Morgen, als het zuchten voorbij is
Het geluid van klagen en jammeren zal daar niet meer worden gehoord.
Jesaja 65:19
Dat is onze toekomst. Een leven zonder geklaag en gejammer. Helaas is het zo ver nog niet. In deze wereld is er pijn in overvloed en aan tranen en geklaag is ook geen gebrek. Maar in de wereld die God voor ons heeft voorbereid komen die dingen niet langer naar binnen. Daar, in de wereld van God, zijn geen verbroken relaties en kennen we geen teleurstelling. De dood en de angst voor de dood hebben geen vat meer op ons. Armoede, honger, gevaar, laster, wat voor negatieve situaties jij je maar kunt voorstellen, ze komen niet langs de hemelse poortwachters en al onze tranen worden weggewist.
Onze tranen? Ik dacht dat er geen tranen in Gods hemelrijk zouden zijn. Als we daar voor het eerst aankomen zullen er wellicht nog de nodige tranen vloeien. Want daar, in de aanwezigheid van God, begrijpen we misschien wel voor het eerst ten volle hoe groot Gods liefde voor ons is en wat Hij allemaal voor ons gedaan heeft tijdens onze reis door dit aardse leven.
En wat te denken van die momenten waarop Hij ons liefdevol en zonder een beschuldigende vinger, de keren toont waarop wij Hem buiten sloten en we koppig onze eigen weg volgden, momenten waarop we onze medemens benadeelden omdat ons eigen egoïsme bezit van ons nam. En dan, als de tranen voor de laatste keer stromen, neemt Hij ons in Zijn armen om ze uit te wissen.
“Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen. Er zal geen dood meer zijn, geen verdriet, geen rouw of pijn, want die dingen horen bij de oude wereld die voorbij is.” *
Weg is het ongeloof en verbroken is de vloek. De dood is overwonnen, de angst is uitgeroeid. Voor eeuwig bij God, en voor altijd onder de vleugelen van de Allerhoogste.
De muren van de hemelse stad zullen nooit instorten, en de hemelpoorten zullen nooit worden bestormd door een vijandelijke troepenmacht. Hier regeert het zuivere licht van God en mogen wij ons laven aan de rivier die stroomt met water als kristal en mogen wij vruchten plukken van de boom des levens, waarvan de bladeren gebruikt kunnen worden om genezing te brengen aan de volkeren, buiten dat hemelse oord, die God nog niet kennen. *
Genezing voor de volkeren? Klaarblijkelijk zullen er zelfs in die gezegende tijd nog mensen zijn die genezing nodig hebben omdat ze de Heer niet kennen. Dat slaat niet op ons als Gods kinderen, want over ons vertelt de Bijbel:
“Ik zal mijn wetten in hun gedachten schrijven en in hun hart. Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn. Niemand zal tegen zijn vriend, broer of buurman hoeven te zeggen: ‘Jij moet de Here ook leren kennen,’ want van klein tot groot zal iedereen Mij kennen.” *
Maar klaarblijkelijk stuurt God ons nog steeds naar buiten als ware ambassadeurs van Zijn Koninkrijk zodat Zijn licht uiteindelijk zal stralen door het hele universum. Wat een toekomst staat ons te wachten. “Het zal niet lang meer duren voordat Hij die komen zal, terugkomt.” * Als we ons vast bijten in deze wetenschap vervagen de pijn en de tegenslag die we vandaag misschien ervaren, als sneeuw voor de zon. Want zoals Paulus schrijft: “Met dit nieuws kunt u elkaar troosten en bemoedigen.”
