Het geluk in kleine dingen

De metro slingert heen en weer, de wielen schrapen venijnig op het metaal van de rails. Buiten zwaait de ijzige kou van de winter de scepter en de grijzige baai ziet er vanuit de trein uit als een gapende afgrond. De wagons zitten vol met bevroren, in zichzelf gekeerde, verveelde passagiers. Goeiemorgen!

Dan is er opeens een klein jongetje dat zich een weg baant tussen de ongastvrije benen van de volwassenen door; ze maken maar amper ruimte voor je. Terwijl zijn vader bij de deur blijft staan gaat het jongetje bij het raam zitten, omgeven door onvriendelijke, humeurige volwassenen.

‘Wat een dapper kind,’ denk ik. Als de trein een tunnel ingaat gebeurt er iets volkomen onverwachts en hoogst eigenaardigs. Het jongetje glijdt van zijn stoel en legt zijn hand op mijn knie. Even denk ik dat hij er langs wil en naar zijn vader terug wil, dus schuif ik een stukje op. Maar in plaats van verder te lopen buigt hij zich voorover en strekt hij zijn hoofd naar het mijne toe. ‘Hij wil me zeker iets vertellen,’ denk ik. ‘Kinderen…’ Ik buig me voorover om te horen wat hij wil zeggen. Daar vergis ik me weer. Hij kust me zachtjes op mijn wang.

Dan gaat hij weer terug naar zijn plaats, leunt achterover en begint weer vrolijk uit het raam te kijken. Maar ik ben onthutst. Een kind dat onbekende volwassenen kust in de trein? Tot mijn verbazing gaat hij even later de andere mensen in mijn buurt ook een kus geven.

Onzeker en verward kijken we zijn vader aan. “Hij is zo blij dat hij leeft,” zegt hij. “Hij was heel erg ziek.” De trein stopt en de vader en het zoontje stappen uit en verdwijnen in de massa. De deuren gaan weer dicht. Ik voel nog steeds de kus van het kind op mijn wang; een kus die wat zelfonderzoek op gang heeft gebracht. Hoeveel volwassenen geven elkaar een zoen uit pure dankbaarheid voor het feit dat ze in leven zijn? Wat zou er gebeuren als we allemaal gewoon onszelf begonnen te zijn?

Het jongetje heeft ons een liefdevolle, maar ernstige klap in het gezicht gegeven; sta jezelf niet toe dat je sterft voordat je hart ermee ophoudt!
-Dag Retsö

Het grootste gedeelte van je leven gebeurt er niets buitengewoons. Als je niet geniet van de eenvoudige dingen; het opstaan en het werken, of aan tafel zitten met je familie of vrienden, dan is de kans groot dat je nooit gelukkig zult zijn. Als iemand zijn geluk of tegenslag baseert op grote gebeurtenissen zoals een nieuwe baan, grote hoeveelheden geld, een volkomen gelukkig huwelijk of een reis naar Parijs, dan is die persoon het meest van de tijd niet erg gelukkig. Als ons geluk echter gebaseerd is op de kleine dingen, zoals het genieten van een goed ontbijt, bloemen in de tuin, een drankje of een dutje, dan is het een stuk waarschijnlijker dat we ontzettend gelukkig zijn.
Andy Rooney

Ik ben begonnen op een andere manier naar het leven te kijken. Als je God dankt voor ieder dingetje; iedere maaltijd, iedere keer dat je wakker wordt, iedere slok water die je mag nemen, dan kun je niet anders dan dankbaarder zijn voor het leven zelf, voor het onwaarschijnlijke, wonderbaarlijke feit dat je zelfs maar bestaat.
–A.J. Jacobs

Gebed
Dank U, voor alle kleine manieren waarop U ons zegent, Jezus. Help ons om niet te vergeten U te bedanken voor alle kleine dingen die U doet om Uw liefde voor ons iedere dag tot uitdrukking te brengen. Soms hebben we niet eens in de gaten dat sommige dingen zegeningen van U zijn omdat we ze als vanzelfsprekend aanvaarden. We denken dat dit gewoon iets is dat er altijd geweest is en we denken er niet aan wat een grote manifestatie van Uw liefde deze dingen zijn. Dank U voor Uw bescherming op zovele manieren; we beseffen het soms niet. Soms weten we niet eens dat U ons beschermd hebt omdat we niet zien wat er had kunnen gebeuren als U ons niet onder de vleugelen van Uw bescherming had gehouden. Dus danken we U en prijzen we U daarvoor.

Help ons om U vaker te bedanken voor alle kleine dingen, de kleine uitingen van Uw liefde, Uw zorg en Uw veiligheid.

Download PDF

Laat een bericht achter:

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier