Spring op, waterbron

“‘Roep het volk bijeen, dan zal Ik het water geven.’ Bij die gebeurtenis zong het volk dit lied: ‘Spring op, waterbron!”
Numeri 21:17

 Wat een vreemd lied eigenlijk en wat een vreemde bron. Stel je eens voor, Gods volk strompelde dorstig door de verzengende droogte van de woestijn zonder water. Toen sprak God tot Mozes en zei: “Roep het volk bijeen en dan zal Ik het water geven.” Toen verzamelde het volk zich in cirkelvormige groepjes. De mensen  namen hun stokken en begonnen in het brandende zand te poken terwijl ze hun lied zongen. ‘Spring op, waterbron, spring op.’ En het was niet tevergeefs.

Opeens konden ze iets horen. Wat een heerlijk geluid was dat en het werd snel sterker. Het was het geklots van water dat uit de uitgedroogde grond opborrelde en over het zand stroomde.

Ze hadden een ondergrondse bron geopend die daar al die tijd al was geweest; een bron die verborgen was geweest voor het mensenoog maar niet voor het oog van God. Onder ons, in ons dagelijks leven, stroomt ook een onzichtbare bron. Het is de rivier van Gods zegening en van Zijn aanwezigheid. Het is een bron die met onze stokken van geloof kan worden aangeboord als wij samen met onze medechristenen stil staan en in de harde, droge grond van onze omstandigheden prikken terwijl wij durven te zingen en te prijzen.

Zo kunnen wij op geloof overvloed, troost en kracht vinden in de onvruchtbaarste periodes van ons leven. Door de bron van Gods onzichtbare onderstroom aan te boren kunnen wij het levengevende water over de barre grond laten stromen.

De kinderen van God in dit verhaal kregen toegang tot het water door te zingen in plaats van te mopperen en door te prijzen in plaats van zich over te geven aan ontmoediging.

Lofprijzingen aan God openen onzichtbare bronnen terwijl geklaag en ontevreden gemopper ons juist afsnijden van de hulp die God ons zo graag geven wil. Het gebed van een mens die met een bokkende, verbitterde houding voor God komt brengt geen druppel verlichting voort.

Er zijn maar weinig dingen die God zo behagen als lofprijzingen en een dankbaar hart; zelfs, of misschien juist, in tijden van tegenspoed en verwarring.

Het is een van de moeilijkste lessen in Gods school van het leven, maar het is meer dan de moeite waard deze les te leren, want er worden bronnen van levend water door geopend op de meest onverwachte plaatsen in onze levens.

“Alleen met dankbaarheid wordt het leven rijk!”
-Dietrich Bonhoeffer

Laat een bericht achter:

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier