Gedachten over gebed

Hoe bidden we eigenlijk?
Hebben we wel de juiste gemoedstoestand of houding als we bidden en wat verwachten we eigenlijk van God? “Wat een rare vraag,” denk je misschien. “Ik bid omdat ik een antwoord nodig heb.” Misschien, maar misschien ook niet. Het kan zomaar gebeuren dat valse verwachtingen ons gebedsleven zijn binnengeslopen, of dat we iets veronderstellen dat niet gebaseerd is op het Woord en Gods idee van gebed. Dan leidt gebed niet tot vreugde maar tot ontmoediging en verzwakt het ons geloofsleven in plaats van het te versterken.
Hieronder volgen veronderstellingen over gebed, ideeën die we allemaal wel eens meenemen in onze gebedstijd, maar waarvan het maar de vraag is of die ons wel gaan helpen.

* Soms denken we dat het er meer om gaat dat God hoort wat wij te zeggen hebben dan dat wij horen wat Hij ons te zeggen heeft. Wij sturen God ons boodschappenlijstje en God is het publiek in onze show.

Maar God is de Vader. Het gaat er om wat Hij te zeggen heeft. Hoe ziet Zijn boodschappenlijstje er uit? Wij zijn juist het publiek in Zijn show.

* Soms denken we dat de vreugde van het bidden alles te maken heeft met het ontvangen van antwoorden. Dat we, ofschoon bidden best wel saai is en soms zelfs een verplichting, in elk geval de hoop hebben dat God ons vandaag of morgen een antwoord zal sturen.

Maar als we zo tegen gebed aankijken wordt onze relatie met God droog en afstandelijk. Antwoorden op gebed zijn natuurlijk een grote zegen, maar God komt eerst, of we het antwoord nu wel of niet krijgen. Gebed is niet saai en het geloof niet droog, want gebed is een ontmoeting van ons als kleine kinderen met onze liefhebbende Vader. Het is een vreugde om bij Vader te zijn, ongeacht wat Vader besluit ons wel of niet te geven.

* Soms denken we dat gebed de door God gegeven manier is om alles te ontvangen wat we nodig hebben, zodat we vervuld en gelukkig zullen zijn.

Natuurlijk is gebed onze directe pijpleiding waarlangs God ons kan voeden en helpen, maar ook hier komt God eerst. Gebed is in de eerste plaats bedoeld als de manier waarop wij God heel persoonlijk kunnen leren kennen, zodat Hij kan uitgroeien tot de kracht van ons leven. Wat God weet dat wat wij nodig hebben niet altijd hetzelfde is als wat wij nodig denken te hebben.

* Soms denken we dat wij recht hebben op Gods hulp. Wij zijn tenslotte Zijn kinderen en behoren te ontvangen wat Hij in Zijn Woord beloofd heeft. Dat gebed de manier is om God aan Zijn beloften te houden.

Maar ofschoon God Zijn Woord nooit zal verbreken en Hij beloofd heeft voor ons te zorgen, moeten we het gebed niet zien als een manier om op onze strepen te staan. Soms gedragen wij ons meer als verwende kinderen die stampvoetend proberen hun zin door te drijven. Welk kind stormt nou het kantoor van zijn vader binnen en eist dat hij geholpen wordt? Gebed is bedoeld als een manier om de warme band tussen een liefhebbende vader en zijn kind te versterken. Vanzelfsprekend vloeit daar de hulp en benodigde leiding op een natuurlijke manier uit voort.

* Soms denken we dat kracht in het gebed iets te maken heeft met onze hartstocht, de lengte van onze gebeden, onze woordkeuze en wellicht ook onze houding.

Maar de kracht van onze gebeden heeft alles te maken met onze intimiteit met God. Kennen we God maar oppervlakkig en benaderen we Hem via regels en wetjes, dan zullen we ook oppervlakkige antwoorden ontvangen. “Ga dichter naar God toe, dan komt God dichter bij u.” (Jakobus 4:8)

* Soms denken we dat gebed een methode is om nu onze zegeningen vast te leggen zodat we die later in volle omvang zullen ontvangen.

Maar gebed is geen techniek om een onwillige God er van te overtuigen ons een goede toekomst te geven. Het is wel de methode om de God bij wie we voor eeuwig thuishoren nu al beter te leren kennen.

* Soms denken we dat het, omdat God ons de verlangens van ons hart schenkt, belangrijk is om die dingen te vragen die ons het meest voldoening schenken, want dat heeft God beloofd.

Maar terwijl God ons inderdaad de verlangens van ons hart geeft; “Verheug u in de Here, dan zal Hij u geven wat u nodig hebt en waar u naar verlangt” (Psalm 37:4), vergeten we echter soms dat God eerst van ons vraagt om ons in Hem te verheugen. Als we ons in Hem verheugen gaat God aan het werk en verandert Hij de dingen waar we zo ernstig naar verlangen en worden de dingen die God belangrijk vindt, ook belangrijk voor ons.

Conclusie:
Alles draait om onze relatie met de Vader. Benaderen we God als onze liefhebbende Vader bij wie we in vertrouwen en eerbied neerknielen, of

draait het toch om ons, ons eigen geluk en spannen we God, hoe oprecht we ook denken te zijn, voor ons eigen karretje? Het is het verschil tussen een krachtig, warm geloof en een angstig, onzeker hopen waarbij het antwoord soms komt, maar vaker niet dan wel.

Een vrije bewerking van een hoofdstuk uit het boek: “The Papa Prayer” door Larry Crabb.

Laat een bericht achter:

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Lees de nieuwe Oppepper

Thuis of op je werk, een Oppepper maakt je sterk

Klik hier