Gedachten voor de nadenkers
Door Old Humphrey (1787 – 1854)
(Uit Thoughts for the thoughtful)
Als oude man kan ik alleen maar beamen dat mijn geschriften meestal van een pretentieloos karakter zijn. Het is slechts mijn wens om mensen tot nadenken te stemmen en dankbaarheid en vriendelijkheid op te roepen. Ik zal dan ook voorzichtig zijn geen dwaling te verspreiden of kwade wil op te wekken en bid dat mijn gedachten in overeenstemming zijn met de waarheid. Als we vrede op aarde wensen voordat we die in de hemel genieten, is het koesteren van dankbare en vriendelijke gevoelens toch wel het minste wat we kunnen doen, te midden van onze ontelbare zwakheden. Alleen als het hart vol is van dankbaarheid aan God en er een ongeveinsde liefde voor de mensheid leeft, kunnen we dit redelijkerwijs hopen: “de woestijn en het dorre land zullen blij zijn en de steppe zal juichen en bloeien als een roos.” (Jesaja 35:1)
Gods aanwezigheid.
Wat God ons schenkt is wat mij betreft onbeschrijflijk. Zij die leven met Gods aanwezigheid hebben alles wat zij nodig hebben, want in Zijn aanwezigheid is er vreugde in overvloed en… aan zijn rechterhand plezier in eeuwigheid. Zijn zij in twijfel en gevaar? Zij horen de stem van de Meester die zegt: “Ik ben het, wees maar niet bang. Ik ben je Maker. Ik heb je gevormd. Wees niet bang, want Ik heb je gered. Ik heb je uitgekozen. Je bent van Mij. Als je door het water gaat, zal Ik bij je zijn. Als je door rivieren gaat, zul je niet weggespoeld worden. Als je door het vuur gaat, zul je niet verbranden. De vlammen zullen je niets doen. Want Ik, de Heer, ben je God.”
Als Christenen hoeven wij ons niet al te druk te maken over de omstandigheden, want wij zijn gezegend met Gods aanwezigheid. Het stormt; de wind loeit en de regen zwiept in ons gezicht, maar dan opeens zien we de Heer. Daar loopt Jezus over het water. Dat betekent dat wij veilig zijn. Spoedig gaan wij Zijn rust binnen. Het volk van God kent de winterkou, maar kent ook de vreugde van de lente. Wij weten wat doornen zijn en we genieten van de bloemen. Vaak lopen wij op verlaten plaatsen en struikelen we op ruwe paden.
Ja het is waar, ook onze wegen zijn vaak gevuld met duisternis. En toch… Gods aanwezigheid is er altijd. Als God bij ons is worden kromme dingen recht gemaakt en ruwe plaatsen worden vlak. Daarom is mijn vraag aan jou niet of je wel op je gemak bent en de groene, grazige weide wel hebt ontdekt. Ik wil je ook niet vragen over je moeilijkheden en die vurige oven waar je voor staat. Mijn vraag aan jou is eenvoudig: “Is er iemand bij je die is als de Zoon van God?”
Dat gebeurde ook in het Bijbelboek Daniël waar staat geschreven: “Toen schrok koning Nebukadnezar hevig. Hij sprong overeind en vroeg aan zijn raadgevers: “We hebben toch dríe mannen in het vuur gegooid? En ze waren toch gebonden?” Zij antwoordden: “Jazeker, mijn heer de koning.” De koning riep: “Maar ik zie víer mannen vrij in het vuur rondwandelen! En het vuur doet hen niets! En die vierde man lijkt wel een zoon van de goden!”
Deze wereld of de volgende?
Er zijn veel mensen in de wereld die religieus zijn en zelfs beweren dol te zijn op de kerk. Maar hoe prat ze ook op hun geloof gaan, als puntje bij paaltje komt houden ze toch meer van deze huidige wereld dan van God. Dat is een probleem, want zolang we minder van God houden dan van de wereld, kunnen we niet ten volle genieten van die geweldige vrede en troost die Hij ons te bieden heeft. Er zijn duizenden mensen die naarstig op zoek zouden gaan naar het geluk van de hemel, als ze dat konden doen zonder af te moeten zien van de geneugten van deze wereld. Helaas voor hen werkt het niet zo: Deze wereld eerst, en dan de hemel er nog bij… Dat klinkt logisch en verstandig, maar het leidt naar niets. Jezus leerde ons: “Zoekt eerst het koninkrijk van God en dan zullen al die andere dingen volgen.” Maar dat is een moeilijke opgave en zit je niet lekker als je stevig verankerd zit in deze wereld.
Eigenlijk is dat voor niemand een eenvoudige opdracht. Maar als je oprecht naar God zoekt, geeft God je de genade en juist door die genade maakt God het makkelijk. Zijn genade opent alle deuren, maar die komt alleen tot ons als wij Hem toelaten om op dat gebied in te grijpen.
Hoe raakt deze zaak jou en mij? Kiezen we ons eigen plan, of dat van God? Gehoorzamen we onze eigen wil, of die van God? Jagen we toch maar liever de genoegens na van een wereld die voorbij gaat of zijn we vastbesloten, ongeacht de gevaren, om te leven voor een wereld die nooit voorbij gaat en ons het waarachtige geluk biedt?
