Goede raad
Raad vragen aan iemand anders? Daar is niets mis mee. Vaak helpt het om een belangrijke situatie met iemand anders te bespreken. Dat geeft ruimte of werpt een ander licht op de zaak zodat we de situatie beter begrijpen. Maar als wij God er niet bij betrekken kan het toch wel eens mis gaan. Niet alles wat wij als mensen tegen elkaar zeggen is automatisch de zuivere raad van God, ook al beweren we soms dat het dat wel is. God weet het toch het beste. Als mensen hebben wij tenslotte maar een gelimiteerde kennis en alles wat wij zeggen wordt als het ware gekleurd door onze eigen overtuiging. Gebed is eigenlijk als een soort gouden buis naar de hemel waarlangs God ons probeert te vullen met Zijn wijsheid en liefde. Wat we dan ontvangen geven we weer door via een andere buis naar onze vrienden en kennissen, maar als die buis niet goed schoon gehouden is en verstopt is geraakt met eigenbelang, trots, bitterheid of andere negatieve gevoelens, worden de woorden die God sprak en die wij doorgeven, daar door verontreinigd. Uiteindelijk zijn wij zelf verantwoordelijk voor elke stap die we zetten, en kunnen we ons niet verschuilen achter de goede, wijze raad van een ander als het blijkt dat die raad ons juist de verkeerde kant opstuurde. Het overkwam de mannen van de stam Dan in de Bijbel.
Daarom werden vijf dappere mannen uit hun stam vanuit de steden Zora en Estaol er op uitgestuurd om als spionnen het land te verkennen dat in bezit moest worden genomen. Toen de vijf spionnen in de bergen van Efraïm waren gekomen, overnachtten zij bij Micha. Het viel hun op dat de jonge Leviet een accent had. Daarom namen ze hem apart en vroegen: ‘Wie heeft u hierheen gebracht en wat doet u hier eigenlijk?’
De jongeman vertelde hun van zijn afspraak met Micha en dat hij bij hem in dienst was als priester. ‘Dat komt goed uit,’ zeiden de spionnen. ‘Vraag God of we op deze tocht succes zullen hebben.’ 6 ‘Ja, trek gerust verder,’ antwoordde de priester. ‘Want de tocht die u maakt, is naar de wil van de Here.’
Richteren 18:2-6
De vijf dappere mannen van Dan waren oprecht op zoek naar de wil van God, maar zodra ze een antwoord hoorden dat hen beviel hielden ze op met zoeken: Ja, zie je wel. Het is Gods wil. Maar het blijkt uit het verhaal dat deze priester niet erg standvastig was en niet trouw aan het Woord van God. Deze priester sprak met overtuiging en had de juiste referenties, maar zijn raad was niet betrouwbaar.
Dus raad vragen aan anderen? Dat is heel belangrijk. Het boek Spreuken zegt daarover: ”Zoals ijzer met ijzer wordt geslepen, zo scherpt de ene mens de ander.”
Maar het wordt wel van ons verwacht dat wij God in al onze gedachten en beslissingen betrekken. Hij is tenslotte de enige die alles precies in het juiste perspectief ziet en wil graag dat wij beslissingen nemen die gebaseerd zijn op ons eigen, volwassen geloof.
Heer, wilt U mij helpen de raad van anderen altijd te toetsen aan Uw Woord? Geeft U mij de kracht te kunnen onderscheiden wat juist is en wat niet. Niet iedereen die in U gelooft spreekt altijd vanuit Uw wijsheid, zoals ik dat zelf ook niet altijd doe. Helpt U ons om U zo dicht mogelijk te volgen. Amen.
