Terwijl ik mijmerde brandde het vuur
Ik was verstomd door stilzwijgen
Psalm 39:3
De Engelse vertaling van dit vers stelt: “Terwijl ik mijmerde brandde het vuur.” Dat is een interessante gedachte die onze aandacht verdient. Als wij meer zouden mijmeren, zou ook ons innerlijke vuur meer branden en zouden wij meer stralen met de kracht van God. De vraag is dus: Waarom trekken we ons niet vaker terug in de stilte bij God en mijmeren we niet meer over zijn wonderen, zijn schoonheid en Zijn plan voor ons leven. Als wij in onze gedachten minder aandacht zouden geven aan de wereld, zou het vuur van de hemel ook duidelijker in ons branden. Meer hemels vuur betekent ook meer aardse kracht.
Heb jij geen oase in je leven? Is er geen geheim paviljoen waar je je kunt terugtrekken en door God zelf verwarmd en verrijkt wordt? Ja, die oase is er voor ieder mens. Iedereen heeft de mogelijkheid zich terug te trekken in de tempel, het heilige der heilige waar Jezus wacht en waar Hij ons de impuls wil geven die ons sterk maakt.
Vaak, verblind door de plichten en de indringende invloed van de wereld, slaan we die oase van God voor het gemak maar even over. De verleiding om ons vast te houden aan de aardse realiteit die ons iedere dag zo hardnekkig aanstaart in plaats van tijd te nemen om ons voor te bereiden op de eeuwige realiteit van God, is groot en belaagt ons iedere dag weer opnieuw. Maar de wereld en haar aardse rijkdom vergaan en alleen het Woord van God en Zijn hemelse toekomst blijven bestaan.
Er staat geschreven dat toen de Zoon des mensen bad, Zijn aangezicht veranderde en begon te stralen met een hemels licht. Toen Jezus mijmerde begon het vuur te branden en begon Zijn hart te gloeien, wat tot uiting kwam op Zijn gelaat. Dat vuur kan ook in ons ontstoken worden en wijst niet alleen onszelf de weg, maar ook een ongelovige wereld. Ga dus naar jouw persoonlijke, geheime plaats, de oase van Gods paviljoen, waar het vuur van Gods eeuwige liefde brandt.
Dit is wat Jezus bedoelde toen Hij zei dat wij ons licht moeten laten schijnen zodat anderen God in ons zien en zo God zelf ook kunnen verheerlijken. De woorden die Jezus sprak op de weg naar Emmaüs brandde in het hart van Zijn twee volgelingen. Wanneer wij bidden in Elia’s eenzaamheid zullen ook wij in zijn vurige strijdwagen mogen rondrijden.
Naar een artikel van George Matheson
