Wat is geloof?
Het woordenboek geeft een definitie. “Geloof: het standvastig geloven in het bestaan, de kracht en de goedheid van God.” Drie woorden springen er uit. Dat zijn de woorden bestaan, kracht en goedheid.
Geloof betekent dat we vertrouwen; ook in het donker, omdat het geloof weet dat God de dingen kan oplossen en dat God goed is. “In Hem is geen spoor van duisternis.” * Geloof weet dat er ondanks ziekte, tegenslag en pijn toch een oplossing zal zijn.
Hoe? Geloof durft te rusten in de vrede en de aanwezigheid van God. Geloof weet dat, ofschoon ons pad hier op aarde ongetwijfeld nog de nodige kronkels zal maken, ons uiteindelijk een erfenis te wachten staat die niet verloren kan gaan, een eeuwig leven in de nabijheid van de Zoon van God.
Dat is allemaal goed en wel, maar zo gemakkelijk is dat niet. Als de tegenslag weer eens op je deur klopt en de schrik toeslaat, kun je toch zeker niet lekker achterover leunen en je schouders ophalen in de trant van: “Geeft niets. God zorgt er wel voor.”
Maar zo werkt geloof niet. Geloof is niet statisch en passief, maar juist heel actief. Het is als een kostbaar stuk gereedschap waar de Christen zijn weg door het leven mee weet te banen.
De ongelovige wereld ziet het geloof natuurlijk niet zo. Ongeloof ziet het als een gebrekkige reddingsboei die, als het er even op aankomt, uiteindelijk zinloos blijkt te zijn op de schuimende golven van dit leven.
Maar de wereld vergeet daarbij één ding. Terwijl de wereld alles zelf wil oplossen ligt de kracht van het geloof juist daar in, dat het niet rust op menselijk kunnen, mentale weerbaarheid of het invullen van de juiste formules, maar op een kracht buiten de mens. En dat is God zelf. Geloof is een gave, een geschenk. “Door uw geloof in Hem bent u gered en dat komt door Zijn genade. Dat is niet uw eigen verdienste, maar een geschenk van God.”
En hoe ziet dat gereedschap er dan uit? Vele vergelijkingen zijn van toepassing.
Geloof is als een zwaard. Een zwaard dat niet bedoeld is om mee te pronken en te paraderen tijdens de een of andere Christelijke festiviteit, maar om de strijd mee aan te gaan. Een zwaard is bedoeld om mee te vechten, om de vijand mee te vernietigen en om de oorlog mee te winnen. En er is nogal wat om tegen te strijden.
Twijfel, angst, onzekerheid in het eigen menselijke hart en ongeloof, hardheid en de vergiftiging van de echte Christelijke waarden in de wereld om ons heen.
Geloof is ook als een sterk, zeewaardig schip dat verondersteld is om uit te varen, om zo nieuwe continenten in het leven te ontdekken. Een schip dat in de haven blijft liggen omdat het daar rustig en veilig is, zal uiteindelijk worden weggevreten door houtrot en worm en vergaan zonder ooit de zeilen gehesen te hebben.
Geloof is als een lantaarn, die ons werd gegeven toen wij onze harten aan God gaven omdat God maar al te goed wist dat de weg door dit leven ons over vele donkere paden zou leiden. Zonder geloof is dit leven uiteindelijk eigenlijk niet te doorkruisen.
George Müller zei dat het voor hem aan het begin van zijn bediening net zo moeilijk was om God te vertrouwen voor een paar Engelse penny’s, als later toen hij duizenden ponden nodig had voor zijn weeshuizen.
Geloof is dus een geschenk, maar hoe het geloof te hanteren en er het meeste profijt van te trekken moet worden geleerd. Stap voor stap, overwinning na overwinning, en met vallen en opstaan. Geloof, net als onze spieren, moet worden getraind. En dat kan heel goed, want wij hebben allemaal onze persoonlijke privétrainer die onze vooruitgang netjes bijhoudt en telkens voor ons klaar staat om ons op de juiste manier te begeleiden. En dan… na al die jaren klinkt opeens de trompet en steken ook wij de rivier over om voor Jezus neer te knielen en horen wij Hem zeggen: “Je bent een goede en betrouwbare knecht. Deel in mijn vreugde!”
