Verzet jij ook bergen?
Door het geloof kunnen wij boven onze problemen uitstijgen. Geloof leeft in het heden en weet dat elke dag genoeg heeft aan zijn eigen kwaad. Geloof laat het verleden achter zich en tuurt niet angstig naar morgen. Wat is er dan belangrijker dan het voeden en sterken van ons geloof? En daar gaat de Oppepper deze week over.
***
In 1856 trok de bekende zendeling David Livingstone door het gebied van stamhoofd Mburuma, die hem niet bepaald gunstig gezind was. Het vijandige opperhoofd had al verschillende pogingen ondernomen om de plaatselijke bevolking tegen Livingstone op te zetten en toen Livingstone en zijn mannen die avond hun kamp hadden opgeslagen kregen ze het bericht dat Mburuma er met gewapende krijgers op uit was getrokken om de zaak voor eens en voor altijd te beslechten. Livingstone trok zich alleen terug in zijn tent. Hij las in zijn Bijbel en overpeinsde de beloften van God waar hij zo vaak zijn toevlucht in had gezocht. Hoe vaak had hij zijn leven niet toevertrouwd aan het Woord? Telkens had God Zijn beloften vervuld. Het zou nu niet anders zijn.
Toen schreef Livingstone in zijn dagboek: “14 Januari, 1856. Er hangt een dreigende stemming in het kamp en er is angst. Ik weet dat mijn plannen voor dit grote werelddeel morgen wreed de kop in kunnen worden gedrukt door de wilde inboorlingen die het op mijn leven hebben voorzien. Maar Jezus is sterker dan de inboorling en Hij heeft gezegd: ‘Alle kracht in de Hemel en op de aarde is Mij gegeven. Trek daarom uit en onderwijs alle volken… want Ik ben met U, zelfs tot aan het einde van de wereld!’
Dit is het woord van een heer. Hij zal me niet bedriegen. Hij heeft het beloofd. Daarom betekenen deze beloften het einde van mijn angst en rust ik in Zijn Woord. Ik trek mij niet angstig terug en ga niet koortsachtig zoeken naar een manier om mijzelf te beschermen. Net als elke andere avond, ook al is het misschien wel mijn laatste, ga ik vol goede moed naar bed en vertrouw ik mij zonder zorgen toe aan mijn Herder.”
Livingstone leefde hierna nog vele jaren.
Verzet jouw geloof bergen of verzetten bergen jouw geloof?
Groeit jouw geloof? Wordt het sterker en hechter? Kun je er op leunen? Of neemt het juist af en is het stoffig, inspiratieloos en vol twijfel? Kan jouw geloof de wereld, waar hoogmoed, ongeloof en materialisme hoogtij vieren, wel aan? Verzet het bergen of verzetten bergen jouw geloof? God kan het onmogelijke doen. Hij kan die bergen verzetten en dingen doen die voor ons onmogelijk zijn. Zelfs een schijnbare nederlaag kan door God in een overwinning worden omgezet. En geloof is daar de sleutel voor. Geloof opent deuren waarvan niemand verwacht dat ze open kunnen. God is niet gebonden aan de logica van deze wereld. God staat daar ver boven. De kracht van het geloof kent eigenlijk geen grenzen. Het leidt ons ondanks de strijd en soms juist door de strijd naar de vreedzame, groene weiden en de stille wateren van Psalm 23.
Maar als je je geloof niet beschermt en de wereld en haar liefdeloze mentaliteit binnenlaat zijn de rustgevende weiden van diezelfde Psalm vaak ver te zoeken. De wereld moedigt het geloof niet aan. Die ziet geen heil in het geloof en in een God die van je vraagt dat je je aan Hem overgeeft, terwijl je het met je ogen niet kunt zien en het met je verstand niet allemaal zo goed begrijpt.
De vruchten van het ongeloof zijn wrang. De eenzaamheid neemt met forse schreden toe; de maatschappij wordt harder en de liefde van velen verkilt. Maar geloof brengt rust. Het volgt de stem van de wereld niet. Het laat de wereld niet binnen, maar volgt die stille stem van de innerlijke overtuiging die ons diep in ons hart steeds weer troost met de woorden: “Vrees niet… Ik ben met je!”
Geloof is het fundament van ons karakter. Het is de veilige haven voor onze ziel.
En het groeit door het Woord. Het groeit door de tijd die je met God en Zijn Woord doorbrengt in de stille binnenkamers van je eigen hart, waar je het woord tot je laat spreken. Staat er niet geschreven: “Uw Woord is een lamp voor mijn pad”? Laat het licht van dat Woord dus schijnen in de verste uithoeken van je hart. Twijfel, angst en onzekerheid zijn er niet tegen bestand. Warm je er dus aan. Laat je er door inspireren en rust in de sterke armen van God.
