De verloren kunst van beschouwing
Naar een artikel van J.W. Mahood (Evangelist 1864-1955)
Hoe staat het met onze diepe en persoonlijke communicatie met God? Soms denk ik dat het stille gebed welhaast als een verloren kunst moet worden beschouwd. Hebben wij in deze drukke, rusteloze tijd nog wel voldoende ruimte voor de stem die zo heel persoonlijk tot ons komt en ons diepe rust kan geven? Gods stille stem kan nooit gehoord worden in de bruisende wereldse drukte, maar is alleen te horen als we onze ziel doelbewust terugtrekken in de nabijheid van de eeuwige Herder.
Hoe veel tijd besteedt de gemiddelde christen tegenwoordig nog aan innerlijke meditatie en aan de stem van God? Wij leven in een tijdperk van enorme vooruitgang op ieder gebied. Er worden bijna dagelijks nieuwe ontdekkingen gedaan die ons leven verder zouden moeten helpen en er worden ook iedere dag weer duizenden nieuwe boeken gepubliceerd over van alles en nog wat. Dat is niet persé verkeerd. Ook Gods kinderen hebben veel baat bij onderzoek en de uitvindingen van mensen met grote toewijding aan bijvoorbeeld de wetenschap. En toch blijft het antwoord voor het innerlijke geluk en de honger naar rust hetzelfde als het altijd al was: “Heb de Here lief met heel je hart, al je macht, en al je verstand.”
De wereld duwt ons in een richting waarbij het belang van een relatie met God tot het minimum wordt teruggebracht en waarbij het creatieve, hunkerende hart over het hoofd wordt gezien. Hoe kan het anders dan dat deze houding een grote, geestelijke verarming met zich meebrengt? De kunst, want het is een kunst, van christelijke karaktervorming is sterk verwaarloosd, en als wij ons dat niet bewust zijn en ons er niet tegen wapenen, drijven we gemakkelijk mee op het tij van het wereldse denken en is een grove, geestelijke onverschilligheid het gevolg. Om te groeien in kracht en karakter hebben wij een opleving nodig in de kunst van het christelijk leven. Die opleving begint als wij ons persoonlijk terugtrekken bij de Schepper van onze ziel.
Er wordt maar weinig tijd besteed aan meditatieve overdenking van Gods woorden. We zetten geen tijd meer opzij om echt na te denken over de grote waarheden, het doel van ons leven en onze uiteindelijke bestemming. Met ademloze haast stort de doorsnee mens zich op nieuwe vreugden en zelf gecreëerde zekerheden waarbij geen enkele ruimte overblijft voor een uur van bezinning.
Wat kan er geestelijk van meer waarde zijn dan het overdenken van Gods grote waarheid? Alleen door de diepe overdenking van Gods Woord in samenspel met de Heilige Geest ontstaat een vurige bereidheid om God te dienen op een manier die Hem behaagt en waarbij wij de genade vinden om onszelf op de tweede plaats te stellen.
Haast en zorgen zijn dodelijk voor de zuiverste toewijding. Onrust is de grote vijand, en het is niet moeilijk te zien waarom het nemen van stille tijd zo bevochten wordt. Wie Gods bergen alleen maar aanschouwt door het raam van een sneltrein, of vanaf het drukke marktplein van de stad, zal nooit hun ware pracht begrijpen en heeft er geen idee van hoe het werkelijk is om in die bergen te leven. Dat kan alleen als wij ons daar persoonlijk terugtrekken en ons in de uitgestrekte stilte omringd weten door de met sneeuw bedekte reuzen. Daar in de goddelijke bergen van Gods geest ervaren we Gods majesteit en wordt ons hart zacht en ontroerd.
Het is niet anders; hij die God wil leren kennen, moet veel alleen zijn met God.
Een oppervlakkige, zelfvoldane geloofsbelijdenis is helaas het alternatief en er is nog maar weinig verschil tussen een gelovige die niet doelbewust met God omgaat en de wereld met haar gedachteloze, oneerbiedige en soms zelfs schertsende manier van spreken over Gods heilige dingen.
Hebben wij het ook te druk en laten wij het toe dat de wereld onze visie voor de bergen van God versluiert met opwindende beloftes van voorspoed en genot? Dat zou niet mogen. Laten we dus een duidelijk besluit nemen om dagelijks de geheime kamer binnen te gaan zoals Jezus het ons heeft gezegd en daar de deur naar de wereld te sluiten. Dan zullen de geheimen van God ons veranderen en zal de rust die alle verstand te boven gaat ons deel worden. Daar, samen met de Heer, kunnen wij baden en ons wassen in het zuivere witte licht dat daar stroomt van de Shekinah van Gods geheime aanwezigheid.
