De juiste houding
In het postkantoor leek iedereen dezelfde sombere visie te hebben als Annie. Het was koud, het regende en de week was nog maar net begonnen. Er hingen duistere wolken aan de horizon en het was slechts een kwestie van tijd voordat de vloedgolf van nieuwe problemen zich over haar wereld zou uitstorten.
Met zo’n houding schiet het natuurlijk niet op. Gelukkig realiseerde Annie zich dat en besloot ze ter plaatse om daar iets aan te gaan doen.
Ze begon te glimlachen. Geen geforceerde glimlach, maar een die was gebouwd op de
verzekering dat God wel degelijk aanwezig is, ook op maandag en ook als het regent en ook als alles niet zo loopt als het misschien zou moeten. Zo begon ze naar het licht te lopen.
“Heer, helpt U mij om dankbaar te zijn.” Ze bad kort voor de mensen aan wie ze dacht of die ze tegenkwam en al snel begon ze de vruchten te plukken van haar veranderde aanpak, en begon ze de zegeningen die God haar gaf te herkennen. Het waren maar kleine dingen, maar grote overwinningen zijn altijd opgebouwd uit een heleboel kleine dingen. Zo vertelde een oude dame haar een grappig verhaal in de wachtkamer bij de dokter, een man vroeg haar om hulp bij het kiezen van een geschenk voor zijn vrouw, en een stoere knaap met tatoeages maakte ruimte voor haar in de rij bij de kassa in de supermarkt. Kleine dingen, dat wel, maar toch allemaal stapjes naar een prachtige dag.
Wat een verschil kan een houding van geloof maken. Tenslotte sloot ze vriendschap met een jonge knul die haar boodschappen naar de auto droeg.
De jongen hoorde bij de supermarkt maar had een verstandelijke beperking en kon zo nog een zakcentje verdienen. Het was natuurlijk de bedoeling dat hij een kleine fooi zou krijgen, maar toen Annie naar een muntje in haar tas zocht realiseerde ze zich tot haar ontzetting dat ze alleen maar een bankkaart bij zich had.
“Het spijt me… Ik eh… heb helemaal niets voor je.”
De reactie van de jongen met Down’s syndroom was hartverwarmend. Hij was niet
teleurgesteld. Integendeel. Met een glimlach zo warm als de zon in de zomer zei hij: “Dat geeft niets.” Toen gaf hij haar een omhelzing en zei nog “Ik hou van u.”
De jongen werd direct het onderwerp van Annies gebeden en ze realiseerde zich opnieuw wat een prachtige dingen God elke dag weer voor ons doet.
Hij is er elke dag en iedere dag is Hij met ons bezig, maar het vraagt nederigheid van onze kant om de schoonheid van die kleine dingen ook daadwerkelijk te herkennen.
Daarom zei Paulus dat wij Hem te allen tijde moeten danken en altijd moeten bidden.
Laat daarom ook uw licht voor alle mensen schijnen. Als zij dan de goede dingen zien die u doet, zullen zij uw hemelse Vader eren.
(Mattheüs 5:16)
