Een hedendaagse gelijkenis
Er was eens een gepassioneerde zakenman die bergen werk verzette om het bedrijf waar hij voor werkte succesvol te maken. Werkdagen van 18 uur waren de norm en omdat hij niet getrouwd was kon hij het makkelijk aan.
Tenminste, totdat hij een vrouw ontmoette die zijn hart deed stilstaan. Opeens voelde hij het verlangen om anders te gaan leven. Samen met haar zag het leven er heel anders uit. Werk was tenslotte niet alles en met haar aan zijn zijde zou hij de hoogste bergtoppen makkelijk kunnen beklimmen.
Ze had een goede baan, was prachtig om te zien en werkte en woonde in dezelfde buurt. Alle ingrediënten voor een goede relatie waren aanwezig en hij deed er dan ook alles aan om haar voor zich te winnen. Er werden grote cadeaus gekocht, ze dineerden in de beste restaurants en hij probeerde haar in alles te begrijpen en te steunen.
Uiteindelijk vroeg hij haar ten huwelijk. Dat zou ze zeker willen… dat dacht hij tenminste, maar haar reactie voelde aan als ijs op een kille dag op een verlaten veld. “Nee, lieverd. Daar ben ik nog niet aan toe. Daar wil ik het niet over hebben.”
Hij voelde zich best schuldig dat hij het onderwerp zo snel had aangesneden. Ze had natuurlijk gelijk. Ze kenden elkaar tenslotte pas een klein jaar. Hij zou haar alle tijd geven die ze nodig had.
En zo ging het verder. De cadeaus en etentjes bleven komen en hij stond voor haar klaar op ieder moment.
Een jaar later deed hij nog een poging en vroeg hij haar andermaal ten huwelijk.
Haar reactie was echter net zo afstandelijk en kil als eerder en opeens begreep hij wat er mis was. Ze hield niet echt van hem en had dat nooit gedaan. Ze wilde alle voordeeltjes die hij haar bood, maar hemzelf wilde ze gewoon niet. Waar ze echt van hield was haar gemak, haar eigen carrière en haar opwindende leventje.
***
Deze gelijkenis is een goed beeld van de manier waarop veel mensen God benaderen. Natuurlijk is er een God en geloven ze in Hem. Ze willen niets liever dan overladen te worden met Zijn zegeningen. Maar Hij kan maar beter niet te dichtbij komen en te persoonlijk worden, omdat hun hart allereerst toebehoort aan al die geweldige dingen die de wereld te bieden heeft.
Diep van binnen ligt bij ieder mens een lijstje waarop zijn prioriteiten staan en ieder mens is er uiteindelijk op uit om de dingen die hoog op dat lijstje staan te verwezenlijken. Het zijn de dingen waarvan we denken dat die ons leven zin en betekenis geven.
De vraag is dan ook: “Waar leef ik voor?” Paulus zegt tegen ons als christenen “dat wij niet langer voor onszelf moeten leven, maar voor Hem die voor ons gestorven en weer opgestaan is.” Wij zijn door God ontworpen om een stap verder te gaan dan slechts het vervullen van ons eigen geluk. Juist dan vinden we geluk en ervaren we een overvloedig leven vol zin en betekenis. Het is de sleutel tot het ware geluk.
Vrije bewerking van een artikel van Richard E. Simmons
