt in het bijzonder voor verdriet dat we in het leven doormaken; de gebeurtenissen zijn smartelijk op het moment dat we er doorheen moeten, maar naderhand verschijnen de vrede gevende vruchten.
Zo is er een bergbeek die zich schuimend en klaterend van de berg naar het dal stort. Het lijkt haast alsof hij de dorpen daar beneden, in de diepte zal verwoesten.
Maar op het moment dat hij als een waterval over de rotswanden tuimelt wordt dat razende water door de wind gegrepen en omgevormd tot een zachte, weldadige sproeiregen; een heilzame besproeiing voor de velden, die daardoor altijd groen zijn.
Zo komt ook het verdriet met een wild geraas op ons af en denken we al snel dat het ons stellig zal verwoesten. Maar dat gebeurt niet. Door de adem van Gods Geest wordt al die ellende veranderd en als een zachte regen over onze harten gesprenkeld waar hij ons verkwikt als een dauw van Gods verfrissende genade en een rijke zegen achterlaat die ons verder ons hele leven bijblijft.
We moeten leren om op God te vertrouwen, ook wanneer schijnbaar het duisterste uur is aangebroken. De ochtend komt er weer aan en in het morgenlicht zien de dingen die ons nu beangstigen, er veel vriendelijker uit. De zwarte wolken die zo onheilspellend boven ons hangen, drijven voorbij en uiteindelijk blijkt dat de regen al het leven vernieuwt en woestijngrond in een vruchtbare tuin verandert.
